Jaren geleden, weg uit ‘het-opgroei-dorp’ en daar deed men zoiets niet, struinde ik de avond voor ‘ophaal-grof-huisvuil’ door de straten. Wat ik niet allemaal gevonden en mee naar huis heb genomen, ongekend. Tafeltjes, stoelen, gereedschap, paaltjes, vogelkooitjes, alles waarvan ik dacht dat ik het kon gebruiken nam ik mee. Knapte het op met wat nodig was en genoot ervan. Niets was veilig voor mijn speurende ogen en grijpgrage handen op zoek naar leuke spullen. Mijn huis stond er destijds vol mee.
Kringloopwinkels waren er nog niet zoveel. Wel rommelmarkten waar je voor 20 cent een mooi oud borrelglaasje kocht, voor een gulden een plantentafeltje, bordjes van Regout Ceramique Maestricht voor een kwartje, zinken emmers voor de planten buiten, rieten manden voor de planten binnen, vazen, boeken, van alles. Zelfs oud bestek met ivoren heft dat opgepoetst bijzonder mooi was en karaffen groot en klein. Niet alles heb ik nog, maar enkele dingen zoals de glaasjes, het porselein en aardewerk sleep ik al mijn hele leven mee.
Nooit maar dan ook nooit is dat struinen naar spullen overgegaan. Het is vast een erfenis van mijn moeders genen. Ook zij hield van oude en gebruikte spulletjes. Ging jaarlijks met Pinksteren naar de rommelmarkt in het dorp, een van haar favoriete uitstapjes. Dat gen van haar is ook overgegaan op mijn twee zussen. Altijd in kringloopwinkels en op leuke kleinschalige rommelmarkten op zoek naar spulletjes. Die laatste zijn er niet meer zoveel, sowieso afgelopen jaar niet en voorlopig ook nog niet.
Man heb ik al snel nadat we elkaar hebben leren kennen met mijn zoektocht aangestoken. Ook hij vindt het leuk naar een markt of naar de kringloopwinkel te gaan. De afdeling elpees wordt natuurlijk niet overgeslagen, de boekenkasten evenmin en hij heeft er een neus voor gekregen leuke voorwerpen te vinden.
Hier op het park hebben we geen vuilnisbak aan huis. Het afval brengen we elke dag naar een centrale plaats waar eens en ’s zomers een paar keer per week de afvalbakken worden geleegd. Zelfs daar speuren we. Er staat altijd wel iets naast de bakken wat bruikbaar is, maar niet alles nemen we mee.
Nog niet zo lang geleden stonden er een paar mooie glasplaten. Die verdwenen in de fietstas. Ook een mooi betonnen blok om buiten een plant op te zetten. Dat zie ik dan voor me. Met planten in pot een beetje hoogte creëren ziet er meteen leuk uit. De glasplaten gebruik ik in het atelier om zo nu en dan een monoprint te maken. De platen die ik al had in de opslag.
Maar een dezer dagen is Man met een bijzonder leuke vondst thuisgekomen. Ik heb het opgepoetst, in de olie gezet en het wordt nu voorlopig dagelijks gebruikt. Laten we nou, ook in de opslag een paar mooie kastjes hebben met precies dezelfde schuine pootjes als dit tafeltje heeft.
Het zal nog wel een tijdje duren, maar ik verheug mij nu al op een gang naar de kringloopwinkel.
Foto boven tekst eigen werk
‘Zonder titel’
Acryl mixed media op linnen
30×150 cm in witte baklijst
26 reacties. Plaats een nieuwe
Ik ben ontzettend blij dat we een loods hebben gehuurd in verband met het sluiten van ons bedrijf.
Hierin bevinden zich ook al mijn ‘kringloopjuweeltjes’. Ik weet nog niet wat ik er mee aan zal vangen.
