Vandaag is ook voor mij de vakantie voorbij en schrijf ik weer een nieuwe blog. Op mijn laatste blog vóór de vakantie heb ik veel leestips binnengekregen. Daar ben ik ontzettend blij mee. Heb begrepen uit de reacties die ik heb gekregen, zowel op de telefoon als via e-mail, dat de tips door meer mensen zijn bewaard. Een paar ervan kende ik al, maar eerlijkheidshalve moet ik vertellen dat ik van de rest nog niet één heb gelezen. Of ik dan niet gelezen heb? Reken maar, zelfs veel. Wat dan?
Man verraste mij met ‘Finse dagen’ van Herman Koch. Kon het niet laten liggen en heb daar zeker geen spijt van. Vind dit absoluut zijn beste boek tot nu toe. Zijn er meer mensen die het hebben gelezen en ervan hebben genoten?
Ook gelezen van Thomas Verbogt ‘Hoe alles moest beginnen’. Deze auteur heb ik jaren geleden bij een presentatie ontmoet. Zoals ik destijds van zijn woorden heb genoten, zo mooi vind ik ook zijn boeken.
Het nieuwste boek van Jan Siebelink ‘Maar waar zijn die duiven dan’. Van hem al veel gelezen en altijd met plezier. Deze keer kon het boek mij niet zo bekoren.
‘Wild’ van Cheryl Strayed had ik van Vriendin D. geleend en gelezen. Prachtig. Er is in 2014 ook een film van gemaakt. Kende het boek én de film niet.
En pas begonnen aan ‘Het Zoutpad’ van Raynor Winn. Ben nog niet zo heel ver in het boek, maar vind het nu al ‘een boek naar mijn hart’.
Voorheen heb ik wel eens meegedaan aan een winactie voor een boek, maar de laatste jaren nooit meer. Ook naar aanleiding van de laatste blog voor de vakantie word ik door Mieke Wijnants geattendeerd op zo’n actie op haar Facebook pagina
Ik doe mee en laat ik nou toch dat boek winnen, ‘Kom Atir kom’ van Agnita de Ranitz
Het ligt nog te lonken samen met ‘Frida Kahlo’, een vrouw’ van Rauda Jamis en met ‘Diego en Frida’ – De geschiedenis van een legendarisch paar van J.M.G. Le Clézio. Frida Kahlo is voor mij altijd een inspirerend voorbeeld geweest en nog.
Wat we nog meer hebben gedaan? Ongegeneerd uitgeslapen, heel erg geluierd en allerlei lekker eten gemaakt. Heerlijke salades en warme gerechten vooral uit ‘andere keukens’. Doen we vaak, maar voor nu gaf het toch iets speciaals aan de ‘thuis-vakantie’.
Tweemaal kort en op tijden dat er nauwelijks mensen waren een beeldentuin bezocht. Wat was het fijn even van het park weg te zijn en kunst te bekijken.
Natuurlijk zijn we op huizenjacht geweest. Uren hebben we rondgereden. Niet alleen omgeving Eindhoven en Waalre. Het zoekgebied is uitgebreid naar heel zuidoost- en noordoost Noord-Brabant. Zelfs het uiterste puntje boven in Limburg hebben we bekeken, Mook en daarna door naar Malden.
Op onze route zien we een huis te koop staan waarvan de ingang van het perceel afgesloten met een poort. Het huis heeft alles wat we nodig hebben zien we op de verkoopsite. Ruimte voor een muziekkamer, een atelier en plek genoeg om te wonen. Ook een tuin, minstens zo belangrijk. Het staat al lang te koop. Eerst rijden we door de straat. Dan loopt Man door de buurt, spreekt voorbijgangers aan. Ik wacht in de auto.
Wat blijkt? Achter de poort is nog een ingang van een tweede huis waar een ander gezin woont. Een gezamenlijke ingang met voortuin waarover niets te lezen en niets te zien op de foto’s. Teleurstelling en verbazing. Nu snappen we waarom het al lang te koop staat. Privacy wil iedereen toch en die is daar niet.
