Ben ik autodidact of heb ik les in schilderen gehad? Naar de Kunstacademie geweest of anderszins? Gaat het vanzelf iets te maken? En waar haal ik de inspiratie vandaan en wanneer is het werk klaar? Of ik elke week een nieuw schilderij maak. Hoe moet ik starten? Begin je met een opleiding? Houd je je aan alle regeltjes van compositie, licht en donker, volg je precies de kleurregeltjes op? Welke kleuren moet ik kopen? Vragen die ik regelmatig krijg en nog meer.
Ook word ik wel eens om hulp bij het schilderen gevraagd. Iemand echt iets leren doe ik niet, maar uitleggen hoe ik iets doe of feedback wil ik wel geven. Toch vind ik dat ook moeilijk. Heb zelf nog zoveel te leren, wil zelf nog zoveel leren. Ben altijd nieuwsgierig naar materialen en nieuwe technieken en wat je daarvoor nodig hebt.
Tweemaal heb ik een workshop van een paar uur gevolgd en tweemaal een korte online cursus portretschilderen en dat laatste gelukkig met oog voor imperfectie. Had het anders niet eens gedaan.
Tekenen vind ik moeilijk. Iemand heeft geprobeerd het mij volgens de methode van Betty Edwards te leren. Vond het leuk, maar achteraf zonde van de energie die in mij werd gestoken en die ik er natuurlijk ook zelf in heb gestoken. Er is wel wat blijven hangen, maar het lukt mij niet het zo te doen. Het past waarschijnlijk niet bij mij. Mijn hand gaat dan ergens anders heen. En toch kan ik goed waarnemen, dat is wat aan bod komt in deze tekenlessen. Een beetje raar is het wel dat het mij niet lukt. Of ik heb er het geduld niet voor, dat kan natuurlijk ook nog.
Misschien is het wel zo dat ik het meeste leer van kijken naar kunst, kijken hoe anderen werken en gesprekken hebben over het schilderen. Eigenlijk is dat hetzelfde als de vragen die ik wel eens krijg. Hoe doe je iets, hoe pak je iets aan? Een paar maanden geleden heb ik een fijn gesprek gehad met Bea Evers, heb er enorm veel inspiratie uitgehaald. Het staat in deze blog beschreven.
De mensen die mij kennen weten al lang dat ik houd van imperfectie, zeker wat het portret betreft. En sowieso is een portret met gewassen inkt niet te sturen, een druppel loopt alle kanten uit. Maar wat een leuke techniek. Dus nee, niet volgens de regels. Ik probeer dan toch bij mijn gevoel te blijven, het lukt anders totaal niet iets te creëren. Strak regels volgen strookt absoluut niet met mijn denken en gevoelens, mijn verlangen naar vrij willen zijn. Al eens eerder heb ik er een paar blogs over geschreven. Voor wie deze blogs nog niet heeft gelezen of nog eens wil herlezen, dat kan hier. Dat ben ik, zo leef ik, zo voel ik mij goed en ben ik op mijn best zodat ik er ook voor anderen kan zijn.
Terug naar het schilderen. Een schilderij per week klaar? Zeker niet. Ik werk gelijktijdig aan verschillende dingen. Dat kan op papier zijn of op doek en ga van het een naar het ander als ik niet verder kan of iets tijd nodig heeft om te drogen. Inspiratie komt overal vandaan. Van de natuur, de zee, de seizoenen, van dat wat ik zie of hoor uit verhalen van anderen of iets wat ik lees. Er is zoveel dat het juiste gevoel kan geven.
Ik ben geheel en al autodidact en doe wat in me opkomt, gewoon uit intuïtie. Natuurlijk weet ik niet altijd hoe ik verder moet, weet ik niet altijd waar ik heenga op het doek. Maar soms kom ik niet los, ben ik druk in mijn hoofd en dan kan ik de kwast maar beter schoonmaken en iets anders gaan doen.
