Vandaag neem ik jullie mee door de afgelopen dagen, van blog naar blog de week door. Er gebeurt natuurlijk altijd wel iets. Verdriet en woede zijn langsgekomen, ongeloof, blijheid en hoop, ook iets raadselachtigs waarvan we nu waarschijnlijk wel weten wat het is. Dat denken we dan.
Het is niets voor mij me te binden aan een dagelijkse of wekelijkse terugkerende cursus, bijeenkomst of wat dan ook. Het enige waarbij ik echt aan structuur vasthoud is de wekelijkse blog Maar soms maak ik een uitzondering. Ook nu.
Ik heb mij aangemeld bij de Social Media Winter Challenge van Willy Valk Inschrijven voor de challenge kan niet meer, over een paar dagen loopt deze af, maar jullie kunnen zien dat er op haar website nog genoeg te beleven valt.
Tien dagen lang via e-mail een opdracht en een paar keer een live sessie waarin zij je meeneemt in de wereld van Facebook, Instagram en LinkedIn en waarom je dat kunt gebruiken en wat je wel of beter niet kunt doen. In die sessies komen allerlei vragen aan bod, die worden dan door haar beantwoord, heel verhelderend. Ik heb nog niet alle opdrachten tot nu toe afgerond, dat kan ook nog na de tiendaagse.
Ik ben namelijk te druk met schilderen. Na het gesprek met Bea Evers waarover je hier nog kunt lezen heb ik inderdaad letterlijk lucht en ruimte gekregen. Ben ik weer vol ideeën en passie en heb ook weer meer rust in het creëren, die was ik namelijk een beetje kwijt.
Eindelijk heb ik het boek van Arthur Japin ‘Mrs. Degas’ uitgelezen. Wat een prachtig boek. De mooie zinnen, de sfeer, de wereld waarin het verhaal zich afspeelt, het raakt. Misschien een tip voor wie graag leest? Ik ben blij dat ik na mijn toch wel langdurige leesdip weer helemaal in de boeken kan verdwalen. Tijdens die dip heb ik mij ook totaal niet meer beziggehouden met wat er aan nieuwe boeken uitkwam. Nu houd ik dat weer beter bij. En het is altijd weer een cadeautje als Man de boeken, natuurlijk besteld bij een plaatselijke boekhandel, heeft opgehaald. We hebben hier geen brievenbus aan huis. De postbode brengt onze post bij de receptie van het park. Een nieuw stapeltje boeken ligt klaar en Sonja Barend is aan de beurt om gelezen te worden.
En ben ik net na de extra prik opgeknapt laat het lijf mij weer in de steek. Ik heb helemaal niet kunnen fietsen, ook niet op de hometrainer. Dat laatste vind ik sowieso ontzettend saai. Toch staat hij weer in huis. Door het lezen van een mooie blog van een komende gast, wie dat is laat ik nog even in het midden, fiets ik hier in gedachten in de kamer gewoon een ronde om het water, de Lange Vlieter.
Vorig jaar had ik het al in gedachten, maar er geen werk van gemaakt. Nu heb ik het geregeld. Volgende week 3 februari post ik hier een bijdrage van een gastblogger. Voor de komende maanden hebben een aantal mensen al toegezegd. Ontzettend leuk dat zij bij mij ‘op bezoek’ komen. Elke eerste woensdag van de maand plaats ik iets van een ander en dat hoeft niet per sé een blog te zijn.
Ik wil er wel en ik wil er eigenlijk ook niets over schrijven. Er wordt al zoveel over gesproken en we zien de meest afschuwelijke en schrijnende beelden op televisie voorbijkomen. De rellen in het hele land. Woede, verdriet, ongeloof. Emoties die bij mij oplaaien en waardoor ik ook denk dat we in oorlogsgebied zijn beland. Gebeurt dit werkelijk in Nederland?
Onze kerstboom in pot, met pin in de grond tegen de boomstam vastgezet, is te water gelaten. Het is al eerder voorgekomen en vanochtend zagen we het weer. ‘s Avonds en soms ‘s nachts hoor ik vreemde geluiden. Man hoort niets, slaapt door alles heen. Naar buiten kijken heeft geen zin, het is achter het huis pikkedonker. De buitenlampen doen het niet meer ondanks nieuwe batterijen.
Zouden er kwajongens zijn die ‘m verslepen? Nu met de avondklok lijkt dat onwaarschijnlijk. Zou de bever ‘m meeslepen? Kan zo’n beest dat? Deze keer is de boom uit de pot getrokken en zijn de onderste takken kaalgevreten. Het is dus een beest, geen kwajongens, gelukkig. Dan kan het ook nog een marter zijn. Vorig jaar waren er in een nacht tijd ik weet niet hoeveel stammen van de treurwilgen door een marter aangevreten.
