Ik ben er weer met de eerste blog in 2021, er is weer een nieuw jaar begonnen. Elk jaar voelt het tijdens de periode van Kerstmis en Nieuwjaar toch anders dan anders, al zijn de dingen die ik doe niet zo heel veel anders.
Misschien dat ik een beetje meer luier, tenslotte neem ik altijd vakantie. Toch ben ik bezig in het atelier, schrijf ik, lees ik, fiets ik en luister muziek. Het enige dat misschien echt anders is dan gewoon, samen met Man op zijn vrije dagen series kijken op Netflix. Een echte marathon hebben we ervan gemaakt, heerlijk. Het lijkt dan ook net vakantie, alleen maar omdat er een extra vrije dag in het weekend is.
Man heeft de laatste weken van het jaar gewoon gewerkt, maar het is heerlijk in de weekenden met die extra dag erbij zo te genieten. We installeren ons met een fleece op de bank, de kaarsjes aan en Sam ligt op schoot of op onze voeten. Van tevoren maken we een paar lekkere hapjes, nog een kaasje erbij en een lekker glas wijn. Dan hebben wij aan niets anders meer behoefte, ook niet aan mooie kleding, liefst in huisbroek en trui.
Naast de series hebben we de dramaserie van I.M. naar het boek van Connie Palmen gekeken. Wie nog meer? Wat vinden jullie ervan? En hebben jullie ook het boek gelezen? Lees het heel graag in de reacties onder de blog en beantwoorden doe ik altijd. Ik vind het leuk met elkaar het gesprek aan te gaan.
Trouwens, van kerstdiners houden we niet zo. Op kerstavond hebben we een salade gegeten en kaasfondue met brood, dat is een traditie geworden. Voor beide kerstdagen heeft Man een verrukkelijke preistamppot gemaakt. Als kind had ik al een hekel aan ‘opzitten’ en dat is nooit meer weggegaan. Altijd heb ik mij afgevraagd waarom juist die dagen uitgebreid en speciaal en duur gegeten moet worden.
Sorry als ik nu mensen op hun teentjes trap, ten slotte mag iedereen doen waar men zin in heeft. Ik heb er een hekel aan hoewel ik geen hekel heb aan een etentje zo nu en dan met vrienden en dat er dan wat extra’s op tafel komt. Ik moet wel bekennen dat ik verzot ben op het december-snoepgoed. Dat betekent dat ik mij, ook pas in december (vaak) tegoed doe aan marsepein, pepernoten, gevulde speculaas, fondant, kerstsol met spijs en roomboter, banketstaaf, kerstkransjes en een paar oliebollen. Zijn deze dagen voorbij is het snoepen ook voorbij. Ik wacht gewoon weer een jaar op nieuwe aanvoer.
Op Nieuwjaarsdag kijken we altijd op televisie naar het Nieuwjaarsconcert in Wenen. Daarna ruimen we traditiegetrouw de kerstboom op. Niet alles gaat in de kast tot volgend jaar, enkele lampjes laten we hangen tot Driekoningen, soms nog wat langer omdat we dat gezellig vinden.
Op Driekoningen, vandaag dus, is het de geboortedag van mijn moeder, zij zou 99 jaar zijn geworden. Ben liever in gedachten bezig met herinneringen aan haar dan opruimen. De meeste mensen die mij kennen weten dat ik deze dag op een speciale manier vier, altijd met een tompouce.
Heb het gewone leven van alledag nog niet opgepakt. Dat is ook een jaarlijks terugkerend iets, ik kan niet op gang komen. Lees op social media dat ik daarin niet de enig ben, meer mensen hebben er last van. Wel blij dat het weer gewoon is, maar er wordt gezocht naar de regelmaat.
Misschien is het dit jaar nog meer dan anders moeilijk vanwege Corona en we met z’n allen snakken naar het vaccin zodat het weer wat gewoner wordt. Gewoner zeg ik bewust, het zal voor mijn gevoel nooit meer gewoon zijn zoals wij dat kennen. Hopelijk blijft er wel wat meer rust, minder verkeer, groenere natuur en dat we iets bewuster omgaan met dat wat er is. Ook al weten we het wel, maar dat het duidelijker is geworden wat nu echt belangrijk is. Het is een (harde) les geweest en die gaat nog even door voordat we weer wat ruimer kunnen ademhalen, denk ik.
Vandaag dus de opmaat naar weer wekelijkse blog. Het is niet zo uitgebreid als ik graag zou willen. Er gebeurt natuurlijk niet zo veel. Natuurlijk gebeurt er altijd wel iets, maar niets wat genoeg is om er een blog over te schrijven. Iedereen weet al dat ik schilder, schrijf en lees, daar lezen jullie toch al regelmatig over 😉
Schilderij boven de tekst eigen werk
‘Nacht’ Acryl op linnen in zwarte baklijst 50×70 cm
20 reacties. Plaats een nieuwe
Fijn om ook jou weer te lezen. Het is altijd weer even wennen na de feestdagen. Voordat ik weer een beetje mijn ritme heb gevonden duurt altijd even.
