Na ruim drie maanden ben ik er weer en is het toch echt ‘park af – in eigen huis’. Ik heb al meermaals de vraag gehad wanneer ik weer begin met de wekelijkse blog, of ik al in het atelier heb gewerkt en of het een fijn huis is. Ook zoveel lieve en leuke berichtjes meteen na de verhuizing gehad. Heel veel dank allemaal. Het gaat goed met mij, met Man en met Sam. Een ding is wel duidelijk en dat is de blijheid weg te zijn van het recreatiepark. Ik denk er niet eens meer aan. We genieten enorm en voelen ons heerlijk in dit huis.
Het is toch echt niet te geloven hoe ik hier zit te stuntelen op het digitale papier. Mijn hoofd barstensvol van alles sinds mijn laatste blog op 5 januari, maar eerlijk gezegd zou ik niet weten wat te schrijven. Er is zoveel gebeurd. Ik kán het geloof ik niet eens allemaal beschrijven. Eerst zijn we heel druk geweest met inpakken. Wat we in vier en een half jaar allemaal verzameld hebben op het park, vooral in het atelier. Ik dacht daar zo klaar te zijn. Nou, dat liep toch anders. En wat te denken van zoveel elpees, kasten en apparatuur van Man. Steeds opnieuw moesten we verhuisdozen en tassen inkopen, maar uiteindelijk is het natuurlijk allemaal gelukt.
En dan de overdracht bij de notaris. Wij als kopers waren er alleen (corona veilig), maar er werd toch echt een feestje van gemaakt met als cadeau een fles heerlijke bubbels. Dan heerst de euforie en ook de verwondering dat we eindelijk een huis hebben en het van ons is. Aan de gang.
Maar het is niet van een leien dakje gegaan. De start is ronduit een beetje hobbelig. De eerste dag moest er aan huis nog veel worden opgeruimd. De tweede dag viel ik over een drempeltje in de badkamer. Het is een zwarte vloer en bij bepaald licht zie je het drempeltje niet. Languit ging ik en kon mij nergens aan vastgrijpen. Met de linkerkant van het hoofd op de vloer en ik kan jullie zeggen dat een hardstenen vloer niet alleen koud is, maar ook keihard. Bril naar de mallemoer, meteen heel erg misselijk, ontzettende pijn in het hoofd en bang.
Ja echt, ik was bang. De val is rakelings langs mijn slaap gegaan, bovendien was ik erna niet erg helder. Gelukkig is Mans moeder in huis, zij heeft hem gebeld en mij naar beneden geholpen, alleen had ik dat niet meer gekund. Er was boven natuurlijk nog nergens een stoel of een bed. Beneden ook languit, maar in de tuinstoel. Man man, wat heb ik mij beroerd gevoeld en hoe verzin je het, een lichte hersenschudding al op de tweede dag. Frustrerend ook. Liever dan toezien wilde ik ook wat doen. Ook diezelfde dag ’s avonds lekkage in de keuken. Dat is schrikken en daar baal je enorm van. Maar de oorzaak is heel snel de volgende dag opgespoord en op een fijne manier verholpen.
Intussen gaat het poetsen door en komt er nog meer hulp. Gelukkig, want ik kan niets en Man heeft nog geen vrije dagen. Laat klaar met het werk en ’s avonds kan hij niet meer zoveel doen. Pas tien dagen later kan hij aan de gang. En dan is ook de grote verhuizing, de ene dag met een verhuisbedrijf uit de opslag, de andere dag met hulp vanaf het park. Weer een dag later komt neef A. helpen. Hij is zelfs al twee keer geweest.
Als alles schoon en verhuisd is komt schoonzus M. helpen met uitpakken. En wat er niet allemaal uit de dozen komt, cadeautjes zijn het. Vier en een half jaar hebben we onze eigen spullen niet meer gezien. We hebben desondanks nog veel opgeruimd, niet gemist of het past gewoon niet meer. Iedereen heeft zo hard gewerkt, gepoetst, uitgepakt, ingericht, met meubels geschoven, lampen opgehangen en nog zoveel meer. Ik heb naar kunnen iets gedaan, de val heeft veel impact gehad, maar het zijn absoluut hele fijne dagen.
Tot een paar weken later ik ineens niet meer kan lopen. De benen gehoorzamen niet meer. De pijn is ondraaglijk. Wat er toen allemaal door mij is heengegaan kan ik niet eens beschrijven. Maar ook ben ik weer bang, dat kan ik jullie verzekeren. Zou het door de val komen? Ik wil er niet te veel woorden aan kwijt, maar het heeft ruim twee weken geduurd voordat er verbetering is. Met veel rust, mezelf ontzien van alles wat enigszins kruim kost gaat het langzamerhand beter. Een zenuwbeknelling, geen hernia, maar door de extra reuma medicatie heb ik de signalen in het lijf niet gevoeld en ben ik maar doorgegaan. Het is een harde les geweest. Nu neem ik toch bewust meer pauzes.