En vanochtend hebben we meteen nieuwe buitenlampen op zonne-energie besteld. Wie weet kan ik bij het volgende geluid het raadsel oplossen.
Hoe snel we ook reageren, we zijn al vaak bij het bellen meteen afgewezen. Altijd is het huis al (onder voorbehoud) verkocht en komen we op een wachtlijst. Vervolgens horen we nooit meer iets. Heel frustrerend. Maar nu hebben we eindelijk een afspraak voor een bezichtiging en krijgen we een uur de tijd. Dat is al heel bijzonder in de gekte van de huidige huizenmarkt. Hier worden Man en ik blij van, is er weer hoop en iets om naar uit te kijken. Ik houd jullie op de hoogte.
Foto boven tekst nieuw eigen werk
‘Zonder titel’ 24x30x3 cm
Acryl mixed media op linnen
20 reacties. Plaats een nieuwe
Lieve Ellie leuk je blog weer te lezen. Je bent toch zo ik lees een bezig bijtje,
Ja alle emoties die voorbijkomen op tv en die je leest zijn heftig. Maar wij hopen op betere tijden.
Er komt een ommekeer.
Eens een gastblogger uit te nodigen lijkt mij een leuk idee voor je site. Kijk er naar uit begin februari.
Wens je succes Ellie met het vinden van een woning. Eens moet het lukken. Je vrolijke kleuren op je schilderijen maken mij altijd blij. Hartelijke groeten van Trudy.
Trudy, ik vertrouw er ook op dat er een ommekeer komt en dan ook weer betere tijden. Gasten op mijn website zijn natuurlijk heel leuk, ik had er al ooit eens met jou over gesproken. Fijn dat je mijn blog weer graag hebt gelezen en een ‘bezige bij’ was ik ooit en zou dat nog steeds willen zijn, maar nu is het helaas wat minder. Fijn weekend en lieve groetjes!
Leuk om te lezen dat ondanks alles er bij jou duidelijk energie te vinden is. Je weer lekker bezig bent met dingen die jouw interesseren <3 !
Ben nieuwsgierig naar de gastblogger en naar de kerstboomaanvaller, je snapt dat is een punt bij mij 🙂 .
Ik ga heel hard duimen voor dat ene uurtje . duimen en hopen.
Marnel, ik ben zo blij dat ik kan schilderen, niet zoveel als ik zou willen, maar alles wat kan is fijn, denk dat jij dat wel herkent. Dat bezig zijn in het atelier is iets dat ‘moet’, zou anders waarschijnlijk een onhebbelijk mens zijn. Volgende week een leuke gastblogger en de kerstboom stond vanochtend nog op zijn plek, ook niets gehoord vannacht. We kijken uit naar de bezichtiging, hoe mooi de natuur hier is, een eigen tuin weer heel welkom. Mooi weekend ✨
Hoi Ellie,
Deze week was een lastige. Nog meer beperkingen, beknotting zeg ik want zo voelt het. En ik ben bang. Niet voor corona, niet voor de vernielingen maar voor de aanleiding daartoe: gewoon vreedzaam protesteren tegen de maatregelen mag niet. Dat roept reactie op, politie in aktie, hard tegen hard. Repressie. Niemand, behalve een paar onafhankelijk denkende mensen en de burgemeester van Nijmegen ( mijn oude stadje), die zich afvraagt waarom dit gebeurt. Rutte die er niet eens over na wíl denken. Bah. Niet dat ik de rellen goedpraat maar het recht op vreedzame demonstratie, óók als het gaat over de coronamaatrdegelen, moet gehandhaafd blijven. Vrije meningsuiting is een grondrecht. Daar waren we toch altijd zo trots op?
Nederland glijdt af. De politie vraagt mensen om foto’s en filmbeelden aan te leveren. Maar beelden kun je manipuleren. Geen bewijs dus. Bovendien doet het mij denken aan de oorlog, WWII, toen mensen bang moesten zijn voor mensen die NSB-er waren. En wat later in Oost-Duitsland, waar de StaSi op dezelfde manier te werk ging en er een schrikbewind heerste. Willen we dat? Over boeken gesproken: een oudje, 1984 van George Orwell, we zijn al aardig onderweg. Daarom ben ik horende blind en ziende doof.
