Misschien denken jullie wel dat ik na mijn schilderdag in Park Lingezegen in Elst flink aan de slag ben gegaan in het atelier. Als een gek heb geschilderd, nergens anders meer aan heb gedacht en niet meer op kon houden. Niets is minder waar.
Zo raar hoe ik door die dag ontzettend ben geïnspireerd en niet kon wachten om thuis door te gaan en dat het dan toch niet lukt een schilderij af te maken of aan een nieuw werk te beginnen. Het hoofd te vol. Kennen jullie dat? En daardoor niet los en vrij voelen om met de kwast op het doek te dansen. Ik ben een herkauwer, het duurt lang voordat alles is verwerkt, dus ook die dag. Te moe ook, heb echt een kleine week nodig gehad om ‘bij’ te komen. Dus nee, niet geschilderd.
In het atelier heb ik wat spulletjes uitgezocht en ook opgeruimd. Altijd leuk om te doen en vaak komt de inspiratie dan vanzelf. Realiseer ik mij ineens dat ik lekker bezig ben. Maar niet afgelopen week. Wel ‘gekeuteld’ zoals ik dat noem en dat kan van alles zijn (bij twijfel, hier is te lezen dat het woord ‘keutelen’ bestaat). Van kleding uitzoeken, plantjes verpotten, schuiven met accessoires in huis tot samen met Sam onder een dekentje op de bank kruipen. Sam ligt natuurlijk op het dekentje.
En ik ben elke dag even op de fiets naar buiten geweest, heb een boek uitgelezen, paneeltjes afgelakt uit de ‘Moods’ serie en al een paar ingelijst. Ze staan trouwens op mijn website, kijk maar eens op de kunstpagina
Zo nu en dan zet ik er nieuw werk op. Natuurlijk kun je alles bekijken en reacties op mijn werk lees ik graag, interactie vind ik sowieso leuk.
Ook zijn er nog andere dingen gebeurd waar ik absoluut mijn aandacht aan moest geven én heb ik heel veel geslapen, zelfs overdag. ’s Nachts Man wakker gehouden, gedraaid en gewoeld, heel onrustig met akelige dromen. Ik weet dat het gebeurt, altijd als ik druk ben geweest of over de grens van mijn kunnen ben gegaan dan is het raak. Hele families en vroeger tijden komen voorbij, maar de droom zelf kan ik niet meer navertellen. Misschien hebben de roze pilletjes om overeind te blijven ook gekke reacties teweeggebracht.
Ik ga nog niet veel weg, maar zaterdag heb ik dus een uitgaansdag gehad. Was erna helemaal opgeladen. Weer eens gewone dingen doen, daar word ik blij van, zeker na zo’n lange isolatie. En jullie? Al veel uitstapjes gemaakt? Voelen jullie je veilig(er) na twee vaccinaties?
We zijn naar het tuincentrum geweest. Ik had mijn zinnen gezet op een paar mooie geraniums, beetje laat in het seizoen om nog te kunnen kopen, maar gelukkig nog net bijtijds. En sinds heel lang ook weer eens naar ‘Het Goed’, de kringloopwinkel. En altijd gaan we op zijn minst met wat spulletjes naar huis. Dit keer geen kunst- of leesboeken, wel een paar cd’s. Een leuke dame meteen bij binnenkomst in het mandje gelegd, ook de kaarsenstandaard met het roosje aan voor- en achterkant en een kleurig echtpaar nog meegenomen op weg naar de kassa. En ja, ik weet het lieve mensen, jullie mogen het afschuwelijk vinden. Zoiets vind je leuk of niet en als je zin hebt kun je nu ook nog lezen wat we toen allemaal hebben gekocht, maar dan op een rommelmarkt
Ik merk toch wel dat ik lang niets heb ondernomen. Vind het al snel te druk, maar vooral luidruchtig. Het valt mij ook op dat veel mensen nergens meer rekening mee houden. En vooral geen afstand, ik schiet dus iedere keer weer een andere kant op, heel onrustig. Als je er iets van zegt krijg je een sneer terug of ik word aangekeken alsof ik gek ben. Vooral de ouderen, geen geduld en voordringen. Gek toch, vooral nu met weer zoveel besmettingen.
Schiet mij een gebeurtenis te binnen waar mijn maag nog van omdraait, niet alleen nu in coronatijd doet het dat, maar altijd, al geeft het nu wel extra risico’s en zijn handschoentjes onontbeerlijk gebleken.