Wat dan helpt is werken in schetsboeken, maar wat vooral helpt is spelen met kleur en op zo’n manier dat het niets hoeft te worden. Geen druk op mezelf zetten en dat laatste gebeurt mij nog wel eens. Het heeft lang geduurd, maar die schetsboeken horen er sinds een poos ook helemaal bij. Het lukt mij eindelijk daarin helemaal vrijuit bezig te zijn waardoor ik ook weer verder kan met het echte werk. Het hoeft immers niets te worden. En vaak blijken juist die creaties ontzettend leuk om voor collages te gebruiken of als briefpapier.
Dat in het hoofd zitten gebeurt de laatste tijd wel vaker en zeker nu ik nog meer nieuw werk wil maken voor de kunstmarkt in juni aanstaande waarvoor ik mij heb ingeschreven. Gelukkig is daar Man die zegt ‘je hebt toch al zoveel mooi werk, alles wat je nu nog kunt maken is meegenomen, maar je hebt genoeg om te laten zien’. En ja, hij heeft gelijk. Bovendien kan ik niet alles meenemen, de kraam is groot, maar hoeft niet propvol. Hopelijk kan de markt doorgaan. Het zal van het vaccineren en de regels afhangen die het RIVM adviseert in verband met het virus dat bij ons is komen wonen.
Afgelopen week heb ik veel in het atelier gewerkt. Samen met Man heb ik schilderijen ingelijst, klaar voor de kunstmarkt. Verder heb ik aan een klein doekje gewerkt. Zwoeg er al weken op, het gaat echt niet altijd vanzelf. Heb ook raad gevraagd. Wat mis ik, wat zou jij nog doen, kan er nog een kleur bij of juist een gebruikte kleur als accent ergens terug laten komen? Twee verschillende reacties heb ik gehad, heb er nog niets mee gedaan. Uit ervaring weet ik intussen dat het vanzelf duidelijk wordt wat ik er nog aan kan doen óf juist niets meer.
En ik ben begonnen aan een serie op papier met als titel ‘Moods’, een drietal is klaar. Het verlangen naar de zee is groot en dat gevoel inspireerde mij met zand te werken. Er komen er nog meer.
Foto boven de tekst eigen werk
‘Zonder titel’ Tweeluik acryl en wax
op linnen 60×30 cm in witte baklijst
24 reacties. Plaats een nieuwe
Leuk, die uitleg over hoe je werkt.
Leuk, dat je het hebt gelezen, Wilma.
Leuk om te lezen hoe jouw schildergevoel werkt. Ik ben een liefhebber van je werken en kan me geen voorstelling maken hoe het voelt als je iets wilt laten zien en dan klem komt qua kleuren, vormen of inspiratie hoe het verder moet. Wil je wel complimenteren met ”Moods”, vind het schitterend en snap het!
Marnel, een groter compliment is er niet ‘ liefhebber zijn van mijn werk’…en dan ook nog zo’n lovende woorden voor ‘Moods’, heel veel dank daarvoor. Het vastlopen hoort erbij, niet leuk, maar altijd vol inspiratie en in de flow zitten lukt mij in elk geval niet. Gaandeweg heb ik wel geleerd ermee om te gaan en het schetsboek is een van de manieren die helpen om weer verder te kunnen met het werk. ❤️
Graag gelezen en bekeken, Ellie. De ‘Moods’-serie springt er uit voor mij; prachtige kleuren die inderdaad aan de zee doen denken. Warme groet uit Oostburg.
