Deze week van de hak op de tak, een beetje van dit en een beetje van dat. Eindelijk heb ik de afspraken voor de vaccinatie op zak. Heb er zo naar uitgekeken en ben ontzettend blij dat ik over twee weken aan de beurt ben. Man is niet minder blij. Hij gunt mij heel erg een beetje meer vrijheid en iets minder onrust. Met een chocoladebol hebben we het gevierd. Toch gek hè, dat je er een feestje van maakt.
Van mijn wekelijkse prik in de buik maak ik geen feestje. Het is elke week een opgave, zo’n hekel heb ik eraan. Ben nu sinds een maand zonder vanwege nare bijwerkingen, maar weet ook weer precies waarom ik op zondagavond de koelkast open, het medicijn uit de doos haal, mijn buik ontbloot, verstand op nul en prikken maar.
Het is wachten op een oproep om uit te zoeken waarom ik steeds, ook op verschillende medicijnen zoveel bijwerkingen heb de laatste paar jaar. Tot ik aan de beurt ben voor het onderzoek krijg ik af en toe een prik in de bil. Een hoge dosis van een paardenmiddel, maar ik wil overeind blijven, dagen zonder fietsen, schrijven en schilderen kan ik missen als kiespijn. En juist van dit straffe middel heb ik geen bijwerkingen.
Zo’n lange tijd binnenshuis vanwege dat onzichtbaar vijandig beestje vraagt natuurlijk bij het schrijven om meer inzet van mijn kant. De inspiratie raakt zo langzamerhand een beetje opgedroogd. Heb het nooit eerder gedaan, maar ben eens op het internet op jacht gegaan naar een onderwerp voor een stukje voor vandaag. Er is genoeg te vinden en ook leuk om over te schrijven. Wie weet ga ik die ideeën nog eens gebruiken.
Natuurlijk kan ik ook in mijn eigen schatkist, zoals ik de blog noem gaan graven en een vervolg op iets schrijven of een stukje herschrijven omdat ik het nu anders zie of het nu anders is. Aantekeningen en steekwoorden ook nog genoeg op voorraad, maar toch wil ik daar geen gebruik van maken. Het geeft juist nu in deze tijd van verplicht thuis zijn ook veel voldoening steeds zelf een onderwerp te bedenken. Vaak begin ik gewoon non-stop te schrijven en vloeit daar een nieuwe blog uit.
Gelukkig werd ik getipt over het programma Man en Kunst, gepresenteerd door Lucas de Man. Deze week ter ere van de Nationale Museumweek vijf avonden een uitzending waarin een kunstenaar wordt besproken. Gisteravond was de eerste uitzending over Paula Modersohn-Becker. Van haar heb ik schilderijen in het Kunstmuseum in Den Haag gezien. En toen, du moment dat ik een van haar zelfportretten zag was ik fan. Die ogen, die vastberaden blik.
Kaarten van haar en andere kunstenaars heb ik in de doos ‘kaarten mooie te bewaren’. Zo nu en dan haal ik ze tevoorschijn en heb dan het museum in huis. Zo voelt het ook met de kunstboeken die ik bijna altijd koop als we een expositie hebben gezien. Wat zou ik weer graag de museumkaart gebruiken. Nog even geduld hebben.
Het is dat hier in huis niet zoveel plaats is en er al behoorlijk wat potten staan, maar ik ben een liefhebber en zou graag nog meer planten willen hebben. Vooral een paar grote. Of weer stekken, maar de planten die ik heb zijn al zo vaak gestekt. In de kamer staan al veel dezelfde planten, het verveelt niet, maar een paar andere soorten erbij zou leuk zijn.
Misschien toch maar een paar plantjes kopen zodra ik weer ergens heen kan gaan of wie weet kan ik stekjes of dubbele plantjes met iemand ruilen. Wie houdt ook van planten? Het komt ineens bij me op. Waarschijnlijk omdat ik via Instagram een gesponsord account zag over stekjes bestellen. Je kunt ze los kopen of maandelijks een abonnement nemen en dan komen er vier stekjes van verschillende planten, je weet van te voren niet van welke soort. Voor wie een account heeft en het zo een leuke manier vindt planten te kopen, zoek dan op namen met @stekjes. Ik vind het wel een leuk idee, voor een paar potjes kan ik nog wel een plekje maken, verder wacht ik toch maar op een huis.