Warme groet
Mieke, wat leuk dat je ook een fan van de kringloopwinkel bent. En de naam ‘kringloopjuweeltjes’ vind ik mooi gevonden, voortaan krijgen mijn vondsten deze naam ook. Lieve groetjes!
Heerlijk. Struinen doe ik al mijn hele leven en er was een tijd dat we niet veel konden kopen, maar ik altijd riep: ‘Geld hebben we niet, maar spullen’. In ’83 ben ik in een kringloopwinkel gaan werken als vrijwilliger. Eerst bij de boeken en later bij de kleding. Dat heb ik 22 jaar volgehouden. Ondanks dat dat voor een groot deel mijn longafwijking heeft veroorzaakt kijk ik er toch met veel plezier op terug. Elke zak, tas of koffer gevuld met kleding was weer goed voor de nodige nieuwsgierigheid naar het leven van de gever. Het kan je heel wat vertellen. Nog steeds ben ik gek op kringklopen en mijn zussen ook. Op iedere zussendag gaan we er weel drie langs. Heerlijk. Nog steeds. Veel plezier van je tafeltje Ellie. 😉
Berna, ik weet het van jou en als je erover schrijft geniet ik mee van je aangeschafte vondsten. Jammer dat het stof dat daar natuurlijk alom aanwezig is je gezondheid geen goed heeft gedaan, maar je laat je er nu niet door weerhouden erheen te gaan en samen met je zussen is natuurlijk helemaal leuk! Het begin bij mij kwam in 1973 met bezoekjes aan de rommelmarkten, vooral later in Apeldoorn waar ik destijds woonde heb ik er veel bezocht. Nu zijn er meer winkels dan markten, heerlijk om er rond te struinen en spullen een nieuwe kans te geven. Gebruiken wij iets niet meer brengen we het er ook naar toe 😊
Wat een heerlijk herkenbaar stukje. In ons huis is bijna niets ”nieuw”. Wij zitten in deze tijd in nog meer weggeefhoeken, ook met eigen spullen. We hopen weer gauw markten, kringloopwinkels af te kunnen struinen. Het tafeltje is een hele goede vondst.
Leuk om te lezen en ik zie het ook regelmatig op facebook dat jullie een nieuwe aanwinst hebben uit de weggeefhoek! En geven gebeurt ook, mooi Marnel, zoveel is nog herbruikbaar. Waarom zouden we altijd nieuw kopen, helemaal niet nodig.
Leuk verhaal Ellie, leuk tafeltje ook.
Toen ik nog arm en jong was liep ik ook altijd een rondje op de avond voor de grofvuildag. Stoelen heb ik er gevonden, hout inderdaad, manden, en een kolenkit. Oranje was hij, met een paarse bloem. Zag er niet uit. De stoelen heb ik geverfd en opnieuw bekleed, we hebben ze nog jaren gehad. Het hout, dat kwam op allerlei manieren van pas, ik maakte er dingetjes van en de rieten manden waren voor planten maar ook uien bewaarde ik erin. Uiteraard gingen de manden eerst goed onder de douche.
De kolenkit, dat was een klus. Het oranje en de paarse bloem heb ik weggeschuurd. Toen had ik een heel lelijke dof uitziende kit. Metaalverf had ik nodig. Ik ben naar de fietsenmaker op het dorp gegaan, daar heb ik zwarte fietsenlak gekocht. Dat werkte als een tierelier! Het was pikzwart, het glansde en het kwam er strak op te zitten.
Die kolenkit staat er nog altijd. Het is onze paraplubak. Vaak verhuisd, een blijvertje. En de lak? Zwart, glanzend en strak.
Nu mag ik van mezelf niet meer naar kringloopwinkels etc, zomaar voor de lol. Want de kans dat je ergens mee thuiskomt is levensgroot aanwezig en een huis is niet elastisch. Maar als er mooi glaswerk naast de glasbak staat, ja, dan gaat dat weleens mee. Dat heeft me een mooie bloemenvaas opgeleverd, een pot waar ik wat “schatten” in bewaar en een karaf. Want oud en doorleefd is vaak veel interessanter dan nieuw.
