Ondernemen jullie weer meer nu de Corona regels zijn versoepeld of houden jullie nog steeds heel bewust rekening met het virus? Hier nog altijd verplichte ‘thuis-zit’. En ook voor Man die enkel eenmaal per week boodschappen haalt. Buiten de fietsrondjes om maak ik dus niet veel mee en vind het nu soms toch moeilijker een leuke blog op papier te krijgen.
De dagen vliegen voorbij, weet al niet eens precies meer wat ik heb gedaan, wel dat ik heb genoten. Voor de tweede keer in Corona tijd heb ik bezoek gehad, Vriendin is geweest. Het was prachtig weer en we konden buiten zitten op veilige afstand van elkaar. Wat een verademing weer iemand te zien die vertrouwd is. Fijn om even bij te kletsen en elkaar aan te kunnen kijken.
Donderdag heeft Man ’s middags de tafel buiten in de schaduw gezet en heb ik al mijn portretjes uitgezocht. Intussen heb ik er al heel wat gemaakt. Die laat ik niet allemaal zien, ik bewaar ze wel allemaal. Daarvoor heb ik een paar leuke dozen gekocht. De mooiste portretjes gaan in een map die iedereen die dat wil kan inkijken en de allermooiste heb ik alvast in een lijst met passe-partout gedaan.
Ook al creëer ik op zo’n middag niet veel, op deze manier bezig zijn geeft mij veel voldoening. Ik vind het inspirerend, doe nieuwe ideeën op en er is weer overzicht. Geniet opnieuw van wat ik heb gemaakt. Bovendien is het nodig zo nu en dan eens te schiften en eventueel wat op te ruimen hoewel dat laatste nauwelijks gebeurt. Ik geloof dat ik in twee jaar tijd drie schetsen heb weggedaan.
Wat ik vrijdag heb gedaan? Geen idee, er borrelt niets naar boven. Vast ook iets in het atelier.
Op zaterdag hebben we huishoudelijk klusjes gedaan. Het bed wordt verschoond, de was gedraaid, ik zwaai met een plumeau in de rondte en Man trekt de stofzuiger achter zich aan. Daarna is het echt weekend en tijd om te doen waar we zin in hebben. Meestal is dat sowieso fietsen, muziek luisteren en lekker eten koken. Ik lees dan wel veel. Natuurlijk een boek en online kranten met de bijlages.
Het gekke is dat ik in een weekend weinig in het atelier ben. Hoe dat komt is mij een raadsel tenzij ik bedenk dat de dagen dan nog sneller voorbijvliegen omdat we samen dingen doen. Na het weekend kan ik niet snel genoeg aan de gang zo graag wil ik dan weer schilderen.
Soms gaan we ook nog op huizenjacht. Hebben we in Eindhoven of omgeving op Funda een huis gezien en gaan we het bekijken en de buurt verkennen. Man loopt dan altijd even door de straat of een blokje om, spreekt regelmatig iemand aan en ik blijf in de auto en kijk wat er allemaal gebeurt. Ook ’s avonds rijden we nog wel eens ergens heen om de buurt en een huis te bekijken.
Tot nu toe nog steeds geen ‘bingo’. Ik word er wel eens moedeloos van. Ook van de opmerkingen:
‘ Je moet altijd concessies doen.´
´Dat weet ik.´
´Hebben jullie nou nog geen huis gevonden, jullie vinden er nooit een.’
´Nee, nog geen huis gezien waarvan we denken dat wij er ons thuis voelen.´
´Dat huis is toch groot genoeg voor jullie’
´Ruimte voor een muziekkamer en een atelier aan huis zijn een vereiste, is dat er niet doen we het niet. Muziek luisteren is een hobby en de beste ontspanning voor Man na een altijd drukke werkdag. In een interview in het Platenblad heeft hij daarover verteld. En voor mij is schilderen als ademen kan niet zonder.´
‘ Ja, maar dat kun je toch aan de keukentafel doen of in een hoekje van de kamer?´
´Ik zit niet met een ezel, stoel ervoor en een paar penselen in de hand. Ik wil ruimte hebben, materialen kunnen gebruiken om structuur te maken, water bij de hand hebben, kunnen bewegen en doeken ophangen om te bekijken. Zo is voor mij werken in een atelier. Dus ja, die ruimtes zijn broodnodig.´
‘ Wat maakt het uit waar je woont.’