Dat is moeilijk als je in de flow van het schilderen bent. Sinds een paar weken ben ik weer druk bezig in het atelier. Wat heb ik dat gemist. Zo af en toe heb ik wel in een schetsboek gewerkt, de rust om te schilderen is er niet eerder geweest, nog teveel te doen. Nu is er al van alles onder mijn handen vandaan gekomen.
Het werken in het atelier is geweldig, voel me vrij en mag hier doen en laten wat ik wil, het is van mij, maar ik weet natuurlijk ook wel dat niet iedereen zo’n ruimte heeft om in te werken. Ik besef al te goed hoeveel geluk wij hebben gehad eindelijk een huis te vinden en weer een eigen plek te hebben.
Ik voel mij nu beter dan op het park en heb weer allerlei ideeën. Voor het Landelijk Atelierweekend op 25 en 26 juni a.s., het duurt nog even, heb ik mij ook al ingeschreven. In dat weekend zijn de deuren open, ben ik in het atelier en kun je mijn kunst komen bekijken in mijn eigen huisgalerie. Hoe trots en blij kan een mens zijn na zoveel jaren verlangen en hopen.
En binnenkort komt er een webshop op mijn site en zijn er ook weer nieuwe schilderijen te zien. Houd het in de gaten, maar nog beter, je kunt je inschrijven op mijn website als je dat nog niet hebt gedaan. Dan komt er wekelijks blogpost in je postbus en zie je meteen of ik nieuw werk heb gepost.
Wat betreft dat weekend, daar zal ik jullie van nu af aan zeker aan herinneren. Ben al volop bezig met de voorbereidingen. We zijn aan het inlijsten en ophangen. Man is mijn steun en toeverlaat, zonder hem is dit allemaal niet mogelijk.
Drie maanden heb ik geprobeerd in een notendop te stoppen. Nu weten jullie in elk geval dat alles goed gaat, wij blij zijn, ons thuis voelen en hier een fijne toekomst tegemoet gaan.
Foto boven tekst eigen en nieuw werk
‘Glow’ Acryl mixed media op canvas
50×60 cm in baklijst
32 reacties. Plaats een nieuwe
Hoi Ellie,
Yes! Je bent er weer! Met lief en leed, pech en andere rampen, heel charmant verteld. Belangrijker nog is dat jullie het fijn hebben in het nieuwe huis, de nieuwe tuin, waar Marie weer is, dat is vast ook lang geleden.
Goede zet, die tissue in je werk integreren. Je creativiteit bruist weer.
En dat allemaal in de lente!🍾 🏠 ❤️ 💃🏼 🎨 🐱 🌷 🌞
Groetjes,
Mariëlle
En ik kan jou ook weer hier begroeten Mariëlle, leuk! Misschien komen er nog wel eens van die hobbels voorbij, maar het is allemaal goedgekomen. Er iets van maken, genieten, dat doen we nu hier op deze fijne plek. Mooie tijd ook om te verhuizen zo vlak voor het voorjaar. Lieve groet 🙂
Fijn dat het lange wachten zo mooi wordt beloond Ellie, wat een gezellig huis en atelier hebben jullie nu♡
Heel veel succes alvast bij de open dagen
Liefs Coby
Coby, het lange wachten is al vergeten, ook de plek waar we vandaan komen. Hier maken we weer nieuwe herinneringen en genieten de dagen. De open dagen lonken, ik heb er zin in! Lieve groetjes 🌹
Lieve Ellie,
Je blog met gemengde gevoelens gelezen. Fijn om na lange tijd weer een blog van jouw hand te lezen. Fijn ook dat je na al die jaren, waar je soms moedeloos van werd nu eindelijk weer een eigen stek te hebben. En wat voor een. Zo vanaf de foto’s te zien een heerlijk huis op maat. Daarnaast toch ook wel geschrokken van je val en de uitvalsverschijnselen. Het is tot op zekere hoogte herkenbaar, dat ongemerkt over je grenzen heen gaan. We willen zo graag en wat is het dan frustrerend dat lichaam en geest niet synchroon gaan.
Gelukkig gaat het nu weer beter en zie ik je volop genieten van je atelier en het hebben van een thuis.
Dus hierbij een hartelijk welkom terug, welkom thuis voor jou, voor man en voor poes.