Pech hebben we ook gehad. Twee keer te laat. Hoezo te laat? Een houten huis aan de bosrand. In het weekend staat het op Funda, de makelaar is echter niet te bereiken. Op maandag bellen we weer, blijken er zaterdags al zoveel bezichtigingen en biedingen geweest dat het geen zin meer heeft nog een afspraak te maken. Onderhandelingen al zover dat de koop doorgaat. Dat zijn kijkers met voorkennis geweest.
Bij het andere huis, doorgegeven door lieve Vriendin A. van hetzelfde laken een pak. We hebben nog twee makelaars daar in de buurt ingeschakeld of zij nog iets voor ons kunnen betekenen. Ook daar al genoeg bezichtigingen en biedingen, we mogen wel nog ‘blind’ bieden. Dat doen we niet. Huizen worden verkocht als het bekende broodje bij de bakker.
Tweemaal. Zo frustrerend. Vooral omdat we het ook beu zijn hier te wonen. Voel mij een beetje zonder vaste grond onder de voeten. Heb mezelf nog beter leren kennen als iemand met behoefte aan een veilige plek, daar waar ik mij geborgen voel. Wist het al, maar deze jaren op het park is het nog duidelijker geworden. Ben geen globetrotter. Wil een eigen plek met mijn eigen spullen en ruimte om het atelier weer in te richten. Waar ik weer mensen kan ontvangen, kan praten over kunst en kijken naar mijn werk. Een plek waar ik zonder restricties gewoon bezig kan zijn. Meer heb ik niet nodig.
Uiteraard vind ik het wel fijn om met Man samen te genieten, boeken te lezen, muziek te luisteren, te fietsen en vooral ook zo nu en dan een paar dagen naar zee te gaan. Heimwee naar de zee heb ik altijd. Het is voor mij als ‘thuiskomen’ zodra ik de duinen zie. Nu is er nog te veel risico qua gezondheid, maar zodra het kan, vlieg ik erheen.
De afgelopen weken zijn ook goed geweest om nog eens te overdenken wat ik wil qua schilderen en hoe pak ik het aan. Wat zijn de mogelijkheden nu? Dat atelier laat nog wel even op zich wachten. Er is dus nog geen vooruitzicht op een huis waar ik mensen kan ontvangen, maar gelukkig kan ik wel iedereen bereiken via social media, de website en via e-mail. Veel meer mogelijkheden zijn er nu niet.
Maar onverwacht gebeurt er iets leuks. Ik krijg de kans mee te doen aan een buiten expositie. Ik heb het al op de pagina Exposities op de website vermeld. De datum staat erbij, later meer informatie over de dag zelf. Jullie snappen wel dat ik daar heel blij mee ben. Nu kan ik toch op een veilige manier iets van mijn werk laten zien.
En natuurlijk heb ik in deze vakantie geschilderd. Zonder kan ik niet. Vooral ‘papierwerk’. Het meeste moet ik nog inlijsten, pas als alle verf goed uitgehard is en als ik ‘de geest krijg’. Daar moet ik echt zin in hebben, het is niet het leukste werk. Wel als het gedaan is, dan geniet ik ervan hoe mooi het in een lijst met passe partout uitziet.
Er zijn nog wel meer dingen te vertellen over de afgelopen weken. Deze blog is een greep uit. De dagen zijn omgevlogen.
14 reacties. Plaats een nieuwe
Mooie blog die je even meeneemt op reis door je vakantie. Wel frustrerend lijkt me dat blijvende zoeken naar een geschikte woning. Ik me helemaal voorstellen dat je toe bent aan een definitieve oplossing.
Mooie reactie van jou, Mies. Die huizenjacht brengt nogal wat emoties mee, van heel kalm en vol vertrouwen naar minder fijn waarvoor ik de woorden maar niet uitspreek en alles ertussenin.
Ik lees: ‘jaren op dit park’ en slik. Snap je frustratie! En toch lukt het je het te doen met de plek waar je bent, daar te zijn en er van te maken wat er van te maken valt. Een groot compliment waard! (nog een leestip, ik was ‘flabbergasted’ door dit boek, net als een paar jaar geleden door ‘Een klein leven.’ Maar nu door ‘Een stralende toekomst’ van Rebecca Makkai.’ Kon het niet wegleggen, jammer dat ik het, ondanks langzaam en geconcentreerd lezen, uit had naar een paar dagen) . Knuffel en hoe heerlijk dat schrijven, lezen en schilderen vrijwel altijd mogelijk zijn!