´Dat maakt wel iets uit. Liefst zou ik ergens buitenaf wonen, maar niet handig in verband met het werk van Man. Dat is al een ding waarin we concessies doen, maar een beetje rustig wonen met wat ruimte bij het huis willen we graag.´
‘ Waarom kunnen jullie niet in …. of in … wonen?’
´Soms spreekt een plek totaal niet aan.´
En nog meer vragen. Te veel om hier op te noemen.
Helaas heeft zij nog geen eigen website, maar voor wie een account op Instagram heeft, kijk eens bij ‘Woordschittering’. Zij speelt met woorden, maakt daarmee prachtige gedichten. Deze worden ook op kaarten afgedrukt. Afgelopen zondag heb ik zo’n mooie kaart gewonnen. Het leuke is dat ze ook te koop zijn.
Maandag en dinsdag heb ik in het atelier gewerkt. Heb geschilderd en doeken voorbewerkt met structuur. Ben tot wanhoop gedreven omdat het niet lukte en weer opnieuw begonnen. Heb geschuurd en geploeterd. Maar juist dat laatste hoort er ook bij, des te meer voldoening als het schilderij klaar is. En nog meer als ik een foto op mijn website plaats of laat zien op social media en er leuke reacties komen.
En vandaag is het woensdag. Schrijfdag.
26 reacties. Plaats een nieuwe
Wat een heerlijk ”mee leef/ mee kijk” stukje weer. Ook hier houden wij de regels in acht als het om corona gaat. Dat stukje over een huis Ellie. Laat ze praten en vragen, maar als je er niet over droomt en het niet al aan het inrichten bent, als jullie gesprekken over bijna niets anders gaan dan zal het jullie thuis niet worden. Net dat thuis waar je samen jullie creatieve en hobby leven hebt en voelt. Daar blijft liefde bloeien voor alles!
Vind je doek bovenaan je blog erg mooi!
Fijne week <3 !
Marnel, wat fijn dat je weer van de blog hebt genoten. Het wordt in deze lockdown tijden die wij, jullie ook, nog steeds hebben wel wat moeilijker om te schrijven. Dus het complimentje is welkom. Een huis zoeken is moeilijk zeker omdat we van rust houden, ook slechte ervaring met wonen hebben gehad én ruimte nodig hebben, daar hangen belachelijke prijskaartjes aan, maar we blijven hoopvol. Lieve groetjes 🌸
Leuk jou bezig te zien, Ellie, zowel in woorden als op de film, stoer!
Mooi beeld ook hoe het is om te leven in het hier en nu, zonder angst, zonder klacht, je laat zien hoe je van elke situatie het beste kunt maken en daarvan kunt genieten.
Het vinden van de plek waar je je thuis voelt, het huis dat je omarmt, was altijd al lastig, nu bijna onmogelijk. Ik zie het in mijn eigen dorp: de huizen gaan als broodjes over de toonbank voor prijzen die een paar jaar geleden ondenkbaar waren. Toch zijn hier twee betaalbare ‘kandidaten’ aan de rand van het bos, met tuin, naast elkaar en dan moet ik de neiging onderdrukken ze naar je door te sturen, want ik weet dat jouw genius loci rond Eindhoven zweeft en ik heb het volle vertrouwen dat jullie daar op het goede moment het goede huis gaan vinden, en het wachten daarop wordt elke dag een dag korter 🙂
En heeeeeej, de websites kunnen weer ingevuld worden – op alle fronten goed bezig!
Anne, ik probeer inderdaad mooie dagen te maken met de dingen waar ik mee bezig ben. Te bedenken hoe veilig het hier wonen is in verband met het virus dat nog steeds onder ons is, maar het schrijven of het schilderen is soms moeilijker, probeer dan te bedenken wat ik kan doen om het weer wat ‘levendiger’ te maken. Zo geniet ik toch mijn dagen.