Bedroevend, moedeloos, wanhopig, het zijn allemaal woorden die passen bij de zoektocht naar een huis. Dat huis hoeft niet helemaal spic en span of luxe te zijn want daar geven Man en ik niets om, als de plek maar een beetje leuk is. Wel een tuin en graag rust, geen rijtjeshuis. Na al een paar keer slechte ervaringen liefst vrijstaand. Als iemand iets ziet of hoort of weet dat er een huis te koop komt, graag een berichtje. We zoeken in Zuidoost Noord-Brabant en ook van Grave tot rondom Nijmegen en in het noordelijke puntje van Limburg. Ik vraag het nog maar eens ook al heb ik dat al eerder gedaan. Alle tips zijn welkom.
‘Van de hak op de tak’ heb ik graag geschreven en hoop dat jullie het net zo graag lezen als ‘Toen en nu’, de blog van vorige week. Wat heb ik genoten van jullie bijdragen. Ook kwamen er nog privé reacties van mensen die de blog wel lezen, maar liever niets op de website achterlaten. Ik was echt blij verrast met zoveel mooie persoonlijke reacties, hartelijk dank daarvoor.
Foto boven tekst eigen werk
‘Zonder titel’ Acryl op linnen
40×50 cm Verkocht
26 reacties. Plaats een nieuwe
Hoi Ellie,
Lekker van de hak op de tak. Af en toe heb je van die dagen, dagen dat je je niet goed op één onderwerp kunt richten, dagen dat de focus ontbreekt. In deze tijden van afzondering en weinig prikkels kan dat gebeuren. Niet erg, er komt weer een dag.
Gisteren kwam ik thuis met twee dikke zware boodschappentassen, lagen er twee bijna even dikke enveloppen op het gangkastje. Zou het….eerst boodschappen opruimen. Enveloppe opengemaakt, en, yes, de uitnodigingen voor de vaccinatie! Op een dag waarop we eigenlijk niet kunnen….daar passen we een mouw aan want die mouw, die gaat opgestroopt worden en die spuit gaat erin! Dat je zo blij kunt zijn met alleen een uitnodiging! We hebben er niets lekkers op genomen, dat mag even niet van de weegschaal.
Die dikke zware boodschappentassen bevatten onder andere een courgette voor het avondeten. Een mooie gave niet te grote courgette, ik had er zin in. Bleek hij toch muf te smaken! Niet bitter, dan zijn ze vergiftig, maar muf. Ik heb ze uit mijn bord gevist en de rand ervan met de courgette bekleed. Stond wel aardig en de rest van het eten was gelukkig niet aangestoken met die muffe smaak. Nog niet eerder meegemaakt, weet iemand hoe dat kan?
Huizen…wat een opgeklopte prijzen! Ik weet dat er een tekort aan is maar dan nog zijn de prijzen absurd hoog. De banken werken aardig mee met het creëren van de zeepbel, straks staat alles weer onder water, is het weer huillie. Niets geleerd van de vorige keer dat de markt overspannen was. Conlusie: de mens leert niets van de geschiedenis, zelfs niet van de recente. Daarom verrechtsen zoveel landen weer. Denk ik. Of het onderwijs is gewoon, nee niet gewoon, te slecht.
Wat een hoop planten heb je, prachtig! Die cactussen op hun krukjes zijn zo leuk! En de clivia’s, krijg je die in bloei? Verwaarlozen van een plant vind ik lastig. Maar nodig om een clivia aan het bloeien te krijgen. Zo’n plantjes-abonnement, elke maand vier stekjes, als je dat een jaar volhoudt, heb je achtenveertig planten! Dat is een kamer-oerwoud! Tenzij je ze niet goed verzorgt, dan heb je iedere maand vier stekjes, maar dat vind ik dan weer zielig. In Weert is iemand een stekjes-ruilpunt begonnen. Als je niets te ruilen hebt, mag je tegen een luttel bedragje een stekje meenemen. Ook een idee natuurlijk.
