In een atelier of museum kunst kijken, het is er het laatste jaar niet of nauwelijks van gekomen, tenminste niet in het echt, wel online. Musea doen er veel aan mensen te laten genieten van hun vaste collectie of van een expositie waar geen bezoekers naar toe kunnen omdat ze verplicht gesloten zijn. De museumjaarkaart is ook al die tijd opgeborgen gebleven.
Trouwens het mooiste cadeautje dat ik ooit onverwacht kreeg toen ik Man nog niet zo lang kende, de museumjaarkaart. Wat was ik daar blij mee en nu nog. Elk jaar wordt het abonnement verlengd, ook in de lockdown hebben we dat gedaan. Het gevoel een steentje bij te dragen zodat de musea open kunnen blijven en de liefhebbers van kunst kunnen blijven genieten.
Zelf vind ik het heel inspirerend een expositie in een museum of een beeldentuin te bezoeken of kunstenaars in hun eigen atelier. Daar hun werk waar zij trots op zijn te bekijken. Ja, daar houd ik van en het geeft mij telkens weer een kick zelf ook op mijn eigen wijze aan de slag en door te gaan. Niet om na te apen, het zou niet in mij opkomen dat laatste te doen. Ik zou het niet eens kunnen. Ieder heeft een eigen hand. Sowieso schilder ik nooit van een plaatje of een foto, wel kan ik zo geïnspireerd worden.
Ook deel ik graag en regelmatig dingen die ik doe. Er komen genoeg vragen hoe ik een schilderij heb gemaakt of hoe ik het aanpak en welke materialen ik gebruik. Dat vertellen is een zonde heb ik gemerkt, ben er al regelmatig op aangesproken, dat doe je niet. Wat is dat toch? Jaloezie, broodnijd? Waarom zou je dat voelen?
Alles is al eens gedaan, jij, hij, zij en ik hoeven het wiel niet meer uit te vinden, we kunnen juist van elkaar leren om het werk nog beter en mooier te maken. Om tijdens het schilderen zelf nog meer te genieten en om bezoekers nog meer te kunnen laten genieten. Waarom zou je geen hulp voor elkaar zijn, maar angstvallig dingen achterhouden? Ik heb al vaker gemerkt niet te dichtbij te komen of om kennis te vragen. Maar er zijn ook kunstenaars die daar niet moeilijk over doen. Die het juist leuk vinden te sparren, van elkaar te leren, elkaar moed in te spreken want ook allemaal hebben we van tijd tot tijd last van een dip(je).
Terug naar het begin. Er zijn nu weinig mogelijkheden kunst te kijken of te laten zien. Daar komt nog bij dat ik geen eigen atelier heb waar ik mensen kan ontvangen, mijn werk overal in huis ingepakt op de grond staat en ik dus op zoek ben gegaan naar goede kunstmarkten. Tot nu toe heb ik er een paar gevonden waarvoor ik mij heb ingeschreven. Twee zijn er afgezegd vanwege corona, op een andere markt was ik niet welkom, ook dat kan zomaar gebeuren en van weer een andere wacht ik nog op bericht.
Naar zo’n kunstmarkt gaan is iets waar ik hulp bij nodig heb en ik Man in meesleep. Jullie hoeven geen medelijden met hem te hebben, hij gaat graag mee. Het gaat er mij om andere kunstenaars te ontmoeten en iets van mijn werk te kunnen laten zien. Reacties van mensen te horen, het praten over een schilderij, dat allemaal tot ik weer zelf bezoekers in mijn atelier kan ontvangen.
Als ik mijn vaccinaties heb gehad ga ik er alvast eens heen. Kijken hoe het er aan toegaat. Op 15 april zijn de eerste kunstenaars begonnen en daarna, behalve op maandag en dinsdag elke dag zes of zeven kunstenaars die een van de panelen beschilderen. Er hangen dus al aardig wat werken die klaar zijn. Waar ik het ineens over heb? Over The Colorfield Performance en ik ben erbij. Op 3 juli aanstaande is het de dag dat ik daar bezig ben. Ik heb er veel zin in. Ook daar ontmoet ik kunstenaars, kan ander werk bekijken en bezoekers begroeten.