Fijn jou ook alweer te hebben gelezen, we zijn allebei terug en we hebben allebei last van op gang komen. Gebeurt mij elk jaar, maar weet dat het voorbijgaat. Succes weer met schrijven!
Hoi Ellie,
Allereerst natuurlijk wens ik jou en Man een heel goed 2021. Een jaar van Hoop.
De laatste weken in het jaar ben ik altijd minder energiek. Ik ben blij als het na 13 december, de dag dat het het vroegst donker wordt, een beetje helder weer is zodat je dat ook kunt merken. De kerstvakantie is een soort winterslaap. Een gezellige, met inderdaad wat te veel snoep en lekkers, en wandelen, boek lezen, iets handwerkerigs, beetje tekenen kan ook. Maar vooral veel rust. Heerlijk. Na 31 december, als ook ‘s ochtends de zo’n vroeger opkomt, komt mijn energie ook weer een beetje terug. Ja, ik ben heel lichtgevoelig, dat is me in het verleden ernstig opgebroken.
Kortom: na Nieuwjaar pak ik de boel wel weer gemakkelijk op. Deze week heb ik zelfs al best veel gedaan: een deel van de spullen op zolder opgeruimd. Maar ik stop daar nu even mee, over een paar weken weer verder.
Vandaag lekker schilderen!
Groetjes en liefs, Mariëlle
Ook voor jullie nog op naar een fris 2021, met gezondheid, liefde en creativiteit en alles waar je gevoel naar uit gaat! Het is vreemd jou te lezen, zo heerlijk echte Ellie woorden en dan het nieuws te horen over Amerika. Ook daar begint het nieuwe jaar…… Zelf heb ik, ja ik 😉 , in december, samen met Peet, meer gewerkt dan ons bezig gehouden met veel om ons heen. We doen het met liefde en het is nodig. Ook nu zijn we het nieuwe jaar in gegaan in gesprek met mensen die lijden aan hetgeen ons op slot heeft gezet. Die zo graag een knuffel willen. Ik verheug me weer om dit jaar dat kijkje in jouw wereld te mogen krijgen. Hoop dat je van je tompouce hebt genoten samen met veel mooie herinneringen.
Mariëlle, voor jullie ook een hoopvol en gezond nieuw jaar 2021 gewenst. Volgens velen mag het tot en met de tiende, dat is het vandaag, maar het jaar is pas net bezig, ik vind dat het nog steeds kan morgen en overmorgen…Ik geloof dat velen met ons in de afgelopen weken behoefte hadden aan rust, wat meer snoepen en toch ook naar het licht verlangden. De dagen worden al iets langer! Vroeger was ik een wintermens, het kon mij niet lang genoeg duren, in maart werd ik wat kribbig en naar, ‘moest’ ik weer naar buiten, wilde in huis blijven. Dat is over, ben nog steeds een beetje wintermens, mijzelf opsluiten, maar geniet de laatste jaren veel meer van iets warmer, langer buiten enz. Het duurt trouwens bij mij wel wat langer dan Nieuwjaar de boel weer op te pakken, maar zo langzamerhand voel ik de zin weer echt aan de gang te gaan. Lieve groetjes 🤍
Marnel, ik wens het jullie ook, van alles het allerbeste voor een mooi en liefdevol nieuw jaar 2021. Ik begrijp dat jullie hard hebben gewerkt, ik was echt een ‘luilakje’ en heb nog steeds wat moeite mijn draai te vinden. Wat fijn dat je uitkijkt naar nieuwe post van mij, ik ga er zeker mijn best voor doen, al is het wat moeilijker in deze tijd waarin we op slot zijn gezet. Ik vind het te fijn om zo contact te hebben en met elkaar in gesprek te gaan. De tompouce was heerlijk! Lieve groetjes 💚
Net zo rustig, en eenvoudig, als jij heb ik de decembermaand doorgebracht. ( doe niet aan kertgebeuren) En de serie IM in twee dagen uitgezien. Buiten de ontzettend mooie zinnen had het het boek me toentertijd niet zo bekoord en herinner me dat ik betreft het hoofdpersonage met de vraag bleef zitten: was het liefde of pure afhankelijkheid? In de tv serie vond ik die afhankelijkheid (gelukkig) niet terug en behalve Annie MG Smith vond ik de personages en verhaal goed neergezet. Ook deed het mij erg denken aan de negentiger jaren, dus leuk om te zien.