Heerlijk, nog iemand die het kent om over straat te struinen op zoek naar. En de kolenkit, was die misschien van Brabantia? En zo leuk om te lezen dat die met een andere lak nog steeds in je huis staat en wordt gebruikt! In die tijd was bijna alles wat je kon vinden van dat merk én oranje én met een bloem erop. Zelf heb ik een broodtrommel gehad, voorraadbussen, een waxinelichthouder die ik later in een andere kleurstelling ook nog op een rommelmarkt heb gekocht. Je zag het in de blog ‘Voor de missie’. Mijn eigen spullen was ik door een echtscheiding kwijtgeraakt. Schoonmaken, opknappen of uitwassen hoort erbij, maar dat heb ik er graag voor over! En naast de glas- of afvalbak vind je vaak de mooiste spullen. Vind wel dat je streng voor jezelf bent…😉 ik heb ook veel spullen, maar ga gewoon, niet altijd kom ik met iets thuis…vaak wel 😂
Onhebbelijke eigenschap: ik ben keihard voor mezelf. Schandalig gewoon. Waarom?
Misschien zou je dat kunnen veranderen?? Waarom? Waar komt het vandaan? Die kleine geneugten van het leven zou ik maar gewoon pakken, juist die maken het zo waardevol ❤️
Dat probeer ik ook hoor, ik doe dat al veel meer dan vroeger. Maar soms komt het terug. Ik zal vroeger, lang geleden, wel een flagellant geweest zijn, haha!
Haha, een geselaar of kwaadwillende, daar geloof ik echt niets van. Wees gewoon maar een beetje aardig voor jezelf xxx
Ik ben Marie Kondo oneindig dankbaar dat ze de mensen wijs maakt dat less more is, dat geeft ons jachtinstinct resultaat in kringloop, vuilcontainer en langs straat. Neem deze mooie vangst van Wilko. Staat erg leuk in je kamer, en straks als compagnon van je andere schuine-pootjes.
Goed dat je hem hebt aangestoken met het scharrelvirus.
Anne, zo heerlijk zoals jij het benadert en ik ben het helemaal met je eens. Marie Kondo is beslist iemand om dankbaar voor te zijn. Dit tafeltje staat beslist mooi bij het kastje en waarschijnlijk ook met een gemozaïekt blad 👌 heerlijk ja dat Wilko hier ook lol in heeft!
Inderdaad een leuke vondst Ellie en het heeft een mooi plekje gekregen. Prachtig vloerkleed ook. Ik kom niet zo vaak in de kringloop, en in deze tijd sowieso niet zoveel in wat voor winkel dan ook, maar als ik er weer eens iets naar toebreng, dan vind ik het erg leuk om er even rond te struinen. Vooral kleine (aparte) snuisterijen ontdek ik graag. Ook een brocantemarkt is leuk om te bezoeken, maar dat gebeurt sporadisch. In Spontin is er elk jaar zo’n markt in de zomer. Heel leuk bij het (oude) station en het spreidt zich uit over het dorpje. Hopelijk kan zoiets bezoeken binnenkort weer, ik denk dat er veel mensen naar uitkijken. Groetjes! 🙂
De kringloop is bij uitstek geschikt voor kleine snuisterijen Jannie, meubels en al het andere goed daargelaten. Wij bekijken wel altijd alles. En wat een blijheid als we weer iets hebben gevonden! Maar sinds we hier wonen laten we tot onze spijt de meubels voor wat ze zijn, uitgezonderd dan dit tafeltje. Voor kleine tafeltjes heb ik een zwak, die staan hier in huis genoeg en ook nog in de opslag. Een salontafel hebben wij niet, altijd gebruiken we kleine tafeltjes. Nu in deze tijd kan het helaas niet een markt of winkel te bezoeken, maar het komt weer en ik verheug er mij op. 😍
Leuk!
