Vandaag een gastblog van Trudy Faber, een kennismaking en gedichten die zij heeft geschreven. Haar voorstellen hoeft niet, dat doet zij met haar verhaal.
Ellie Schmitz vroeg mij een bijdrage te leveren voor haar blog. Natuurlijk was mijn antwoord ja! Een verhaal uit het verleden in de jaren zestig. Toen was tijd nog heel ontspannen.
Mag ik mij eerst voorstellen, mijn naam is Trudy Faber. Ik ben woonachtig in de wijk Bezuidenhout, een mooi stadsdeel van Den Haag, vijf minuten lopen naar het Haagse bos. Het Haagse bos is een prachtig recreatie gebied. Vroeg in de morgen een oase van rust om er te wandelen en historisch gezien al eeuwen oud met stadsrechten in eigendom. Hier doe ik veel inspiratie op en nieuwe gedichten ontstaan vaak door beelden en ervaringen tijdens mijn wandelingen. Nu is er in het voorjaar een tapijt van blauwe bloempjes in het bos. Kabbelende beekjes, oude houten bruggetjes en nesten van meerkoeten en eenden.
Mijn belangstelling was van jongs af aan al groot voor de Nederlandse literatuur. Mijn voorkeur ging al vroeg uit naar het lezen van boeken en gedichten. Als jong meisje struinde ik tweedehands boekwinkels af voor boeken en gedichtenbundels. Later ben ik ook zelf gedichten gaan schrijven.
Ik heb negen jaar gewerkt als secretaresse-administratrice op een HBS in Den Haag. Een leuke baan en een bijzondere tijd. De Mammoetwet was in aantocht (gelijke kansen). Ik werkte samen met leerkrachten in het middelbaar onderwijs, heb ouders te woord gestaan en met gecommitteerden gewerkt tijdens examens en leerlingen begeleid.
Wij hadden een uitgebreide schoolbibliotheek voor de leerlingen waar boeken werden uitgeleend. Menig uur heb ik daar doorgebracht. Deze tijd heeft in mij de liefde voor de dichtkunst versterkt. In die tijd volgde ik ook een vioolstudie. Het was een geweldige tijd waaraan ik nog vaak terug denk, zeker nu in deze tijd. Wat is er veel veranderd in deze wereld op veel gebied en in het onderwijs.
De zuivere dichtkunst, rijm en openheid speekt mij aan. Nog altijd ben ik bezig met het schrijven van gedichten. Mijn voorkeur gaat vooral uit naar de natuurpoëzie. Wanneer ik wandel door bos en beemd geeft mij dit inspiratie. Oog hebben voor de dingen om ons heen. Eenvoud in de poëzie is voor mij heel belangrijk. Met je hele wezen voelen en kijken, dit mogen verwoorden. Gedachten tot uitdrukking brengen, ritme en een vloeiende woordkeus.
Na het vroege overlijden van mijn man heb ik mijn tijd besteed aan het opvoeden van mijn kinderen. Zij zijn nu het huis uit. Een nieuwe episode in mijn leven brak aan. Ik heb mijn viool weer opgepakt en heb jaren in Leiden Sinfonietta gespeeld. Daarbij heb ik mij ook blijvend bekwaamd in het schrijven van poëzie. Schoonheid op een zuivere wijze weergeven in de dichtkunst. Dit was mijn ideaal. Twee boeken en twee dichtbundels heb ik geschreven, waarvan er twee zijn uitgegeven.
Nog steeds geniet ik van lezen en schrijven. Je blijft communiceren en uitwisselen. Ik plaats al enige jaren mijn gedichten en foto’s op Instagram Ik heb er vooral veel Duitse schrijvers en dichters ontmoet. Duitsland is ook het land van dichters en de dichtkunst. Met elkaar wisselen wij gedichten uit in groepsverband, te vinden op #lyriek op Instagram.
Op muziekgebied hebben zij de grote componisten voortgebracht, Bach, Beethoven, Brahms, Schumann, Wagner en Händel. Ik houd ook veel van de liedkunst. De dichter Heinrich Heine en vele anderen hebben mij veel liefde voor de muziek en dichtkunst gegeven zoals voor Schuberts Winterreise en die schöne Müllerin en Schumanns Dichterliebe
Dit alles geeft mij veel plezier, vult mijn leven en geeft veel contacten met anderen. Zo probeer ik op bescheiden wijze mij te bekwamen en de tijd te vullen met mijn liefhebberijen en hobby’s.