Verder zat ik vast, vast wegens gebrek aan inspiratie. Ik ben wel lekker bezig met een aquarel, ik hoop dat ik hem zo mooi kan voltooien als hij nu is. Gisteren ben ik gaan tekenen. Er lag op ons gezamenlijke atelier een soort persje, ik denk nu dat het zo’n koffiepers is die baristas gebruiken. Een leuk ding om te tekenen. Ik heb het persje apart gehouden, ik wil hem onder verschillende hoeken en in verschillende standen tekenen. Daarna zie ik vermoedelijk wel weer mogelijkheden. Kortom: de ideeën beginnen weer op te borrelen….!
Wat een leuk idee, gastbloggers! Ik ben benieuwd…ben ik altijd naar je blog trouwens.
Veel succes in de woningjacht, ik hoop dat je nu eens het huis ziet wat je zoekt. Tot volgende week,
Mariëlle
Mariëlle, wat een fijne bijdrage op mijn blog, dankjewel. Tja, vreedzaam demonstreren en vrijheid van meningsuiting zijn een verworden goed dat we hebben, maar ik ben er niet zo van overtuigd dat deze mensen demonstreerden tegen de regels of Corona of de avondklok. Die laatste was wellicht de aanleiding of het handvat om het ongenoegen over alles te uiten en ik geloof eigenlijk niet echt dat men met vreedzame bedoelingen de deur is uitgegaan, dan kan het toch niet zo uit de hand lopen? Het klopt natuurlijk wel dat we in onze vrijheid beknot worden, maar juist die beknotting is er wel op gericht uit deze situatie te komen, zo ervaar ik de opgelegde regels. Ook ik ben liever vrij in mijn doen en laten. Er zijn natuurlijk veel mensen en veel meningen. Ik spreek nu voor mijzelf.
De struggle bij het het schilderen hoort er natuurlijk ook bij, totaal niet leuk, maar met jou en mij hebben de meesten hier last van. Fijn dat het toch weer borrelt, maak er gebruik van 😉 De twee aquarellen die ik gisteren van je zag vind ik erg mooi qua kleur, opzet en de sfeer, alles! Ook knap, ik kan het niet, tekenen is al sowieso niet mijn sterkste kant.
Ik ben blij met de gasten die al voor de komende maanden hebben toegezegd! Die bezichtiging, duimen is alles wat ik vraag 🤞 liefs en fijn weekend.
Ik duim voor jullie, Ellie, met de bezichtiging van het huis. Na drie jaar tijdelijk wonen, wordt het weleens tijd. Fijn dat je weer inspiratie hebt om te schilderen. Dat helpt zoveel.
Liefs!
Selma, je verwoordt het precies goed, ‘dat helpt zoveel’ en zo is het. Zou niet te genieten zijn als ik hier helemaal niet kon schilderen, ruimtes te huur zijn er ook niet. Dus bedden rechtop tegen de muur, de kledingkast en nog wat ander spul in de kamer, neem ik voor lief. Kwast en doek kan ik gebruiken, heerlijk! We kijken uit naar de bezichtiging, positief of niet, er gebeurt dan tenminste weer iets, we krijgen in elk geval een kans en dat is al heel wat. Fijn weekend Selma en leuk dat ik je op de website ontmoet!
Wat een bewogen week! Leuk om dat allemaal te lezen en ook te zien op de foto’s, waarbij een extra grote glimlach verschijnt bij de schapenvacht en Marie Cardinal 🙂
Mochten zich steenmarters of boommarters in je omgeving bevinden zoals bij ons in de Achterhoek en in het Fichtelgebergte, dan kun je dat zien aan grove pootafdrukken, horen aan geluiden als van een inbreker, maar het meest indringend is de geur! Bijna als van een stinkdier. Overigens zijn ze bijzonder leuk om waar te nemen en heel sociaal met hun kroost. De plekken waar je overlast wilt voorkomen smeer je in met stinkende olie, dus niet zonnebloemolie of ander heerlijks, maar vies vet, want als ze ergens een hekel aan hebben is dat enkel en alleen aan een smerige vacht. Sonar helpt niet. https://www.nonpaints.com/nl/motip-anti-marter-spray-400ml-spuitbus ` dit bijvoorbeeld – want eenmaal in je buurt gaan ze graag onder de motorkap van je auto zitten en knagen heerlijk op de slangen die ingesmeerd zijn met visolie.