Foto boven tekst eigen werk
‘Sporen’ 4 Acryl mixed media
op linnen 40×50 cm Verkocht
18 reacties. Plaats een nieuwe
Hoe herkenbaar! Inderdaad, vraag niet aan een collega hoe of met wat hij/zij iets gemaakt heeft want stel je voor dat jij dat ook zo gaat doen! Terwijl het juist zo fijn is om met andere kunstenaars te praten, te sparren en je eigen wartaal uit te kunnen slaan in de hoop en verwachting dat zíj je waarschijnlijk wel begrijpen en jij hen. Ook ik heb voor het deelnemen aan een kunstmarkt of kunstbeurs Man nodig of mijn groupie die me helpt met inrichten, ophangen en vooral finetunen (zo’n hekel aan!). Kortom, heerlijk om te lezen! En wat leuk dat je mee doet aan de Colorfield Performance! Ik denk eraan om me voor volgend jaar in te schrijven. Neem je ons mee in je journey!!!??
Georgette wat leuk je op mijn website te begroeten, wees welkom! Oh ja, ‘stel je voor dat jij dat ook zo gaat doen’ waarbij wordt vergeten dat ieder een eigen manier en hand van werken heeft. Maar het is inderdaad zo, je zou zoveel van elkaar kunnen leren omdat je juist door elkaar begrepen kan worden. Wat betreft de kunstmarkten, ik ben nog een leek, heb pas één keer aan een expositie meegedaan, de rest door corona gecanceld en vooral heb ik mij ingeschreven vanwege het tijdelijk wonen op een park en het gemis van het eigen atelier. Volgens mij kun je nog steeds deelnemen aan The Colorfield Performance, je kunt informeren en natuurlijk heb ik er het laatste woord nog niet over geschreven!
Hoi Ellie,
Ja, gek he, dat kunstenaars niet over technieken die ze gebruikt hebben en dergelijke willen praten. Terwijl kunstenaars juist elkaars wartaal (dat is het voor de buitenwereld vaak) begrijpen. Het zou een leuk experiment zijn om met een groepje af te spreken welke technieken en kleuren te gebruiken, de maat van het werk af te spreken en daarna, een paar maanden later, al die werken naast elkaar te zetten/hangen. Wedden dat ze allemaal anders zijn? We zijn zelf allemaal anders, vandaar.
De vaccinaties…gisteren de eerste gehad, met Astrazeneca. Gisteravond voelden we ons niet lekker, vannacht koorts en mijn hele lijf trilde van binnen. Wel geslapen. Nu hangen we op de bank. We zijn nog nooit samen ziek geweest en Jan Kruis heeft gelijk: gedeelde smart is dubbele vreugd.
Typen is lastig, ik stop nu.
Groetjes, Mariëlle
Wat een leuk idee van jou om met een groep zoiets af te spreken, techniek, kleuren, formaat en na een poos elkaars werk te bekijken en te bespreken. En ja, ieders werk zal anders zijn, zoveel manieren, zoveel handen. Ik hoop toch dat jullie intussen zijn opgeknapt, naar gevolg van de vaccinatie, maar gelukkig samen ziek, altijd leuker dan alleen ziek. Fijn dat je er toch bent ondanks dat jij je niet lekker voelt, dank!