Het vinden van ‘het’ huis is een moeilijk iets, vooral rust en ruimte zijn belangrijke dingen, maar de prijzen zijn vaak zo hoog dat het de moed wel eens ontneemt. Toch blijf ik hoopvol, elke dag opnieuw pluis ik Funda uit, we rijden wel eens door de dorpen om te kijken of er misschien een huis te koop staat dat niet op de woonsites is vermeld. Zo houden we hoop! Rekening houden met het werk van Man is het verstandiger (dat wil ik eigenlijk niet altijd zijn 😉 ) rondom Eindhoven te zoeken, zelf zou ik liever weggaan uit het zuiden.
Die versoepeling van de Corona maatregelen daar heb ik toch wat moeite mee. Ik val niet in een risicogroep maar toch heb ik mijn bedenkingen of het niet te vroeg, te snel, te veel is. Leuk om je aan het werk te zien. Lekker bezig en genieten vandaar je zo graag doet.
Dikke knuffel van mij
Ik heb dezelfde gedachten over de versoepelingen en wat ik hoor van Man als hij boodschappen doet of als ik luister naar het verkeer hier dichtbij en wat ik lees in het nieuws, is dat veel mensen ervan uitgaan dat het allemaal wel weer kan, dat het meevalt, dat we weer veilig zijn. Ik kan het mij haast niet voorstellen. De tijd zal het leren.
Mooi 🤗
Jij bent erbij en ziet het ‘in het echt’ 🙂
Mooi de week beschreven. Is omgevlogen. Genoten van het fijne weer op deze tijdelijke plek. Het is inderdaad makkelijk gezegd “ hebben jullie nu nog geen huis gevonden?”. Wij weten wat belangrijk is en daar gaat het om.
Zou mooi zijn om je te filmen op onze eigen plek in je eigen atelier.
Wilko 🤗👍🏻😘
De dagen vliegen inderdaad voorbij, dat hebben we altijd al en nu ook terwijl veel mensen het moeilijk vinden op afstand te moeten blijven of niet alles kunnen doen. Gelukkig hebben wij daar geen last van, genieten we van dat wat we graag doen, van de bijna dagelijkse fietsronde over het park en heel soms erbuiten, van de natuur, de waterdieren en vogels in onze achtertuin.
Leuk blog Ellie en je ‘home sweet home’ prachtig!
Dank je wel, Jannie. Mooie complimentjes 🙂
Wat zijn jullie toch heerlijk bezig met elkaar. Dat huis dat komt er, zeker en vast en in de tussentijd heb je alle vrijheid om buiten het een en ander te doen. Ruimte genoeg met goed weer. Was je nou een doek aan het schuren, El?
Ik heb een vriendin die allerlei materialmen van de straat halt en daar op schildert, juweeltjes van paneeltjes. Die heft haar atelier in de woonkamer en schuurt ook buiten. Lieve groet <3
Berna, we blijven zeker hoopvol, dat huis komt er ook. We hebben al wel eens geschikte huizen gezien, maar te ver weg of zo verschrikkelijk duur. Moedeloos word ik er wel eens van, maar dat gevoel laat ik snel varen.
Je kunt inderdaad overal schilderen, maar een beetje meer ruimte voor het werken en ophangen en laten zien wil ik toch wel graag. Leuk dat je vriendin paneeltjes vindt op straat en ik geloof zeker dat zij daarmee prachtige kunstwerkjes kan maken. Lieve groetjes <3
Materialen van de straat haalt. Eerst teruglezen en dan pas sturen, sorry 😉
Berna, ik vind het wel grappig, zoiets gebeurt mij ook en vooral met app op de iphone 😉
Dat komt door het zelf denken van Iphone en laptop 😉 Haha.
Hihi…je kunt het uitzetten, maar dat heb ik zelf ook nog niet gedaan. Dank dat je hier nog eens bent, heel gezellig <3
Altijd verrijkend 😉
Leuk, dank je wel 😊
Wij ondernemen inderdaad wel weer meer, maar houden wel die anderhalve meter goed in de gaten. Overigens is dat op mijn werk geen doen. Daar ben ik voortdurend dicht bij mensen omdat ik ze moet helpen met van alles en nog wat. En die hebben af en toe echt die arm om zich heen nodig, zeker in deze tijd.