De gedichten komen uit de bundels ‘VOORBIJ DE TIJD’ en ‘LAATSTE VERZEN’ waarvan Trudy er nog enkele heeft. Bij interesse kun je via truitjefaber@planet contact met haar opnemen.
29 reacties. Plaats een nieuwe
Wat een boeiend verhaal. Dank je wel voor deze inkijk Trudy en Ellie. Soms kan ik een beetje jaloers zijn op mensen die de klassieke muziek kunnen herleiden tot het woord. Dat is me nooit gegeven. Wel is de natuur met de paplepel ingegoten. Niets is heerlijker dan ogen, hart en ziel goed de kost te geven en al die schoonheid te vangen, die ons op een presenteerblaadje wordt aangeboden. Om dat dan ook nog te vangen in het woord, proza of gedicht is veel waard. <3
Berna, ik lees de gedichten van Trudy al wat langer en word vaak geraakt door haar gedichten, zo bijzonder, zo krachtig vat zij de natuur en haar liefde voor muziek in woorden. Fijn dat zij mijn gast wilde zijn en mooi ook dat andere mensen haar nu leren kennen.
Hoi Trudy, hoi Ellie,
Leuke blog! Met ook hier gemeenschappelijkheid: de viool. Heerlijk is het om viool te spelen.
Wat me opviel: Trudy kijkt naar het bos. Als ik in de buurt van de zee zou wonen, zou ik vaak aan het strand te vinden zijn. De weidsheid, de wind in je haren, het zout op je lippen…en de vondsten. Maar bos vind ik ook mooi hoor. De vogels, het lichte lentegroen in vele schakeringen, en ook daar vondsten. Ach, als je het wilt zien, kunt zien, is het overal mooi.
Groeten,
Mariëlle
Leuk Mariëlle dat je overeenkomst vindt, jullie spelen allebei viool. Laat ons eens weten welke muziek jij speelt, ik ben daar in elk geval heel benieuwd naar! Ik houd ook van bos, maar verlang altijd naar de zee. Het bos of de zee, je vindt bij allebei dat wat je wilt zien, bij beide is er rijkdom, door beide raak je geïnspireerd of je komt er je tot rust.
Hoi Ellie en Trudy,
De viool…ach die viool. Als kind wilde ik zó graag viool leren spelen, mocht niet! Het zou heel lang duren voor het aan te horen was. Ik was niet doortrapt genoeg om het via onze achterburen, die vrienden van ins waren en altijd met muziek bezig waren, te spelen, of in hun bijzijn een balletje erover op te gooien.
Meer dan vijfentwintig jaar later werd er op de basisschool van mijn dochter een schoolorkestje opgericht, dat trad voor het eerst op bij een kerstviering. Dochter zat aan haar stoel geplakt doodstil te luisteren.
Thuisgekomen kwam de mededeling dat ze daar de volgende keer ook bij wilde horen. Uit de speelgoedkist griste ze de volgende ochtend een plastic blokfluitje en met een oud boekje van mij ging ze aan de gang. Niet om aan te horen want die fluit was vals maar het enthousiasme was fantastisch. Wij hebben diezelfde middag een goede blokfluit voor haar gekocht en wat boekjes die meer geschikt waren voor zelfstudie. Bij het volgende optreden van het schoolorkest stond ze erbij!
Thuisgekomen kwam de mededeling dat ze nu viool wilde gaan spelen. Opeens schoot het me weer te binnen, het drama van het graag willen en niet mogen, dus ik heb een kennis gebeld, een violiste die bereid was om les te geven. Viool, lesboek en aantekenschrift mee naar de les, ik moest de aantekeningen maken zodat ik wist wat de bedoeling was. Prima.
Overdag was dochter natuurlijk op school. Stond daar een viool, een lesboek…grijp! Zo ben ik begonnen met vioolspelen. Heerlijk vond ik het. Ik heb nog lang les gehad, van verschillende leraren, met veel plezier. Elke dag spelen, geen punt. Tot de dag kwam dat ik een ruisje in mijn oor kreeg. Een ruisje dat erger werd als ik viool gespeeld had. Oei! Tinnitus. Gaat nooit meer weg. In mijn linker oor hoor ik het en mijn rechter oor mist door een complicatie van de mazelen een deel, ik hoor daar niet goed mee. Ik kan er goed mee leven hoor, maar viool spelen…ik heb vanalles geprobeerd, een hotelsourdine, een oordopje links, weet ik het. Een elektrische viool gaat het best, maar ik hoor dus niet meer goed of ik exact zuiver speel. Stemmen wordt ook lastiger. Zodoende ging de grootste lol er wel af, lessen heb ik gestopt want dat werd vrij zinloos. Het een versterkt het ander: als je minder vaak speelt, ga je achteruit en dat is hoorbaar. Toch pak ik af en toe nog wel mijn viool als ik wil, puur om het gevoel, en dan speel ik vaak tango’s.