Prachtig werk en ja, ik verlang er ook altijd naar om lekker te sparren of me te laven aan een mooi werk, inspiratie op te doen, ideeën aanhoren, die weer tot nieuwe ideeën leiden en soms tot nieuwe inzichten. Fijn dat je met je kunst zo ondernemend ben en de steun van Man hebt, dat is wel een groot voordeel. Als het me lukt dan kom ik op 3 juli langs. Het lijkt me geweldig. Lieve groet <3
Berna, ik vind het zo fijn dat over het algemeen de reacties over het delen en leren van elkaars werk en werkwijze overeenkomen met die van mij. Ik heb mij wel eens afgevraagd of ik daarin te naïef ben, maar eigenlijk voelt dat niet zo, het zit gewoon in me. Bovendien is het toch fijn van elkaar te leren en weer (eventueel anders) geïnspireerd te raken. Er is zoveel not done in deze wereld. Met de steun van het thuisfront prijs ik mij rijk. Een tip, je kunt sowieso alle dagen op bezoek bij The Colourfield Performance! En dank voor je complimentje 🧡
Laat ik nu altijd gedacht hebben dat mensen die met kunst bezig zijn graag met elkaar sparren over hoe en wat. Wat is er fijner als je even vastzit met gelijkdenkenden/werkenden inspiratie op te doen. Iets nieuws te horen. Gelukkig zijn ze er wel! Wat verheug jij je op 3 juli, het spat er iedere keer van af. Is je zo gegund! Blijf vooral genieten en kijken naar zoveel moois en nog belangrijker…..maak het!
Heel belangrijk vind ik zelf, men begrijpt elkaar en ook dat ieder wel eens niet verder kan of in de dip zit. Ja Marnel, gelukkig zijn ze er wel, de mensen met wie je kunt sparren over het werk. Het verheugen is er zeker, het grote (oefen)doek is binnen en mijn gedachten op volle toeren. Volgende week heb ik wat dingetjes af te ronden en dan ga ik mij serieus voorbereiden, misschien wat vroeg twee maanden eerder, maar het geeft mij denk ik rust en dát komt weer ten goede aan het creëren. Dank ook voor je lieve woorden 😊
wat heb je weer een leuk onderwerp bij de hoorns gevat Ellie, als altijd herkenbaar. de museumjaarkaart, het delen van kennis. jij doet dat met verve en ik met scherve(n). het leuke ervan is dat je foto’s krijgt van het probleem en maanden later van het resultaat. ook de blijdschap van vragers die eindelijk een antwoord krijgen waar ze mee verder kunnen. alleen gaat er nogal wat tijd in zitten, want antwoorden liggen niet kant-en-klaar voor de problemen die je voorgeschoteld krijgt en zelf niet bij de hand hebt gehad. zoals de dame die bij het vernieuwen van haar tuin een ondergrondse mozaiekvijver ontdekte en die in oude glorie wilde herstellen zonder ervaring in mozaïeken. hoe krijg je het mos weg, de scheuren, de barsten, hoe bereid je de ondergrond voor, hoe kom je aan materiaal dat erbij past, is het wel te herstellen. dat zijn boeiende uitdagingen waar ik zelf wellicht meer van leer dan de vraagsteller. dat is het geschenk van delen, je groeit ervan, zoals alles wat je voor jezelf houdt, verdort. dit zie ik gebeuren bij verschillende kunstenaars die ik om advies heb gevraagd en die hun ‘geheim’ niet prijs wilden geven. ondertussen heb ik zelf oplossingen gevonden waar zij niet op gekomen zijn. het wachten is op hun vraag aan mij. die stap is net zo groot als het geven van een antwoord. het geeft verbondenheid, hoe mooi! die verbondenheid ervaar ik ook in jouw levenswerk, hoe je thema’s aansnijdt en ons uitnodigt hierop in te gaan, maar ook hoe je kijkt naar werk van andere kunstenaars, je laat meeslepen en inspireren en je eigenheid trouw bent. dankjewel X
Wat heb je het weer gevat onder woorden gebracht Anne, ‘jij doet dat met verve en ik met scherve(n)’! Wij zijn inderdaad van het delen en de blijheid van degene die zich gehoord en geholpen voelt is toch een cadeautje, vind je niet? Soms krijg ik ook foto’s terug of zie ze op social media verschijnen.