Leuk vinden wij het Wilma, en ik vind het dubbel leuk dat Wilko het ook ‘ziet’😀
Ellie een herkenbaar schrijven. Zo ik hier lees veel lezers maken de gang naar de Kringloopwinkel. Ik ook niet zo zeer voor huishoudelijke spulletjes,
Maar voor oude dichtbundels en boeken. Vaak succesvol. Hoewel heb ook wel een glazen tafeltje gevonden met stalen pootjes van Pastoe. En een oud schemerlampje met groen kapJe en marmeren voetje. Heerlijk Ellie om te snuffelen. Alhoewel soms zou ik ook graag wat van mijn spullen weg willen doen.
Soms krijg je te veel. Succes Ellie met het vinden. Liefs en groetjes Trudy
Voor boeken en dichtbundels heb ik ook al vaak bij de kassa gestaan, er is in de boekenhoek altijd wel iets wat aanspreekt, Trudy! Leuk dat jij ook vaak slaagt! Een tafeltje van Pastoe is wel een heel bijzondere vondst, geweldig! Opruimen is moeilijk hè, dat vind ik wel, maar heel af en toe gebeurt het. Lieve groetjes, mooi weekend!
Geweldige vondst inderdaad. Zelf geen oog voor zulke fondsen. Ik struin alleen naar boeken en dat is ook best fijn.
Heerlijk dat jij je weg in de kringloop ook vindt naar de boekenhoek, eigenlijk had ik niet anders verwacht, Sonja. Voor ons daar ook steevast zoeken naar lees- muziek- en kunstboeken.
Een leuk tafeltje Ellie, zou zo in mijn huis passen. Behalve mijn bed is bij mij ook (bijna) alles tweedehands, uit kringlopen of antiekwinkels. Behalve dat dit milieuvriendelijk en stukken goedkoper is, vind ik het heerlijk te fantaseren wie er allemaal bijvoorbeeld op die stoel hebben gezeten, welke gerechten er al op tafel hebben gestaan, de mensen erbij te verzinnen. En wat ik ook fijn vind. als ik het meubelstuk moe ben breng ik het gewoon weer terug naar de kringloop en kom ik vanzelf wel weer iets anders tegen. Veel plezier met je tafeltje Ellie. Wie weet, zie ik het een keer in het echt. Liefs van mij
Wil je geloven dat ik niet anders had verwacht? Ik twijfel er niet aan of jij hebt mooie herbruikbare vondsten in je huis, Ria. Een gevoel dat ik niet hoef uit te leggen, we begrijpen elkaar wel. En de afspraak staat al, hier of daar, maar nog niet de datum, dat komt als het weer kan. Dat fantaseren over het hoe en waarom en wat, dat heb ik niet zo sterk, maar vaak herinneren spullen mij wel aan vroeger, zijn ze herkenbaar en weet ik natuurlijk hoe ze werden gebruikt. Lieve groetjes 🧡
Wat leuk dat je precies dat ene tafeltje vindt dat bij je kastjes past. Soms is geluk gewoon heel gelukkig.
Toen mijn neef nog leefde en in Uden woonde, gingen we vaak naar rommelmarkten. Daar heb ik allerlei schalen gekocht. Wit met gouden randje, wit met bloemetjes, kortom, met Pasen staat dat allemaal op de tafel met heerlijke gerechten. Rommelmarkten, ik kom er niet meer, te ver weg allemaal maar mijn slag heb ik destijds al geslagen.
Rommelmarkten en kringloopwinkels vind ik paradijsjes, heerlijk om te kijken. Wij zijn natuurlijk ook nergens meer geweest, maar geweldig dat Wilko dan zo’n tafeltje ziet, toch? Heb hem met dat virus besmet en hij vindt het ook leuk te zoeken en geniet ook van de mooie (vintage) dingen die we soms tegenkomen! Als de dozen worden uitgepakt Athy, zal dat een feest zijn!