Ik heb veel klassiek gespeeld. Wat ik het fijnste vond was de laatste canon die Bach geschreven heeft. Fantastisch leuk om dat samen te spelen.
Trudy, als je een tip hebt om het spelen te veraangenamen houd ik me aanbevolen!
Groetjes,
Mariëlle
Mariëlle, wat een verhaal, ik vind het heel bijzonder dat je het met ons deelt, dankjewel. Wat jammer toch dat het ruisje roet in het vioolspelen heeft gegooid. Maar ik zal Trudy benaderen en wie weet heeft zij voor jou een idee zodat je weer met meer plezier viool kunt spelen en daarvan kan genieten!
Wat een bijzondere gast blog weer. Leuk om te zien hoe verschillend we allemaal met onze gave en talenten omgaan en dat we daarin van elkaar mogen genieten, leren en erdoor geïnspireerd raken. Trudy ik ga je opzoeken op Instagram om daar meer van je mooie gedichten te lezen.
Hoe mooi heb je de gast gecomplimenteerd Sonja en weergegeven dat we inderdaad van elkaar kunnen genieten, leren en door elkaar geïnspireerd raken. Dat is ook de achterliggende gedachte geweest om gasten uit te nodigen en zo onze horizon te verbreden en mensen te ‘ontmoeten’!
Je geeft ons weer een dubbel inkijkje, Ellie ~ de mensen die jij waardeert en vervolgens leren we verschillende van hen beter kennen door hun verhaal en kunst.
Mooi Trudy, hoe je je levensweg bewandelt en verdiept met je mijmeringen en gedichten over wat jou raakt en voedt, de natuur en klassieke muziek en hoe je zelf je taal muzikaal tot gedichten smelt. Vooral de laatste, poëzie spreekt mij diep aan.
Mooi ook de foto die je voor deze gelegenheid hebt gekozen, daar zie ik jou en je passie in een notendop: ritme, ruimte en golfslag met een glimlach
Anne, ik heb Trudy langer geleden leren kennen en geniet van haar mooie gedichten waarin zij haar liefde voor de natuur laat zien en ook haar respect toont voor de klassieke muziek van grote componisten. Het is een rijkdom je zo te kunnen uiten. Ik heb haar graag uitgenodigd net zoals de andere gasten en Sonja verwoordt het goed, genieten, leren, inspireren, dat is wat de gasten jou en mij en andere lezers aanreiken.
Ik heb het al eens vaker gezegd: ik ben een cultuurbarbaar. Maar soms tref ik uitingen die me een beetje op het goede pad brengen, die me leren kijken of die iets met me doen. Zoals de prachtige gedichten van Trudy hier.
Mies, wat een mooi compliment voor Trudy, zij zal er blij mee zijn. Maar ik geloof er helemaal niets van dat jij een cultuurbarbaar bent 😏 je mist ook een beetje een museum bezoekje en je leest, al twee dingen die voor mijn gevoel zeker onder cultuur vallen!
Wat een leuke kennismaking met Trudy Faber. Ik vind de foto ook prachtig met het strand en de Noordzee achter haar. En ook haar gedichten vind ik mooi en puur.
Dank voor je fijne reactie, Jannie. Mooi zoals jij haar gedichten ziet, inderdaad is ‘puur’ goed omschreven, het komt bij ook zo over, zoals zij de natuur vangt in woorden.
Lieve mensen,
Heel blij zulke lieve reacties van u allen te mogen ontvangen. Ben daar heel blij mee. Leuk ook om via Instagram deze dingen met elkaar te beleven.En ieder van ons bezig met ze’n eigen hobbies. Dankbaar voor iedere dag gaan wij weer verder. Hoop dat wij de komende tijd in vrijheid weer verder mogen gaan.
Trudy faber
Trudy, hoe fijn deze lovende reacties op jouw verhaal en gedichten. Ik denk dat je er wel nieuwe lezers bij zult krijgen. Dankjewel dat je gast op mijn website wilde zijn. Lieve groetjes!
Wat laat maar niet minder gemeend. Ik ben een liefhebber van gedichten. Heb er van genoten om ze te lezen van de week. Het is sws een fijn stukje van jezelf om te lezen. Dank voor je gast zijn.