Hoe bijzonder dat iemand een ondergrondse gemozaïekte vijver in haar tuin vindt, zou willen dat ik zo’n geluk zou hebben. Maar ik ben het met je eens dat het een klus is zoiets te renoveren waar vooraf veel denk- en uitzoekwerk aan te pas komt alvorens je kunt beginnen en ook dat is iets wat je weer wel in je creatieve koffer kunt opbergen voor wie weet een ander project. Om terug te komen op het delen, je groeit er zelf in je eigen werk beslist ook van, het is zonde om alles ‘binnen’ te houden en je misschien wel juist daarom ook alleen of eenzaam in je werk te voelen. Met elkaar is toch veel mooier, kortom daar komen ideeën van, nieuwe inspiratie, ontwikkelingen en blijdschap als iets lukt of juist bij de ander. Zo voel ook ik de verbondenheid met jou, het delen en vertellen over elkaars werk, hoe verschillend vaak, maar toch eigenlijk ook weer hetzelfde. Elkaar inspireren betekent voor mij beslist rijkdom. Het is zo fijn te lezen hoe jij mijn blog ervaart, benoemt en ingaat op hetgeen in mij leeft…en dus ook in jou en anderen. Dank voor je mooie bijdrage aan mijn blog 🧡
Leuk verhaal Ellie ik heb ook altijd gedacht leuk om de dingen met elkaar uit te wisselen. Volgende week een uitgebreider reactie op je schrijfsels.
Liefs Trudy
Trudy, dank voor je woorden en kort of lang, alles is welkom. Ik vind het heerlijk dat jullie de moeite nemen te lezen en een reactie achter te laten, het zijn voor mij cadeautjes! Lieve groetjes!
Vreemd zulke reacties van niet willen vertellen hoe of wat. Eerlijk gezegd kan ik niet eens goed vertellen hoe een schilderij tot stand komt, want voor mijn gevoel doe ik maar wat. Wel leer ik in de opleiding Realistisch Fijnschilderen hoe een schilderij opgebouwd kan worden. Dat pas ik tegenwoordig ook toe in mijn eigen schilderwerk.
Er zal wel een reden zijn om behoudend te reageren, maar ik heb dat in elk geval niet en gelukkig vele andere mensen ook niet. Wat leuk dat je de opleiding Realistisch Fijnschilderen doet, ik vind het knap, zou het niet kunnen. Je weet al dat ik mij op dit gebied heel moeilijk aan regels kan houden, daar word ik ongedurig en een beetje rebels van 🤪 Veel succes met de opleiding, Wilma!
Het museum is ook wel iets dat ik zachtjesaan begin te missen hoewel ik nul komma nul verstand van kunst heb. Maar zelfs dan kun je er enorm van genieten, weet ik uit ervaring.
Mies, ontzettend leuk dat je ook musea bezoekt en je hoeft geen verstand van kunst te hebben om ervan te kunnen genieten. Dat is mijn idee erover, het voelt voor iedereen anders en dat mag!!
Ellie, wat goed dat jij je hebt ingeschreven voor kunstmarkten. En op één was je niet welkom? Die zin blijft hangen bij mij, er worden dus bepaalde voorwaarden gesteld vermoed ik. Waarschijnlijk zijn dat die personen die hun ‘geheimen’ niet willen prijsgeven, maar waarschijnlijk wel een hoge prijs vragen voor hun werk.
Hoe dan ook, ik heb bewondering voor jouw inzet om iets met je schilderkunst te doen en wat is het fijn dat je hierin gesteund wordt door je al net zo enthousiaste man. Ik wens je heel veel plezier straks op 3 juli aanstaande. Geniet ervan!
Jannie, alleen al jouw lieve woorden zijn zó inspirerend. Bij gebrek aan een eigen atelier probeer ik nu toch maar op andere manieren iets van mijn werk te laten zien al is er natuurlijk ook de website nog waar mijn werk onder ‘kunst’ ook te bekijken is. Niet altijd, maar het kan dat er een ballotagecommissie aan te pas komt voordat je wordt toegelaten. Van deze mensen hangt het af of je wel of niet welkom bent. Ik laat mij er in elk geval totaal niet door beïnvloeden, ik ga gewoon door. Men vindt iets mooi of niet, over smaak valt niet te twisten en er is ook nog wel zoiets als een ‘gunfactor’, ook daar heb je mee te maken. Lieve groetjes!