Mijn moeder was/is eerst kerstdag jarig, en ik herken de stilte in het hart en het ophalen van herinneringen, een prachtige foto trouwens van je moeder.
Ellie, ik hoop dat je dit jaar echt kunt gaan verhuizen en je blogs kan blijven volgen. Met veel liefde, gezondheid en een creatief nieuw jaar.
Ria, dankjewel voor je fijne reactie. Ik heb ook van IM genoten. Wat mij opviel was de ware liefde, maar daarnaast ook heb ik mij afgevraagd hoe het kan dat je niet merkt dat je allerliefste een mens is die op uitbarsten staat, in dit geval zelfs dood is neergevallen, echter de roem misschien toch op de voorgrond wil hebben. Kon mij dat van het boek niet zo herinneren evenmin de ernst van de situatie van Ischa. Maar het boek dus jaren geleden gelezen, andere leeftijd, anders denkend waarschijnlijk. Kerstmis en een jarige moeder lijkt mij ook meer een dag van moeder dan van een katholiek feest. Het is zeker mijn bedoeling te blijven bloggen, alleen vind ik het nu wat moeilijker. Een huis staat natuurlijk met stip bovenaan op onze wensenlijst. 🏡
Zie ik nou goed dat je iets aan de horizon van je schilderij hebt gedaan? Huizen aan de horizon? HET huis? Dat is mijn liefste wens voor jou/jullie dit komend jaar, dat je thuis opduikt, met alles waar je al zolang naar verlangt en met volharding naar zoekt.
Ik moet altijd even slikken als de 12 heilige nachten voorbij zijn, de energie is dan zo heerlijk transparant en de sluier tussen de werelden dunner. Ze waren amper verstreken of de anarchie brak los. Tsja, hoe gefrustreerd, polariserend en projecterend kun je zijn.
Mijn nieuwjaar begon met een kakelvers eitje van Kato Black Harko, haar eerste ei. Als je de rituelen en richtlijnen van de Ouden in ere houdt, geldt de eerste januari voor de zevende maand, juli dus. Wie weet Ellie, wat ons dan voor nieuws te wachten staat.
IM vond ik prima gespeeld, zeker ook door Wende die geen toneelervaring heeft, maar steeds meer op Connie begon te lijken. De film maakte wel inzichtelijk hoe getraumatiseerd Ischa was en hoe aanbiddend Connie. Het boek sprak me meer aan dan de film, misschien omdat ik toen jonger was, misschien omdat ik van Connies taal houd en van de intensiteit waarmee zij haar herinneringen bezielt.
Heb het goed!
Anne, misschien staat HET huis wel op het doek, wie zal het zeggen. Ook onze allergrootste wens weer een ‘thuis’ te hebben. We blijven hoopvol, hoe moeilijk soms. Ik ga hier ook een link plaatsen van de twaalf heilige nachten, ik ken de betekenis ervan, maar misschien zijn er anderen die het ook willen weten, vandaar: https://www.inspirerendleven.nl/twaalf-heilige-nachten/
Het eerste ei van Kato Black Harko op de eerste dag van het nieuwe jaar, bijzonder! Misschien is juli wel voor ons de maand van verhuizing…
Ik heb ook van IM genoten, vooral van de acteurs die zo goed speelden en voor mij was Wende eigenlijk echt Connie. Je weet dat ik Connie al vanuit mijn jeugd ken en de speelsheid en vrolijkheid, de spontaniteit, ik zag het terug in de serie. Het boek is voor mij niet meer helemaal naar boven te halen, kan mij de ernst van de situatie van Ischa eigenlijk niet meer zo herinneren, maar toen ik het zag in de serie vond ik wel dat de roem voor haar misschien het belangrijkste was, of zij heeft het echt niet bemerkt, dat heeft mij wel erg verbaasd. Lieve groetjes!
Ellie allereerst de beste wensen voor beiden. Een nieuw jaar weer voor ons allen met vele vragen.
Je schrijft het zal nooit hetzelfde meer zijn zoal we gewend waren. Ja wij Hebben zeker onze verantwoordelijkheden Ellie. Maar dit gebeuren is voor mij onaanvaardbaar.
Zal dit verder voor mijzelf houden. Veel mensen worden wakker, ken de geschiedenis.
Lieve Ellie de tijden die komen zullen ons verklaren.
Lieve groeten van Trudy
.
Trudy, fijn jou in het nieuwe jaar ook weer te kunOen begroeten! ook voor jou een heel goed nieuw jaar 2021. Hoe het zal worden is nog niet duidelijk, maar de hoop weer dierbaren te kunnen begroeten leeft wel bij mij. Lieve groetjes!