Marnel, wat een mooi bericht heb je hier geschreven voor Trudy, zij zal er vast heel blij mee zijn! Ook ik ben blij dat mijn gasten zo door jullie lezers worden gewaardeerd!
Marielle van Ellie een berichtje gekregen.
Je bericht gelezen.
Heel bijzonder wat je schrijft over de viool, je verlangen om hierop te spelen.
En jaren later is het je gelukt.Wat een doorzettingsvermogen van je. Ik weet hoe moeilijk het is. Zelf jaren gespeeld in orkest en thuis. Maar ook voor mij is het steeds minder geworden. Artrose aan mijn duimen. En sinds enkele jaren speel ik geen viool meer, vandaar ook mijn liefde voor de dichtkunst waar ik nu meer aandacht aan geef.
Ik heb juist mijn viool weggedaan aan iemand die mijn Whitmarsh viool heeft. Zo
Leeft hij voort. Hij is er zo gelukkig mee.
Marielle ik denk dat ik geen oplossing aan kan dragen voor jou vioolspel zou het graag doen maar weet het niet. Het gehoor is zo belangrijk bij het vioolspelen. Om met jou te spreken gedeelde smart is halve smart. Liefs van Trudy
Trudy, ontzettend leuk dat je hebt gereageerd, maar ontzettend jammer dat jij ook je viool weg hebt moeten doen. Gelukkig is er iets voor in de plaats gekomen, je laat ons nu van je gedichten genieten, dankjewel daarvoor. Liefs!
DankjewelEllie. Er zijn nog veel mooie dingen in ons leven.
Ben je weer geheel fit na de prik?
Liefs Trudyfaber
Trudy, de extreme vermoeidheid is weer weg, het gaat goed. Ik kijk uit naar de tweede prik, een beetje meer rust ook al blijft het opletten. Dank voor je belangstelling! Lieve groetjes 🌹
Lieve Trudy,
Dank voor je berichtje. We zitten dus vanwege verschillende kwalen in hetzelfde schuitje…gedeelde smart is voor mij geen halve smart maar dubbele vreugd. Geen leedvermaak ofzo maar het feit dat je samen hetzelfde juk draagt, dat weten maakt het pad lichter. Ik hoop dat dat voor jou ook geldt, Trudy.
Wat knap van je dat je je viool weg hebt kunnen geven, zo ver ben ik nog niet. Ben nog niet zo dapper geweest maar ik snap dat het fijn is te weten dat hij weer, nog, zingt en wie weet hoor je je viool nog weleens.
Liefs,
Mariëlle
Met deze reactie zal Trudy zeker blij zijn, Mariëlle.
Sorry Marielle jouw vioolspel.🎻💕🍃
Wat fijn om kennis te maken met Trudy Faber. Zij inspireert en stimuleert mij om na te denken over de teksten die ik bij mijn foto’s wil hebben.
Athy, wat een fijn compliment voor Trudy, daar zal zij blij mee zijn en ik ben dan ook. Niet in het minst dat je nog even hier komt lezen, dankjewel 🧡
Lieve Ellie
Ben blij dat je al vooruit gaat. Weer zoveel al weer kunt en wilt doen.ja het moet zijn tijd hebben. Hoop op goede genezing.
Wat fijn ook dat je weer een blog hebt gestuurd ,weer even contact met elkaar en de anderen. En de laatste nieuwtjes. Meld me graag opnieuw hiervoor weer aan.Ellie. Ook fijn dat we zo’n mooie zomer hebben, kun je heerlijk buiten in de tuin zitten en vitamientjes op doen inde zon.
Ook goede gezonde voeding geneest daarbij.
Wat leuk zag mijn verhaal en ik heb het nog een keer gelezen.
Ellie hoop op spoedige genezing.
En liefs van Trudy
Lieve Ellie
Ben blij dat je al vooruit gaat. Weer zoveel al weer kunt en wilt doen.ja het moet zijn tijd hebben. Hoop op goede genezing.
Wat fijn ook dat je weer een blog hebt gestuurd ,weer even contact met elkaar en de anderen. En de laatste nieuwtjes. Ook fijn dat we zo’n mooie zomer hebben, kun je heerlijk buiten in de tuin zitten en vitamientjes op doen inde zon.
Ook goede gezonde voeding geneest daarbij.
Wat leuk zag mijn verhaal en ik heb het nog een keer gelezen.
Ellie hoop op spoedige genezing.
En liefs van Trudy