Ik ga googleën op Paula Modersohn-Becker, je hebt me nieuwsgierig gemaakt. En ik ben benieuwd hoe het met de elandentrek staat. Heerlijke tv, vind jij dat ook?
Groetjes en een fijne dag,
Mariëlle
Wat fijn Mariëlle dat ook jullie allebei de oproep voor vaccinatie hebben gekregen. Het geeft toch iets van veiligheid en een vrijer gevoel hoewel we evengoed nog alert moeten zijn. Ik houd erg van planten en eigenlijk kan ik er niet genoeg hebben, maar voor hier is het genoeg, mis enkel iets hoogs ertussen en daar ga ik nog iets aan doen 😉 clivia’s krijg ik niet in bloei, maar de plant zelf vind ik al heel decoratief. Ze mogen niet verplaatst worden, maar hier gaan ze regelmatig in een bak met water, laat ik de wortels het water opzuigen, dan verplaatst ik ze dus. Verwaarlozing heb ik ook geprobeerd, maar evengoed geen bloem. Stekjes bestellen heb ik nog niet gedaan, geloof ook niet dat je alles in leven houdt, de ene plant doet het altijd beter in een huis dan een andere plant. Benieuwd wat je van Paula Modersohn-Becker vindt, maar voor mij is het een vrouw met pit en dat spreekt mij ook aan. In die tijd ergens heengaan om te schilderen was toch heel knap. Ik hoor graag van je of je haar kunst en levenswandel hebt bekeken en gelezen. Ik kan de elandentrek niet vinden…heel jammer want wilde het graag zien. En een muffe courgette? Ik zou het niet weten. Lieve groetjes!
Heerlijk stukje! Ik geniet van het lezen van het lezen van leven. Allemaal zaken die jouw bezig houden en waar je van geniet, op wacht en soms aan ergert. Blij voor je stukje vrijheid wat er voor je komt. De duimen blijven draaien voor dat huis, jullie plek voor al het moois!
Ach Marnel, wat weer een lieve reactie van jou. Jij weet ook als geen ander hoe het is in vrijheid beknot te zijn, maar jij en ik zijn allebei doorzetters en maken desondanks de dagen leuk. Duimen voor een huis, heel graag, het helpt vast 🧡
Lieve Ellie, heerlijk zo van de hak op de tak. Net of je bij elkaar op de koffie bent en over van alles en nog wat zit te kletsen. Sinds ik in dit huis woon heb ik meer planten, want meer ruimte, maar het lukt ook veel beter om ze in leven te houden. In ons vorige huis lukte het alleen met vetplanten en die doen het juist hier weer minder. Ik houd erg van zo’n groene oase in huis dus ik ga zeker eens op zoek naar zo’n stekkies site. Leuk om ook binnen zelf plantjes op te kweken. Ik geniet namelijk ook zo erg van mijn moestuinbak. Elk mini puntje groen dat te voorschijn piept wordt met zoveel enthousiasme door mij begroet dat meneer Schrijfhart erom moet lachen. Deze stadse dame maakt een enorme transformatie door blijkbaar 😂
Wat leuk dat je genoten hebt van ‘de hak op de tak’ en het kunt zien als gezellig met elkaar koffiedrinken en bijkletsen. Weet je, dat wat jij transformatie noemt zat al in je en nu in dit huis is het de tijd om eruit te laten komen, dan heb je de goede plek, geniet ervan! Van de plantjes, van het rustiger wonen, van de wandelingen die je daar in alle rust kunt maken, heerlijk voor je. En planten zijn zo’n sfeermakers, ze horen erbij! Hopelijk krijg ik er ruimte voor 🧡
Leuke van de hak op de tak .Gewoon schrijven wat er door je heen gaat .Wat fijn dat jullie een prik mogen halen ik moet nog even wachten.Manlief heeft er gisteren een gehad zit steeds jaloers naar hem te kijken.Vanaf mijn kinderjaren heb ik altijd een enorme angst gehad voor inentingen…maar ik moest ze halen .Vanaf de geboorte van mijn zoon is dat veranderd…ik moest t goede voorbeeld geven en geen angst voelen als hij er een kreeg.Ik moest gewoon m’n verstand uitschakelen ,kijken wanneer de prik in m’n arm ging . (Advies van n arts)en blijven ontspannen…en doorademen..en Viola het werkte.Nu kan ik niet wachten.Als ik jouw verhaal zo lees dan heb je denk ik geen keus en moet je iedere week n prik lastig …dan mag ik helemaal niet klagen over deze ene….die ene die hopelijk de mensen om me heen weer n beetje blijer maakt.Ik ben al blij ondanks alles…ben druk met zaaien …voor de bloemen en de bijtjes …etc …zodat ik er straks weer met volle teugen van kan genieten….een tuin..wat een rijkdom.Kijk deze reactie roept die van de hak op de tak zomaar op.Leuk stukje !
