Misschien ga ik jullie een beetje teleurstellen, ik voel mij namelijk niet altijd vrolijk, blij of de gangmaker in huis. Het is niet elke dag pure pret. Van nature ben ik opgewekt en positief ingesteld, vol vertrouwen in de toekomst. Maar ook ik heb wel eens een slechte dag, wil ik ergens tegenaan trappen, hard gillen of een potje janken. Zo een dag is het vandaag. Ik heb pijn, ben moe en heb het koud.
Maar na wat rust wil ik toch altijd weer iets doen, in elk geval probeer ik dat. Bij de pakken neerzitten heeft nog niemand verder geholpen. Altijd weer is er dat keerpunt in mijn gedachten. Doorgaan. Dan besef ik weer dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn leven en het gelukkig zijn. Begrijp me niet verkeerd. Ik bedoel niet als iemand ziek wordt of ontslagen, dat heb je niet altijd in eigen hand. Ik bedoel het leven en het geluk dat je zelf kunt maken. Genieten van elkaar, van een mooie film of een boek, van de natuur, van je hobby´s en je werk, van lekker eten koken, genieten van dat kopje koffie of dat heerlijke glas wijn. Die geluksmomenten kun je maken.
Het is wel duidelijk wat de oorzaak van deze mindere dag is. Gisteren heb ik te veel gedaan. Opruiming in het atelier gehouden. Nieuwe doeken voorbewerkt, schilderijen gesigneerd, sommige in de woonkamer gezet en daarvoor eerst weer plek gemaakt. Moet er eerlijkheidshalve wel bij vertellen dat Man mij na zijn werk heeft geholpen. Zonder zijn hulp zou het niet zijn gelukt dat voor elkaar te krijgen. Met hem ook een stellage afgewerkt die permanent in de woonkamer blijft staan. Ik heb de paal vastgehouden.
Nu kan ik een paar schilderijen die klaar zijn ophangen. Het atelier puilt uit en zo staat en ligt er minder op de grond. Ook minder kans dat ik iets beschadig. Dat is wel eens gebeurd en geloof me dan ben ik even niet te genieten. Het bijwerken van een beschadiging is echt moeilijk. De kleur weer in de goede tint mengen is vaak niet zo snel gedaan. En dan de ´huid´ weer op orde krijgen. De schilderijen die ik maak ontstaan laag na laag, meestal met structuur erin. Voor wie hier voor het eerst komt, kijk maar eens op mijn kunstpagina
In de afgelopen periode heb ik een afgesloten en beschermd leven geleid. Dat begon al half februari en snel erna kwam de lockdown. In een klap een lege agenda. Niet dat ik voorheen veel op pad ging. En nu ben ik er helemaal aan gewend en verveel mij geen seconde. Het bevalt mij eigenlijk wel. Niet zoveel hectiek, geluiden, prikkels, kortom ruis, maar ik heb meer geschilderd en zo ook meer gecreëerd, veel gelezen en heb mij daardoor heel ontspannen gevoeld.
Toch merk ik nu af en toe ook dat het nodig is de afzondering eens een beetje te laten varen. Kunst te bekijken, maar dat zit er voorlopig nog niet in. Mensen te zien en dan bedoel ik niet op pad gaan, maar bezoek in onze eigen achtertuin. En dat is geregeld. Komend weekend een weerzien met vrienden. Op afstand natuurlijk. De wetenschap dat de mensen die iets voor mij betekenen ook een weerzien willen, dat geeft mij een gevoel van rijkdom.
Wat voor mij in deze periode iedere dag duidelijker wordt is dat het belangrijk is en ik spreek nu natuurlijk voor mezelf, voldoende rust en enige regelmaat te hebben. Dat heb ik nu en wil ik wel zo houden ook al is het virus weg of is er een vaccin voorhanden. Ik ben er wel voor te porren. Vanzelf blijft dan over wat je graag wilt en wie en wat je belangrijk vindt om energie in te steken. Niet te verwarren met saai, maar een leven waar je je goed bij voelt. Hoe denken jullie hierover? Ik lees het graag in de reacties.
30 reacties. Plaats een nieuwe
Soms is het goed om op jezelf teruggeworpen te worden, niet afgeleid door de dingen die om je heen gebeuren maar waar je zelf geen invloed op uit kunt oefenen. Er valt dan een heleboel van je af, heb ik gemerkt. Warme groet, Ellie!