Sonja, zo fijn jou ook weer hier te lezen en met zo’n mooie reactie op mijn verhaal, dankjewel. Het was een tijd met ups en downs, maar gelukkig heel veel meer ups. Alleen al het idee dat we weer een eigen plek hebben laat al het andere naar de achtergrond verdwijnen. En eindelijk kunnen we ons leven weer leven zoals we dat graag willen en genieten van onze spullen, de tuin die groen wordt, Marie onder de boom en Sam die haar plekjes binnen en buiten heeft gevonden. Ik kan je niet zeggen hoe fijn het is weer een atelier te hebben…lieve groetjes 💗
Ellie een nieuwe Lente een nieuw huis en nieuw geluid.
Hoor je de vogels zingen in je heerlijk tuin. heb je gevolgd zo nu en dan en het is een heerlijke plek voor jullie.
Geniet er van. De lente in volle gang en wij hebben weer wat meer Vrijheid.
Veel succes met alles een heerlijke ruimte om te werken.
Liefs van Trudy 🌿🌷🌞🌺☘️
.
Trudy, alles klopt. Een nieuwe lente, een nieuw huis, weer een tuin, de vogels. In geen jaren hebben we meer de merels zo uitbundig horen fluiten, ’s morgens en ’s avonds. Het is een genot ernaar te luisteren, we beseffen hoeveel geluk we hebben gehad van alles weer te kunnen en mogen genieten, pure rijkdom. Lieve groetjes 💗
Lieve Ellie,
Verhuizen is altijd een toestand, maar bij jullie nog veel meer. Wat een pech voor je, die val.
Het huis is prachtig, tuin ook. Wat een heerlijkheid om hier te mogen wonen en het tijdelijke park achter je te laten.
Fijn dat je vol ideeën zit.
Heel veel geluk in jullie nieuwe huis,
Liefs,
Selma
Lieve Selma, dankjewel voor je mooie reactie. Alles wat je zegt klopt helemaal. De verhuizing en de val met impact, maar verder kunnen we alleen maar genieten en er weer een heerlijk ’thuis’ van maken. Het lange wachten en aan een paar wensen vasthouden is beloond, wat een geluk! Lieve groetjes, Ellie
Geduld is een schone zaak en die zaak is bij jou wel nodig geweest. Zelfs nog na de overdracht! Wat ben ik blij te lezen dat je zo gelukkig bent in jullie nieuwe (zo te zien) prachtige huis. Het atelier is een plaatje om te zien van buiten af met die mooie tegels. Het is jullie gegund, geniet er heel lang van, doe geen gekke dingen dan 😉 . Blij dat je weer terug bent en nieuwsgierig naar je nieuwe werken.
Ach Marnel, ik zou je zo even willen ophalen om je hier alles te laten zien. Jouw reactie (trouwens ik voel alles ook nog steeds zo) maakt mij weer opnieuw zo ontzettend blij dat we op deze plek kunnen wonen en een ’thuis’ kunnen hebben. Fijn dat je hier ook weer bent, het is heerlijk jou en de reacties van anderen weer te lezen nadat ik zo weinig van me heb laten horen. Lieve groetjes 🌹
Wat een intens proces Ellie. Na elke val de kracht vinden om op te staan tot je thuis bent.
Je droom is uitgekomen: een heerlijk huis met eigen atelier en tuin waar je al je dromen kunt waarmaken.
Veel geluk!
Het wachten en alles wat er op ons afgekomen is was intens, Anne. Gelukkig weet je van tevoren niet alles. Het verlangen en het wachten op een fijne plek met tuin en een eigen atelier is beloond, soms nog zo onwerkelijk, maar we genieten er enorm van. Eindelijk weer een ’thuis’ maken. Fijn ook jou weer hier te begroeten 🙂
Wat fijn Ellie dat het zo goed met jullie gaat.
Groetjes Gerbrig
Gerbrig, het is ook heel fijn jou hier te zien, dank!
Heerlijk, zo’n fijne plek. Wel heel wat obstakels, las ik, maar het kwam allemaal weer goed.
Geniet er lekker van.