Fijn dat je hebt genoten van ‘de hak op de tak’ en dat het jou ook tot schrijven aangezet heeft. Te leuk dat je hier komt! En het is heerlijk gewoon eens een keer non-stop te schrijven wat er in je opkomt. Ik doe het vaker, het geeft vrijheid en daar houd ik van! Binnenkort heb ik meer vrijheid vanwege de prik, Man nog niet, hij is jonger en moet nog even wachten 😉 Geweldig dat je over de prikangst heen bent, het lijkt mij heel lastig als je daarmee behept bent, maar elke week prikken went ook. Ik heb jaren geleden heel veel angst voor bloedprikken gehad, gelukkig ben ik daar ook overheen gegroeid. Weet je waar ik nou jaloers op ben? Dat je een tuin hebt en voor de vlinders en de bijen kunt zaaien, ik mis de tuin, ben ook een echt natuurmens, maar heb wel twee potten met zaad gedaan, hopelijk komt het uit en ‘vang’ ik zo de vlinders en de bijen.
In je leven kom je inspirators tegen die je voor de rest van je leven iets onschatbaars meegeven. Een van die mensen denk ik dit jaar vaak aan. Carla, de zus van mijn eerste liefde kreeg kinderverlamming toen ze twee was, de vaccinatie was tot Rhenen gekomen en zij woonde in Ochten. Ik kwam zo af en toe bij haar terwijl ze in bed lag, in tractie, ze werd dan opgerekt vanwege de polio die haar rug gekromd had. Haar bovenlijf is nooit gegroeid, maar nog altijd is ze een hele mooie, heldere vrouw en bijzonder blijmoedig. Toen ik haar eens vroeg hoe ze zo blij in het leven kon staan, zei ze: dankzij de polio. ik kan maar heel weinig ondernemen, maar elk bezoekje, al is het van een vlinder komt zo intens binnen dat ik er dagen van vervuld ben en op jouw bezoekjes teer ik wel zes weken.’ Ik bedoel maar… ze gaf mij een supergoed gevoel terwijl ik maar een uurtje op bezoek kwam…
Diezelfde moed proef ik jou, Ellie, diezelfde blijheid met een stekje, een boek, een app’je.
Hoe blij en totaal vervuld zul je zijn als het huis zich eindelijk aandient.
Ja, daar kan ik me nu al verschrikkelijk op verheugen. Met liefs.
Anne, wat een mooi verhaal vertel je hier over deze vrouw. Wat een moedig en dapper persoon is zij, ik kan er alleen maar bewondering en waardering voor hebben. En zo fijn dat jullie allebei een goed gevoel overhielden van jouw bezoekjes aan haar, prachtig! En veel dank voor je complimentjes, ben er blij mee. Er is nog zoveel om van te genieten en ja gewone kleine dingetjes kunnen mij een heel speciaal gevoel geven. Reken maar dat ik blij ben als het huis zichtbaar wordt, dan zal ik erg gelukkig zijn, ik verheug mij er zo op! Liefs!
Hoi Ellie, ik kijk ook naar Man en kunst deze week, het is een kort programma, maar erg leuk. En wat de vaccinatie betreft, ik word 3 mei verwacht voor de eerste prik en de tweede volgt op 7 juni.
Nog even doorbijten en dan wordt het leven hopelijk weer wat vrijer. Hopelijk lukt het dan toch ook om eindelijk jullie eigen plekje te vinden in de omgeving die je hierboven aangeeft. Gun het jullie van harte.