Wat fijn Mieke dat je mijn blog graag hebt gelezen en het is heerlijk te lezen dat ‘Moods’ je aanspreekt. Jij kunt het weten, je woont immers dicht bij de zee. Dank je wel ❣️
Prachtig die serie Moods Ellie, Fantastisch gedaan. Zoals je weet is zee voor mij ook de grote oplader voor de energie, voor de stemmingen, voor het welzijn en welvoelen, in balans komen. Wie weet kunnen we ooit og eens samen aan zee bijkletsen en wandelen. Net als jij een autodidact, met losse cursussen en altijd onzeker. Manlief heb gelijk. Je hebt nog heel veel prachtig werk, maar deze laatste serie mag zeker niet ontbreken. <3 Heerlijk en knap hoe jij je eigen stem volgt. <3
Ach Berna, wat heerlijk dat de zee er is waar we kunnen opladen, rustig worden, ons goed voelen en in balans komen. Het lijkt mij een leuk idee eens aan de zee af te spreken net als in de ‘Bernagie’ 😀 dank voor je mooie en inspirerende complimentjes ❤️ ‘Moods’ was er ineens, het voelde zo en ben er ook blij mee, wordt uitgebreid met meer werk.
De serie Moods is prachtig Ellie. Compliment!
Wat leuk dat je er bent en ‘Moods’ mooi vindt, Lisette! Dubbel leuk voor mij omdat jij fan bent van figuratieve kunst 😊 Deze serie is een begin naar meer.
Leuk Ellie elke week weer een blog van jou te lezen. Leuk ook dat je je eigen weg gaat met je eigen ideeën en werk.
Je bent nu bezig met het voorbereiden voor de Kunstmarkt. Leuk vooruitzicht daar naar toe te werken.
Wens je veel succes hiermee. Ik wordt altijd blij Ellie van je mooie kleuren die je in je werk gebruikt.
Een fijne dag en liefs van Trudy.
Alleen al je eerste twee zinnen voelen als een groot compliment, Trudy! En dan ook nog geraakt worden door de kleuren die ik gebruik, dank je wel. Afwachten of de kunstmarkt door kan gaan, aan het werk blijf ik sowieso. Mooi weekend, lieve groetjes❤️
Mooi verwoord, Ellie, jij schildert zoals ik schrijf … Iemand zei onlangs: iemand die alle regels rond schrijven en dichten opvolgt, schrijft slecht. Hoe hoopgevend, tenminste, ik vat het op als: neem notitie van de regels, probeer ze uit en neem ze mee in wat je eigen stijl is/wordt, want daaraan zijn de regels altijd ondergeschikt. Goeie feedback is ook groeizaam voor mijn ontwikkeling als schrijver.
Wat kan ik nog toevoegen aan jouw reactie, Cora! Zo waar wat je schrijft en ik zie het ook als een groot compliment. Regels zijn er, maar aanpassen aan je eigen gevoel geeft extra dimensie aan schrijven en schilderen. Zo fijn dat we elkaar hierin aanvoelen.
Mooie Moods serie, Ellie. Leuk en verfrissend, past ook heel goed in deze voorjaarsperiode. jouw uitleg over de imperfectie herken ik en ervaar ik ook in het handboekbinden. Wanneer ik iets wil maken naar voorbeeld, dan is er altijd wel iets waar ik mijn eigen hand in herken, ook als ik het model precies volgens de beschrijving hanteer. Ik realiseerde me laatst nog dat ik vroeger veel meer vasthield aan een recept en/of handleiding, maar dat ik daar zo zoetjes aan steeds meer van afstap. Dat voelt veel vrijer en geeft ook meer voldoening. Onze eigen handtekening, steeds weer zichtbaar. Heerlijk die imperfectie!
Jannie wat heerlijk dat je de teugels ook iets kunt laten vieren in het handboekbinden. Het is toch fijn je een beetje vrijer te voelen en toch blij te zijn met het eindresultaat. Ik weet welke mooie dingen je maakt, er ligt van jou een boekje hier bij de werktafel waar ik dagelijks van geniet! Ik vind het ook een kunst zoals jij bezig bent. Volgens recept gebeurt bij mij eigenlijk nooit meer, ik vervang of voeg toe en het is altijd heerlijk 😀 liefst maak ik van restjes iets… lieve groetjes.