Mieke, dat klopt helemaal. Ik was al een echte huismus, het heeft me dan ook weinig moeite gekost de regels te accepteren en te genieten van de rust, te leven zonder veel prikkels. Genoeg te hebben aan de eigen omgeving en me daar geen seconde te vervelen.
Het is verbazingwekkend Ellie hoe gauw het leven weer terugkeert naar haar roots of hoe het voorheen was. Ik merk het iedere dag een beetje meer. Voor je het weet is er toch weer hectiek en ruis en reuring. Aan de andere kant had ik bijna de neiging om weg te zinken in de stilte, helemaal niets meer te doen. Ik heb wel die wolligheid van het gewone nodig om geïnspireerd te blijven. Dus o, graag de stilte en de rust, maar ook de reuring. Ik zoek naar een nieuwe balans, zodat het een het andere niet uitsluit. <3 Heerlijk sie stellage bofferd, met zo'n ingenieuze man, of is het ontwerp van jou? <3
Berna wat jij beschrijft dat het verbazingwekkend is dat het leven weer snel terugkeert naar voorheen, ken ik nog niet, nog niemand gezien, geen afspraken gehad, puur thuis met Man en het leven. De rust bevalt mij heel goed, maar een beetje reuring wil ik natuurlijk ook wel, dat komt ook, maar voor mij zijn de belangrijkste mensen en dingen eruit gefilterd, daar wil ik mee verder. Hopelijk heb ik de balans (die ik hier in het tussenhuis een beetje ben kwijtgeraakt) terug en jij zult ook vast een goede middenweg vinden.
Mooie stellage om mee te beginnen. Orde, rust, regelmaat, boeken en films. Laten dat de dingen zijn waar ik ook prijs op stel. Ik werk in de zomermaanden drie dagen per week. Gewoon op kantoor. Heerlijk om toch 70 kilometer per week te kunnen fietsen. Ik heb weinig problemen met de beperkingen vanwege de crisis. Oké, mijn kaart- en biljartavonden schieten er even bij in, maar dat is niets vergeleken met onheil dat anderen overkomt.
Mies, het is heerlijk dat we ons tevreden voelen met boeken, films, orde, rust, een balans hebben. Fietsen doe ik ook graag, maar nu minder en op het park wanneer de mensen voor de tv zitten. Verder ben ik een echte huismus, altijd geweest. Zo nu en dan een uitstapje is dan ook weer voor even genoeg. Wat fijn voor je dat je het arbeidzame leven in rust kan afbouwen.
Die stellage natuurlijk
😀 ik begreep het…❤️
Mij stel je niet teleur Ellie, integendeel, ik vind het knap hoe en wat je schrijft. Ik herken ik best veel in. En dagen dat het minder gaat? Bij mezelf, hoe beroerd het dan ook voelt, houd ik me dan vast aan de gedachte dat, eenmaal er weer uit, ik weer een nieuwe stap kan zetten. En dat lees ik ook in dit blog terug. Dankjewel hiervoor. En wat een mooie stellage heeft je man gemaakt, ik blijf naar de schilderijen kijken.
Ik vind het fijn te lezen dat je herkenning in mijn stukje leest en hoe jij de mindere dag beleeft en er een gedachte in verweeft die voor mij weer inspirerend is, je benoemt het positieve van zo’n dag, het zetten van de nieuwe stap. Met de stellage ben ik erg blij, zo heb ikeen privé expositie in huis, is flexibel en de kleinere uit de blog https://www.ellieschmitz.nl/2020/05/14/vakantie-aan-huis/ is er ook nog om tijdens het schilderproces naar te kijken, schilderen bestaat voor een groot deel uit kijken. Je kunt de schilderijen ook ‘in het echt’ komen bekijken, hier geen atelier, maar ik heb nu wel de mogelijkheid het werk hangend te laten zien ❣️
Hoi Ellie, die stellage is fantastisch, goed idee! En wat deze lockdown periode betreft: op jezelf teruggeworpen zijn, hoe je daarop reageert, interessant om dat mee te maken, de goede dagen en die waarop je van alles zou willen wat niet kan. Maar voor mij is het alsof mijn leven door een zeef gegaan is: de ballast gescheiden van de dingen die belangrijk zijn. Die schoonmaak is nuttig, ik ga echt proberen dat zo te houden. Minder prikkels dan eerst, bevalt me goed. Over prikkels gesproken: gisteren heb ik twee nieuwe rozenstruikjes geplant in de voortuin. De tuin, ik weet nu pas weer echt hoeveel waarde die heeft.