Volgende week halen we mijn ouders op. Die komen dan voor het eerst in ons nieuwe huis waar we inmiddels al bijna 4 maanden wonen. Dat voelde voor hen best gek. Het weten waar ik woon, maar tegelijkertijd ook het niet weten waar ik woon. Klinkt wat gek, maar ik denk dat je weet wat ik bedoel.
Leuk om je zo bezig te zien. Dat soort dingen doe ik nooit. Ik pak een doek, maak een onderlaag en schets daar vaag op wat ik wil schilderen. Vervolgens ga ik met verf aan de slag.
Ja, en dat dat huis wat bij jullie maar niet wil lukken. Gelukkig heb je wel een mooie plek waar je nu woont.
Ik geloof wel dat je in het dagelijkse leven rekening houdt met afstand van elkaar, maar in je werk kan dat natuurlijk niet. Denk dat je ook geen mondkapje draagt zodat de bewoners de vertrouwde gezichten blijven zien of misschien dat wel?
Ik begrijp het goed hoe dat voor je ouders is, misschien ook voor jou Wilma. Je wilt het toch graag laten zien of dat ‘men’ weet waar je dagelijks leven zich afspeelt. Zelfs ik heb dat ook als iemand is verhuisd en ik de woonplek nog niet heb gezien. Wat betreft het schilderen, ieder werkt op een eigen manier, met of zonder structuur of groot of klein of op ezel of op tafel. Ik ben meer voor het grotere rauwe werk met grote kwasten hoewel ik hier kleine doekjes maak, wil graag ruimte, gebruik van alles om mee te werken enz. Weet je, bij het zoeken naar een huis kijken we ook eerst of er plek is om een atelier te maken, daarna bestuderen we het huis zelf pas.
Er zullen altijd mensen zijn die het anders zullen doen en dat laten ze weten ook. Laat ze, jij weet beter, letterlijk. En dat je soms wanhoopt maar geen genoegen neemt met…..dat kan naast elkaar bestaan. En dat je doorwerkt op jouw eigen manier met jouw eigen onderwerpen vind ik het einde. Diep respect maar dat kan ik niet genoeg zeggen.
Had ik een auto, dan kwam ik maar openbaar vervoer durf ik niet. Vrienden ontmoet ik weer, op mijn voorwaarden en wanneer er niemand verkouden is, in de eerste of tweede graad . Het blijft allemaal wat merkwaardig maar er zijn ook goede kanten. Heb het goed Ellie en blijf vooral schilderen en schrijven.
Het zal altijd zo zijn dat er op- of aanmerkingen komen, goedbedoeld vaak of vol verbazing waarom wij genoegen nemen met bijvoorbeeld een iets oudere keuken in plaats van een strakke moderne keuken met kookeiland, twee ovens, nog een stoomoven, alles erop en eraan, enz. enz. Nou, wij geven totaal niets om luxe, dat wordt ook vaak niet begrepen, wel gaan we voor kwaliteit. Soms neem ik mee wat er toe doet, soms leg ik het naast mij neer hoewel dat niet altijd gemakkelijk is, denk aan doordrammen 😉 Wij proberen in elk geval een plek te zoeken die bij ons past. Dank lieve Athy voor je complimentjes, ik gloei van binnen. Dat je zou willen komen weet ik, dat is wederzijds, maar voor mij nog niet weggelegd.
Leuk Ellie dat je altijd zo bezig bent met schilderen. Vooral jouw kleur
keuze vind ik vaak mooi gemaakt. Wij voelen ons vaak wat opgesloten
in deze coronatijd,
Maar vooral doorgaan met onze hobbies.
Geeft veel afleiding en voldoening.
Een fijn weekend Ellie.
Trudy, zo belangrijk dat we onze bezigheden hebben, juist nu, maar eigenlijk geldt dat altijd, een mens heeft afleiding en voldoening nodig, denk ik. En soms ook eens waardering, dat geeft ook een goed gevoel waarmee men verder kan. Fijn weekend wens ik je!