Kortom, je brengt weer van alles bij me boven! Met liefs
Ja, Marie Cardinal op de stapel dankzij jou. Helaas is het een Rainbowpocket met piepkleine letters, daar moet ik de tijd voor nemen, het mag nog even lonken. Leuk dat ik het via jou op het spoor ben gekomen en jij bewaart er mooie herinneringen aan. Zoals jij het vertelt over de geluiden van de marter zou het er wel eens een kunnen zijn. Vorig jaar struinden zij ook het park af. De lampjes waren er, maar een is er kapot, we wachten op nieuwe en die zijn om het pikkedonker af te zwakken en dat we zo kunnen zien wie ‘onze’ tuin binnensluipt. Dank voor de link, die komt van pas. Ben benieuwd welke herinneringen ik met mijn blog bij jou naar boven laat komen. Wie weet komt er een blog 😏 Fijn weekend, tot liefs.
Nu ben ik heel benieuwd welk dier aan jullie kerstboom heeft geknaagd, Ellie. Welk dier het ook is, het zal waarschijnlijk behoefte hebben aan een of ander mineraal.
Vervelend voor je dat je lijf je in de steek laat, het is momenteel ook erg vochtig, we hebben in januari niet veel zon gehad. Snel beterschap gewenst in ieder geval en ik hoop dat de aanstaande bezichtiging jullie een positief gevoel mag geven en dat er iets moois uit voortkomt. Ook benieuwd naar je maandelijkse gast- bloggers natuurlijk. Verder een hartelijke groet, fijne dagen en tot je volgende blog.
Jannie xxx
We weten nog niet welk dier het is, gisteravond niets gehoord. Bovendien zouden we het niet kunnen zien, het is pikkedonker achter het huis en de lampen die we besteld hadden kwamen per post, maar een doet het niet, dus weer alles in de doos gestopt en we wachten op nieuwe.
Het weerbeeld is op mij niet van toepassing. Als het ’s zomers heel warm is kan ik vaak ook niet vooruit, maar het gaat weer voorbij en gelukkig heb ik boeken en kan ik wel een poosje schilderen. We zijn heel benieuwd naar het huis, daar zijn en kijken en voelen, belangrijk. Lieve groetjes een fijn weekend, Jannie xxx
Wat een fijn vooruitzicht om een huis te gaan bekijken. Succes!
Wilma, dank je wel. Zo’n afspraak voor een bezichtiging geeft hoop, heerlijk. We zijn ook heel benieuwd. Mooi weekend!
Hallo Ellie, zoals te lezen heb je een bewogen week achter de rug. Hoop dat je lijf je weer vertrouwen geeft. Er ligt in ieder geval weer een leuke stapel boeken op je te wachten. En ik hoop natuurlijk voor jullie dat de huizenbezichtiging succesvol is. Ik duim voor jullie!
Lieve groet Anne
Anne, wat fijn je hier ook weer te lezen. Dat lijf is tegendraads de laatste tijd, maar alles gaat voorbij, altijd weer golfbewegingen. Ik word goed begeleid en dat is heel fijn. En juist als ik minder mobiel ben zijn boeken belangrijk, heerlijk lezen en verdwalen in het verhaal. Wij zien uit naar de bezichtiging, dat begrijp je wel! Lieve groetjes en een mooi weekend!
Lieve Ellie,
Zoals altijd geniet ik van je blog. Het inkijkje in je leven is zo vaak herkenbaar en toch ook weer anders dan bij mij.
Ben ook erg nieuwsgierig naar de boomknager.
Bovendien hoop ik echt voor jullie dat de bezichtiging goed gaat uitpakken en dat er eindelijk dat lang gewenste thuis voor jullie komt.
Nu dat lijf nog een stukje beter aan gaan voelen zodat je nog meer energie hebt om mooie dingen te maken.
Veel liefs van Sonja
Lieve Sonja, zo fijn dat je ook weer hier bent en geloof me, dat genieten is wederzijds, ik kijk ook uit naar jouw wekelijkse verhaal. Altijd is er bij jou ook wel iets herkenbaars te lezen of iets wat ik goed kan begrijpen uit herkenning bijvoorbeeld. De boomknager had gisteren blijkbaar bezigheden ergens anders, niets gehoord. Ik wil mij erg verheugen op de bezichtiging, vind het ook heel leuk, maar ben toch een beetje behoudend. Fijn weekend, lieve groetjes
Stel je voor een huis. Wat zou dat heerlijk zijn. Je weet gewoon nooit hoe een balletje gaat rollen. Ik duim voor jullie.
Fijn dat je leesdip voorbij is en ook je schilderen weer boven aan je lijstje staat.
Succes met alles, lieve Ellie. Het is fijn om je te lezen.
Dank voor je leuke woorden en fijn dat je mijn blog graag leest, Athy! Een huis, boeken, schilderen, het is sterk aanwezig in de dagelijkse dingen.