Ellie, de maand december staat bij ons, ook vanwegen de kinderen en kleinkinderen, in het teken van St. Nicolas en kerst. De maand december is druk en vol met leuke gebeurtenissen maar ook met verplichtingen. Dit jaar was het wat rustiger omdat niet alle kinderen tegelijk op bezoek zijn gekomen.
Ik kan op het moment nog steeds niet mn draai vinden om weer serieus ah werk te gaan. Eerst de bruiloft van onze dochter, nu de aanstaande renovatie en verhuizing van onze zoon zijn hiervan de reden.
Hopelijk lukt het volgende week, want ik heb wél zin om me weer vast te bijten in een kunstzinnige creatie, maar ik moet er wel de ruimte voor hebben.Lieve groet Anne
Heb je genoten van alle feestelijkheden met je kinderen en blije snoetjes van je kleinkinderen, Anne? Het nieuwe jaar begint voor jou al meteen drukker met alles wat op stapel staat. Om te kunnen creëren heb je wel rust nodig, anders lukt het mij ook niet. Het komt vast terug, ik ben ook nog steeds niet in mijn gewone doen en kan de draad ook maar moeilijk oppakken, maar geloof er wel in dat het goedkomt. Dat we weer mooie werken kunnen laten zien! Succes met alles en lieve groetjes!
Fijn om je weer te lezen Ellie, al kan ik begrijpen dat een vakantie nodig voor je was. Weer opladen.
Je doek vind ik mooi, dat dorpsgezicht in de verte, geweldig.
Ik geloof dat ik een paar dagen geen krijt of wat dan ook ga aanraken. Even loslaten. Ben wel bezig de kerstdingen weer twee trappen op te sjouwen. Hoe gezellig het in december ook is, in januari past het niet meer, voorbij is de tijd, voorbij.
Alleen aan de muur voor en achter blijven de lichtjes wel hangen, is ook meer een lichtelement dan een kerstgeval. Buiten is het donker nog echt donker.
Maar, we gaan voor licht, voor lucht en zon. Gewoon weer iedere dag als een kraal aan het snoer van het jaar rijgen. En we kunnen dat. Morgen weer een begrafenis op afstand; dat maakt mij bewust van wat ik nog voor plannen heb. Heb het goed, veel inspiratie en tot ziens. Groetjes, Athy
Athy, fijn om jou ook weer hier te kunnen begroeten en dank voor je complimentje over het schilderij. Ja, het nieuwe jaar is van start gegaan en we zullen zien wat het brengt. Ik heb goede hoop dat we elkaar weer gaan zien al zal het nog steeds met enige beperking zijn, maar dat maakt niet uit, de nabijheid is belangrijk. In de tussentijd gaan we verder met die dingen die we graag doen. Creëren, lezen, fietsen, genieten van kleine en grotere dingen en de natuur. Houd vol en blijf gezond 💛
Fijn dat ik je wekelijkse blog ook in 2021 weer kan lezen. Mooi om je dagelijkse activiteiten hier ook lezend mee te kunnen maken. Ik weet dat het moeilijk voor je is in de Corona tijd maar je krijgt toch iedere week een mooi verhaal op papier. Ik blijf je lezen. 👍🏻🤗
Ja. Jij zit dicht bij de bron en hoort als eerste mijn verhaal, voorlezen is een vaste gewoonte geworden. Nu het soms door de lockdown wat moeilijker was een onderwerp te bedenken deed jij daar ook vaak je best voor, heel fijn! In dit nieuwe jaar ga ik zeker verder met dat wat ik graag doe, schrijven en schilderen 😊🙌🏻
Wat wonderlijk Ellie, ik dacht dat ik allang op je blog had gereageerd. Zo blij om je weer terug te zien. Al snap ik de retraite ook wel hoor. Ja voor dit jaar wens ik jullie inderdaad een huis aan de horizon. Met atelier natuurlijk en een muziekkamer voor manlief. Wat een feest zou dat zijn. Alle dierbare spullen om je heen. Januari is voor jou moedermaand of tompoezenmaand. I.M. was prachtig alleen had het einde anders gemogen. Vooral Nasr vond ik geweldig. Maar daar heb ik over geschreven en dat heb je allang gelezen. 😉
IK wens jullie een heel fijn nieuw jaar toe en dat alle wensen en verlangens maar in vervulling mogen gaan. <3 <3 <3
Lieve Berna, ik had je al gemist, maar heerlijk je alsnog hier te begroeten! Ik ben vaak wat later bij jou, maar altijd zo fijn jou te lezen! Een huis is onze grootste wens, we blijven hoopvol! De kerstspullen zijn altijd al opgeruimd, maar met Driekoningen hangen er nog wel lichtjes ter ere van mijn moeder en haar geboortedag én met tompouce ❤️