Leuk om te lezen hoe jij werkt, helemaal uit jezelf, spelen met kleur en heel veel materialen. Je houdt van gelaagdheid, structuur, zand, wax, bubbels en krassen, laag over laag en dat geeft kleuren die in geen potje te vinden zijn. En dat borrelt vanzelf uit je op, hoe enig is dat!
En hoe je dat op een thema komt, de zee en strandzand gebruikt. Dan ben je daar, denk ik, en kom je in e goede ‘mood’ waarin stilte schuilt, beweging en mysterie.
De laatste foto vind ik echt geweldig, Ellie aan het toveren in haar atelier, de intensiteit druipt er vanaf.
Na je eerste alinea moest ik even op adem komen, het is één groot compliment, dankjewel lieve Anne! Hetzelfde gebeurt ook bij jou met het maken van je mozaïek, dat is intussen echt uitgegroeid tot kunst, ik kan het niet anders benoemen.
Het verlangen naar de zee is groot, zoals Berna hierboven het ook omschrijft, een oplader voor het welzijn en welvoelen, in balans komen. Daar zijn geeft mij rust, ik keer naar binnen, heb dan geen enkele behoefte aan meer. De foto geeft mijn bezig zijn in het atelier goed weer en moet je weten dat ik het niet wist. ❤️
Heb je weer graag gelezen Ellie en genoten van jouw nieuwe serie doeken in acryl met zand, echt zo rustgevend deze groenen.
En ja, wel les, geen les of workshops het is allemaal niet zo belangrijk zolang je je creativiteit maar kwijt kunt denk ik.
Ik persoonlijk heb nooit les gehad en merk dat door veel oefenen en proberen er ook groei is.
Liefs,
Wat fijn Coby dat je de serie ‘Moods’ kunt waarderen, doet goed en geeft inspiratie om uit te breiden. Les heb ik dus ook nauwelijks gehad, maar het klopt wat je zegt, creativiteit kwijt kunnen en bezig blijven, de groei komt dan ook. Zie het ook aan jouw werken, prachtig overigens! ❤️
Ellie, ikzelf heb jarenlang les gegeven aan niet-talenten, maar zeker ook aan schildertalenten! Ik heb waargenomen dat mensen door oefening kunst baren, daar waar men enthousiast van wordt, door oefening, tekenen en schilderen kan leren! Als er weerstand is, ervaart men geen vreugde en kost het heel veel energie.
Bij het gevoel blijven, zoals jij het doet, is heel belangrijk in de schilderkunst.
Mooi om te lezen hoe jij schilderd, schetst en experimenteert!
Ik ga ook maar weer eens een groot schetsboek aanschaffen en experimenteren!
Lieve groet Anne
Anne, wat leuk om te lezen dat je les hebt gegeven. Het is denk ik wel zoals jij het uitlegt. Waarschijnlijk past ‘echt’ tekenen niet zo bij mij, dat enthousiasme is er gewoon niet, enkel als ik de regeltjes een beetje los kan laten ontstaat er iets, daar zit mijn gevoel dan ook. Als ik je met de blog geïnspireerd heb om een schetsboek aan te schaffen vind ik dat ontzettend leuk! Lieve groetjes!
De manier waarop je schildert heeft wel wat van de manier waarop ik schrijf. Waarschijnlijk werkt het bij jou net zo.
Een wat abstract idee in mijn hoofd, vaag gevoel van richting, vorm en uitvoering. Het resultaat altijd verrassend voor mijzelf. De gevoel van voldoening aan het eind van het proces is verslavend.
Erg leuk om te lezen en de foto’s te zien.
Wat heerlijk Sonja dat jij je met schrijven een beetje herkent in het ‘beginnen en gaan’ van het schilderen. Dat werkt eigenlijk altijd zo, zonder vooropgezet plan. En zo werkt het ook als ik schrijf, begin vaak met non-stop iets op papier zetten, er gebeurt iets in mij en aan het einde ben ik altijd verbaasd dat er een kop, een middenstuk en een staart zijn ontstaan. Voldoening is inderdaad een mooi gevoel xx