Wilma, obstakels zijn er om het hoofd te bieden en dat is wat het allemaal nog mooier maakt. Gelukt, eindelijk een fijn ’thuis’ maken met onze eigen spullen. We genieten ervan! 🙂
Van harte gefeliciteerd Ellie, het is jullie zo gegund! Wat fijn om je blog weer te lezen, maar zo vervelend voor jou dat je gevallen bent en later die pijnlijke benen. Ik begrijp dat het inmiddels weer beter gaat en ik hoop dat je verstandige rustpauzes in gaat lassen, met daarnaast heel fijne momenten om in je nieuwe atelier te werken. Jullie verhuizing en alles wat daarbij hoort, heb je goed in de ‘notendop’ kunnen stoppen. Zo hebben wij inderdaad een redelijk beeld van jullie mooie plekje. Tot de volgende blok en geniet vooral samen van al het moois op jullie nieuwe stek, binnen en buiten! Liefs van Jannie. xxx
Lieve Jannie, het is ook heel fijn jou weer hier te lezen. Dank voor je lieve en mooie reactie, ik ben er blij mee. Alles wat er nog gedaan moet worden komt wel, nu is het hier volop genieten, herinneringen maken, creëren en op zijn tijd rust nemen, genoeg fijne plekjes om te zitten. Liefs 💗🌹
Lieve Ellie, wat een fijn bericht! Een beetje van eind goed, al goed! Ik ben blij voor jullie.
Ik wens jullie een hele fijne tijd, een mooie zomer en vooral genieten van jullie prachtige huis en tuin!
Lieve groet Anne
Anne, je slaat de spijker op de kop, ‘eind goed, al goed’. En zo is het gegaan de afgelopen tijd, maar ook de afgelopen jaren. We voelen ons op onze plek en genieten van alles wat we aan rijkdom hebben, een huis met tuin, een atelier en een muziekkamer…zo zo fijn! Liefs!
Lieve Ellie, wat zullen jullie blij zijn met het huis,de start was dan niet heel geweldig door je val maar ben heel blij dat het nu goed met je gaat.
Ga er maar lekker van genieten dat jullie weer een eigen plek hebben!
Liefs , Ans XXX
Ans, zo fijn je hier te lezen. Alles komt altijd goed, maar soms duurt het wel even. Toch heeft het genieten en de verwondering eindelijk een eigen pek te hebben steeds bovenaan gestaan. Liefs 💗
Fijn je te lezen.
Nou een stapje terug en lekker bijkomen van alles.
Want verhuizen is sowieso al hell, laat staan als je ook nog eens valt en zoveel pijn hebt moeten doorstaan.
Liefs!
Dank voor je lieve reactie, Kliefje. Gelukkig konden we niet in de toekomst kijken, maar de afgelopen jaren en de start hier waren iets minder fijn, maar nu is het volop genieten van het huis, het voorjaar in de tuin en onze eigen spullen. We blijven nog wel even bezig, maar er is geen druk of spanning meer, we kunnen nu bijkomen. Liefs!
Mooi Ellie, fijn dat jullie je echt thuis voelen in ons vroegere thuis😊 goed hoor om zo ieder op de hoogte te houden👌
Welkom Els, leuk je hier op mijn blog te ontmoeten. Het is zoals jullie ook hebben ervaren een fijne plek om te zijn, om je thuis te voelen en dat doen we 😊
Ha lieverd, wat een heerlijke berichten buiten alle tegenslag. Schrikken met die lichamelijke ongemakken en de ongelukkige val. Jij struikelt vast nooit meer over dat drempeltje. Ik ben innig blij dat jullie eindelijk het juiste huis hebben gevonden. Nu is het dubbel genieten. Fijn dat er zoveel hulp was.
Alle ongemak is al vergeten Berna, een wijze les heb ik daardoor welgeleerd, een positief gevolg. Maar wat leuk dat jij uit Verweggistan even bij mij komt lezen. Ik ben innig blij voor het geluk van jullie tweeën, zo fijn💗
Ben een beetje laat met lezen, lieve El. Maar zo gaan mijn dagen. En wanneer ik over je valpartij lees, zit de schrik meteen ergens in mijn lijf. Ik ben immers ook zo op mijn hoofd gevallen. Je had slechter terecht gekomen zijn. Is dat goed Nederlands? Maar met wat rust ga je weer door. Ik denk dat je jezelf zo staande hebt gehouden op het park, dat je daar nu een prijskaartje geserveerd krijgt. Maar het gaat goed komen met jou en met Man. Fijn om jullie op jullie eigen plek te weten. Je gaat een mooie zomer tegemoet.
Liefs voor jullie allebei.
Lieve Athy, wat leuk dat je hier bent. Het was mijn eerste blog na een pauze van drie maanden met in een notendop de dingen die er waren voorgevallen. Maar goed, ik heb alles overleefd, maar heb ook weer een wijze les geleerd, bijtijds rust nemen. Soms moeilijk, soms gaat dat vanzelf, dan kan ik niet anders. Maar al met al is het heerlijk wonen in het huis, het is al helemaal eigen met onze spullen en wat kleine aanpassingen. We genieten enorm en dat is echt fijn na zo’n lange tijd op het park. Lieve groetjes van ons 💗