Groetjes en liefs van Jannie. 🙂
Jannie, wat fijn dat je de data voor de vaccinatie ook al hebt. Het is heerlijk dat je dan misschien al wat vaker naar je familie in Nederland kan komen, dat gun ik je zo! Onze huizenjacht gaat onverminderd door en op een enkel moment na blijf ik het vertrouwen houden dat het lukt, dat doet Man ook en anders peppen we elkaar even op. Lieve groetjes 🌺
Gezellig, al dat groen! Heerlijk.
Ik weet dat jij er ook van houdt, heb het zelfs gezien en was vooral ook ‘weg’ van die mooie bak boven je eettafel, prachtig!
Als ik kon toveren, woonden jullie binnenkort ergens anders.
Mies, een ontzettend leuke én lieve reactie, dank!
lieve Ellie,
ik heb vanmorgen vroeg meteen jouw blog gelezen.
blijf in jouw droom geloven ! jullie droomhuis moet ergens staan
Het is jullie zo gegund .Nu proberen er wat van te maken.
En jij maakt mooie werken.
fijn dat jij nu eindelijk een datum hebt voor de vaccinatie .
dat is in ieder geval een lichtpuntje.
dan kunnen wij waarschijnlijk in juni weer samen gaan schilderen. Facetime was ook wel handig .Zo kon ik jou toch weer even zien en even over onze
kunst ideeen sparren.
hou nog even vol Ellie.
liefs Linda
Linda, over een poosje zullen we weer eens samen met kwast en doek in de weer kunnen zijn, tot die tijd zullen we af en toe facetime gebruiken om elkaars werk te bekijken en te sparren. Binnenkort ben ik voor de vaccinatie aan de beurt, ben daar echt blij mee. Misschien geeft het ook in het hoofd weer wat vrijheid, altijd fijn als je wilt creëren. De huizenjacht gaat door, dat atelier wil ik wel weer inrichten! 🌺
Hallo Ellie, juist leuk dat je van iets gewoons, afspraken maken voor vaccinaties, noem dat nou gewoon, een feestje maakt. Dat geeft toch aan hoe je ernaar snakt om weer fysieke vrijheid te kunnen beleven.
Verder wens ik jullie toe dat jullie gauw een huisje vinden in een oase van groen in een rustige omgeving. Dan krijgen straks al je mooie planten een mooi plekje in en om het huis. Ik heb een zoon die heel handig is met planten. Iedere keer als ik bij hem ben geweest kom ik weer met een nieuw stekje thuis. Van de week ook nieuwe plantjes gekocht voor mn nieuwe keuken. Zo wordt het heel gezellig en nog groener in mijn keuken, haha!
Lieve groet Anne
Oh ja Anne, de vaccinatie geeft zeker weer wat lucht en een beetje meer vrijheid. Dat is wel wat ik graag zou willen, ben nooit een uithuizig type geweest, maar nu voel ik het wel als gebonden zijn op deze plek. Ontzettend leuk dat je zoon ook zo met planten bezig is en hij handigheid heeft in het stekken, planten maken sfeer, geven gezelligheid in een ruimte. Ik houd ervan! Ik kan mij voorstellen dat je keuken nog mooier wordt dan die al is, op de foto ziet het er in elk geval prachtig uit. Geniet ervan en van het schilderen en van je eerste Colorfield Performance vandaag. Ben heel benieuwd hoe het is gegaan en hoe je het hebt beleefd! Lieve groetjes 🧡
Leuk Ellie van dit van dat van alles wat. Wat leuk al die planten. Nu in deze tijd kun je overal planten kopen. Heel bijzonder. Heb er zelf ook weer enkele gekocht. Kreeg ook een leuk pantoffelplantje heel fijntjes van blad.
Wat zou het fijn voor jullie zijn een nieuw huis vol groene bloeiende planten en een eigen atelier. Hoop dat het eens lukt. Een tuin met zingende vogels.
Wat ben ik blij dat het voorjaar is, bijna mei. Hoop op een snelle verandering.