We gaan ‘op-ronde-huizen-kijken-zoeken‘, maar eerst benzine halen. Ik rijd, Man stapt uit om te tanken. Onbemand station, dus eerst je pas met pincode invoeren. Bij de andere pomp stopt een auto. Oudere man stapt uit, loopt moeilijk, hoest en rochelt een beetje (dat laatste vind ik al walgelijk) en heeft zo te zien wat moeite met de toetsen van het pinapparaat. Kijkt eens om zich heen, kijkt naar Man, kijkt mij aan, kijkt nog eens om zich heen en probeert weer ‘iets’.
Eerst wil ik nog uitstappen en hem vragen of hij hulp nodig heeft, maar doe het niet. Een gevoel zullen we maar zeggen. En dan klopt dat gevoel. Hij likt zijn vinger af, toets een nummer in, likt zijn vinger weer af, toetst weer een nummer in. En dat herhaalt zich, het staat nog op mijn netvlies, zo smerig. En dan te bedenken dat er een virus en zoveel varianten bij ons op bezoek zijn. Heel blij dat ik niet te dicht bij deze man in de buurt ben geweest.
Als laatste wil ik jullie heel erg bedanken. De blog van vorige week heeft veel reacties opgeleverd, vooral ook via whatsapp en e-mail. Heerlijk dat jullie de tijd hebben genomen mijn stukje te lezen en een bericht te sturen, ben daar ontzettend blij mee.
Foto boven tekst eigen werk
‘Forest’ Acryl mixed media op
Linnen in baklijst 40×50 cm
14 reacties. Plaats een nieuwe
Hoi Ellie,
Wat een geweldige blog, deze, dat heb je deze week toch maar weer knap gedaan!
Het begint al met je schilderij bovenaan, een prachtstuk.
Dan over je schilder- zeg maar marathon. Logisch dat dat opwinding en daarna vermoeidheid veroorzaakt. Uitrusten dus maar. Denk maar aan de zee: na vloed komt eb. En daarna komt altijd weer vloed. De schilderdag was een springvloed, kostte veel moed, energie, inzet en leverde je een massa prikkels op, plus de beloning van een mooi werk, fijne bijzondere dag. Deze week dus eb. Verstandig.
Prikkels, ja, die zijn we minder gewend. Afgelopen weekend bij onze dochter geweest, daar gegeten, ‘s avonds terug. Heel gezellig. Echter door die prikkels minder goed geslapen en moe! Zou ik voor Corona zo niet gehad hebben. Ook op de schilderclub waren we hooguit met een paar mensen, nu zijn we met meer. Ik geniet er echt van, van de gezelligheid maar het is nog wel wennen.
Haaaa…..heb je een vieze man ontmoet…ik moest meteen aan Van Kooten en De Bie denken. Ik begrijp dat je gruwde…
Boodschappen doe ik ook weer met mondkapje op en handschoenen aan. Ik voelde me zonder niet prettig in de supermarkt, ben nog maar één keer ingeënt, met het zesjesvaccin, ik kijk wel uit met alle nieuwe besmettingen.
Momenteel ben ik bezig met het tekenen/schilderen van kinderen. Een heerlijk liefdevol onderwerp.
Spoel niet weg,
Groetjes,
Mariëlle
Marielle, dank voor je mooie bijdrage met jouw ervaringen van afgelopen week of al een paar weken. Ja, je drukt het goed uit, eb en vloed, mooie metafoor voor hoe ik mij voel en hoe het er met de energie voorstaat. Misschien geldt die metafoor wel voor veel meer mensen, het was tenslotte heel rustig. Het is inmiddels twee weken geleden en nóg heb ik niet geschilderd, wel andere dingen zonder veel inspanning gedaan, gewoon zoals het uitkwam en aan meer geen behoefte. Aan de drukte mét de prikkels die daarbij horen moet ik ook echt wennen, maar ik ga nog niet zo heel veel de deur uit. Lieve groet!
Het blijft oppassen!
Wederom graag je blog gelezen, Ellie!
Warme groet uit Oostburg.
Mieke, zeker moeten we nog oppassen, maar eigenlijk vind ik dat niet zo erg, ik mis niet zoveel. We zijn geen vakantiegangers, geen stappers, geen grote feestvierders en toch hebben we het leuk, huismussen als wij zijn. Dank voor je complimentje, ben er blij mee! Lieve groetjes!
… een schilderij van woorden
Welkom op mijn website Thieu, leuk je hier te kunnen begroeten. Dankjewel voor je mooie reactie, een groot compliment.
Lieve Ellie en medelezers.
Je blog weer gelezen. Je bovenstaand werk vind ik mooi.
Waar ik mijn grote zorgen om maak meer dan Covid 19 is onze planeet aarde.