Cora, een eigen plek is zó welkom, maar wil er in de tussentijd ook nog iets leuks van maken. Je boekentips zijn zeer welkom, de titels zijn mij wel bekend, maar verder niets over de auteur of het verhaal, dus dank en ook voor je complimentje! Onze bezigheden zijn goud waard denk ik zo 😊 💚
Was weer fijn je blog te lezen en alles mee te beleven. Ik heb je nieuwe pagina ~Exposities~ bezocht, uitnodigend en leuk! Net als de samenvatting van je passie(s): kunstschilder en blogger.
Anne, zo fijn jouw reactie te lezen, alleen maar mooie woorden, dank ❤️
Lieve Ellie,
De vakantie weer voorbij
Mooi weer en veel zonneschijn.
Heb je verhaal gelezen Ellie. Leuk geschreven al je belevenissen samen.
Weer aan de slag thuis met de schilderkunst.
Ben benieuwd naar al je creaties en bedenkingen.
Wens je heel veel succes met alles. Hoop dat eens je wensdroom een ander huis in vervulling mag gaan.
Groet van Trudy
Trudy, dank voor je lieve reactie. Het waren fijne dagen en ook dan zijn schilderen en lezen voor mij onontbeerlijk. Daar ga ik mee door. Zo nu en dan even pas op de plaats, de gedachten weer ordenen. De hoop op een huis blijft al is het soms moeilijk vertrouwen te hebben dat het zich binnenkort misschien laat zien! 🌸🍀
Het klinkt als een heerlijke vakantie. Al is het dan niet in je droomhuis. Dat komt. Daar heb ik alle vertrouwen in.
Ben benieuwd naar je exositie. Zal dat dan ons eerste echte ‘zien’ worden?
Margo, wat fijn het hart onder de riem te steken, leest hoopvol! Het zou natuurlijk leuk zijn elkaar te zien, daar hebben wij het al eerder over gehad. 6 September kan, maar andere dag natuurlijk ook met misschien meer tijd.
Is een huis net over de grens geen optie, Ellie? Het bovenste puntje van Belgisch Limburg misschien. Ik noem maar wat hoor. Ik hoop echt voor jullie dat er binnenkort een geschikte plek vrij komt voor jullie. Je laat in ieder geval niet je hoofd hangen en blijft lekker doorgaan met al die dingen die je graag doet. Fijn, dat de vakantie naar jullie zin is geweest en fijn je weer te lezen.
Fijn jou ook weer hier te zien Jannie, trouwe lezer 🌺 het trekt mij niet zo in België te gaan wonen hoewel ik wel eens huizen voorbij zien komen en dan toch altijd kijk. Prijzen zijn in elk geval nog wat vriendelijker dan in Nederland. Bezig blijven hier ‘moet’, het houdt mij een beetje overeind.
Deze blog heb ik kunnen lezen, hoera. De mails van nu tot 12 augustus kan ik niet openen. Straks een teamview poging om het euvel op te sporen. Druk bezig geweest in je vakantie Ellie, heel goed om alles te lezen. Jammer van de huizen maar ergens wacht er eentje tot het gevonden wordt. Niet opgeven, maar zo zijn jullie gelukkig niet. Ik heb twee nieuwe boeken. Kom ik later op terug. Zie dat het tijd is om de weg te klaren om aan de slag te kunnen met de strubbelingen hier. Op hoop van zegen. Maar blij dit gelezen te hebben. Dagdag!
Athy, wat fijn dat je er bent, ik had je gemist. Maar heel jammer dat je na deze blog er geen een meer kunt openen. Hoop dat het euvel verholpen kan worden. Ik heb wat dat betreft nog geen klachten gehad en ook ik kan hier gewoon alles openen. De vakantie was gewoon leuk, ook zonder weg te kunnen vermaken wij ons altijd wel. En de huizenjacht gaat door, a.s. zaterdag gaan we weer rijden en kijken, je weet nooit, niet altijd wordt een koophuis op funda gezet en bovendien zie je dan weer hoe de streek is en weet je ook of je er wilt wonen. Ben heel benieuwd naar je nieuwe boeken!