Een fijn weekend voor jullie en liefs van Trudy.🌞🌿🌷🍃🌹🎻🪴🌿
Trudy, ‘van de hak op de tak’ ontstond vanzelf bij het non-stop schrijven en dacht dat ik het gewoon ook zo kon gebruiken, hier en daar wat geschaafd en geschrapt en er één geheel van gemaakt. Het is ook heerlijk af en toe zo te schrijven. Ik houd van planten en van een tuin, hier ben ik al heel tevreden mee, maar mis de eigen tuin wel, zeker om te zaaien, bloemen en kruiden, maar weet zeker dat ‘het’ er eens ook weer is. Fijn dat je het een leuk stukje vindt en wens jou ook een mooi weekend! We hebben trouwens zojuist heerlijk genoten van de zon 🌹
Heerlijk Ellie, van de hak op de tak. Merk zelf ook dat bepaalde geestrijke aders wat beginnen dicht te slibben. En na 28 april ga ik echt nog niet los. Wel een klein beetje, vanaf half Mei want dan twee x geprikt.
Ik snap dat je naar een eigen huis snakt maar wil toch wel zeggen dat ik vol bewondering ben voor jullie twee om zo’n goed plekje te creëren op zo weinig oppervlak. De foto’s met plantjes laat aardig zien hoe jullie roeien met de riemen die jullie hebben. Respect. In samenspel met het fysieke deel van leven dat zich moeilijk naar de achtergrond laat sturen. Werkelijk, alle lof.
Wat je altijd doet, gewoon doorgaan met waar je mee bezig bent, iedere dag op zijn eigen manier.
Hele warme groet
Athy, alleen jij kunt het zo mooi verwoorden ‘Merk zelf ook dat bepaalde geestrijke aders wat beginnen dicht te slibben.’ Je drukt het precies goed uit. Het kan ook eigenlijk niet anders na een jaar van lockdown en weinig contacten, app en e-mail zijn toch anders, gelukkig wel nog video bellen zodat je de ander ook kunt zien al hebben we dat heel weinig gedaan. Als ik mijn vaccinaties heb gehad blijf ik evengoed voorzichtig, Man ook, hij moet er nog even op wachten, maar ik kan mij gelukkig al iets vrijer voelen, los van een permanente isolatie. Dank voor zoveel mooie complimentjes, we kunnen niet anders dan er hier wat leuks van maken en gewoon doorgaan. Gelukkig is daar de muziek en het schilderen en schrijven, de lees- en kunstboeken en de fiets! Lieve groetjes 🌹
Ha lieve Ellie spring jij maar lustig erop los, want ondanks alles weet je het toch maar steeds voor elkaar te krijgen, een aangenaam samen leven met manlief en je vijvervrienden. Wat mooi, dat doosje met je kunstkaarten. Leuk om door te spitten in de behoefte aan schoonheid. Planten zijn een must in huis. Heerlijk. Bij jou stond het in de jaren zeventig vast ook helemaal vol. Aan stekken kom ik niet toe, terwijl er eenaantal ze al zelf maken…de chlorophilum bijvoorbeeld. Ach ik geef ze wel veel aandacht en liefde hoor. Heerlijk dat je weer een nieuwe uitdaging in het verschiet hebt. Lieve groet <3
Berna, zo’n leuk begin ‘spring jij maar lustig erop los’, haha, ik probeer de dagen zo aangenaam en leuk mogelijk te maken. Het lukt niet altijd, maar als ik denk aan jou en ook ander gelijkgestemden dan gaat het vanzelf. Jullie springen er ook lustig op los en genieten van alles wat er wel is! De kunstkaarten en kunstboeken zijn onontbeerlijk voor mij, zeker in mindere dagen en nu, nu we niet naar het museum kunnen. Gelukkig zijn er af en toe online presentaties, is er ook deze week ‘Man e Kunst’ en vandaag ook nog sterren op het doek, iets om naar uit te kijken. Jaaa, de jaren 70, oranje en bruin en zoveel planten voor het raam dat ik niet meer naar buiten kon kijken. Toevallig heb ik vandaag eens even online gekeken naar een hogere plant, er kan er toch nog eentje staan, misschien dat ik die maar eens thuis laat bezorgen! Ik laat het je weten! Lieve groetjes 🧡