Wat er gaande is. Nu de hevige regenval in verschillende delen hier en elders.
Dit relativeert veel. De angstcultuur waarin we leven. Die ons dagelijks wordt verteld op tv .e.a. informatie.
Wie de geschiedenis enigszins kent en volgt weet dat vwb covid een plan is uitgerold dat wij nu meemaken.
Er is voldoende te lezen op internet vertrouwde bronnen.
Verder ieder zijn mening maar laten wij ons niet te veel laten beinvloeden door alles. Gezond verstand en nadenken, gezonde voeding, lezen is voor mij een troost in deze tijden . Groet van Trudy
Leef gezond en stress is een slecht voor lichaam en geest,
Trudy, gezond verstand en goede voeding, rekening houden met elkaar en elkaars mening en gevoelens respecteren. Daar draait het om en is zeker nu ook heel belangrijk. En verder zoveel mogelijk genieten van al het moois en dat wat we allemaal voorhanden hebben, boeken, muziek, elkaar, onze hobby’s en een veilige thuishaven. Dank weer voor je bijdrage, liefs!
Hi lieve El, kan mij zo voorstellen dat je een week moest bijkomen van je dag schilderen. Er naar toe groeien en dan de ontlading en daarna terug in alledag, ja dat kost energie. Maar je hebt het wel gedaan. En dat vind ik zo goed van jou. Je vraagt of wij, ik, mij veiliger voel, dubbel gevaccineerd? Niet echt. In drukke winkel doe ik een mondkapje op want ik vertrouw niemand. Die vinger likkende meneer kan ook zomaar aan de bloemkool zitten in de super. Ik koop verpakte groenten. Ben sinds gisteren weer aan het schilderen, nou ja uitzoeken hoe en wat. En voor de afgelopen tijd ben ik heel blij dat ik overal boeken heb, die ik nog moet lezen maar ook die ik kan herlezen. Zonder boeken zou ik deze tijd niet zijn doorgekomen zonder iets op te lopen in mijn kop. Het blijft al met al nog wel een eenzaam avontuur met kleurrijke randjes zo nu en dan. Genoten van je wederwaardigheden en het komt mij allemaal heel bekend voor.
P.S. Ik hou nog steeds van je schilderijen.
En om heel eerlijk te zijn Athy, er zijn nu al twee weken voorbij na deze schilderdag en nóg heb ik niet geschilderd. Ook jammer want heb er veel zin in en het geeft mij vrijheid, blijheid en voldoening. Maar zoals Mariëlle het hierboven zo mooi uitdrukt, het is nu bij mij nog eb, mooie metafoor voor hoe ik mij voel. En ja, dat ‘vieze mannetje’ staat mij nog helder voor ogen en hij zorgt er wel voor dat we op onze hoede blijven. Man gebruikt ook altijd mondkapjes en handschoenen in de supermarkt en als ik naar deze of gene ‘witte jas’ ga natuurlijk ook, ben nog heel voorzichtig. Gelukkig is het thuis ook aangenaam met boeken en schilderen, blij dat je het noemt, weet eigenlijk ook wel dat die dingen én de tuin voor jou nu dubbel belangrijk zijn. Je sluit af met een heel fijn compliment, dankjewel. Liefs!
Begrijpelijk dat je zelf even bij moest tanken Ellie en gelukkig niet op de manier zoals je die man bij het pompstation zag handelen. Brrr…. ver van wegbijven inderdaad. Het schilderen komt vast wel weer, komt tijd, komt raad. Op het moment komt er bij mij ook niet veel uit mijn handen, wil wel, maar lukt niet, ook teveel in mijn hoofd. Prikkels. En pijn met lopen, neuroloog en fysio. En gisteravond 17 juli het overlijden van mijn Vlaamse schoonmoeder. Hakt er ook in natuurlijk. Maar desondanks toch graag even jouw blog gelezen. Lieve groet!
Jannie, gecondoleerd met het overlijden van je schoonmoeder. Verdrietige gebeurtenissen zijn het die er zeker inhakken, neem je rust en tijd en hopelijk hebben jullie veel steun aan elkaar met de familie. Zo lief dat je toch even tijd neemt om mijn blog te lezen en ook nog te reageren, dankjewel daarvoor. Beterschap ook met je klachten. Lieve groetjes 🍀🙌🏻
Ja mooi van die eb eb vloed, ofwel Go with the Flow ~ dat doe je en dat laat je ons meebeleven.
Herkenbaar en eerlijk.
Dank Anne, uit mijn leven gegrepen, precies zoals het kwam en ging!