En ja, iedereen heeft toch weleens een rotdag, een rot humeur, dat is gewoon menselijk. En goed: door de dalen waardeer je de toppen en de klim omhoog weer.
Fijne dag topper!
Mariëlle hoe mooi druk jij je uit ‘alsof het leven door een zeef is gegaan, de ballast gescheiden van de dingen die belangrijk zijn’. Het is precies wat voor mij ook heel duidelijk is, al langer en dat komt door de weinige energie die ik heb, dan word je al gedwongen keuzes te maken. Door de lockdown is alles alleen maar nog duidelijker geworden. Wat zijn de dingen die nu echt belangrijk zijn en waar voel ik mij het beste bij? Ik hoop zo dat veel mensen deze woorden van jou lezen en hoop ook echt dat we allemaal beseffen dat het leven ook wat rustiger gevierd kan worden, dan is het nog steeds fijn. Wat mij nog elke dag opvalt is het fluiten van de vogels, de natuur buiten is groener, ik voel mij meer ontspannen. Dank voor je bijdrage aan mijn blog ❣️
Mooi werk Ellie, fijn dat je nu zo’n flexibele expositie-mogelijkheid hebt.
Ik vind jou wel een gangmaker als het erop aan komt mensen aan het denken te zetten.
Hoe sta ik tegenover de huidige situatie. Het virus krijgt voor elkaar wat geen natuurinstantie lukt, schonere rivieren, schonere lucht, meer stilte en rust, minder vliegtuigen, minder verkeer, meer creativiteit. Dat is de mooie kant, ademnood en dood willen we geen van allen en vrezen en betreuren we.
Opvallend is dat er in deze periode minder doden bij ons zijn dan andere jaren in dezelfde tijd; ook de ‘gewone’ griep is veel minder verspreid , verkoudheden, herpes en aids. Stof tot nadenken over ons gedrag, onze vormen van intimiteit. Ik was al een tijdje klaar met al dat gezoen van mensen die je voor het eerst ontmoet. Een hand zegt mij meer. Ook die moeten we nog een tijd missen.
Net als jij verveel ik me nooit. Ik heb meer mozaïekwerk gemaakt en meer gewied in de tuin. Daar veel beleefd. Hoe snel wilde planten groeien, hoe hun gekweekte broeders en zusters zoveel meer noten op hun zang hebben, zoveel zwakker zijn. Dit geldt vermoedelijk ook voor ons. Al dat voorbewerkte voedsel, suiker, zout, E-nummers. Electro-smog. Wat me bij de hoogspanningskabels boven jullie plek brengt. Dat is niet gezond. Om de inwerking op je gestel te verminderen kun je een zwarte toermalijn dragen. Om de werking hiervan te zien, hoef je maar zo’n toermalijn bij je laptop te zetten: hij neemt de straling op en er vallen gaten in de toermalijn. Dan schrik je wel even en bedank je je steen. With love.
Dat jij mij een gangmaker noemt in mensen aan het denken te zetten, vind ik een groot compliment, was mij er niet zo van bewust, maar wel van het feit eens te sparren hoe iemand over iets denkt, of mezelf toetsen aan een ander. Het verrijkt je leven, net zoals deze lockdown veel mensen duidelijk heeft gemaakt wat belangrijk is of niet. Hoe we onze levenswijze zouden kunnen veranderen waardoor de natuur, het dierenrijk en de planten en bomen weer meer kans hebben, wij schonere lucht inademen, er minder herrie zou zijn, het voedsel ‘rijker’ zou zijn. Wat zou ik graag willen dat we ook daar met z’n allen voor gaan…is het een utopie dat te wensen? Ook gehoord en gelezen dat er door meer hygiëne ook minder gewone griep is en ook door meer afstand te houden. Iets waar we met z’n allen ook over na kunnen denken.
Die hoogspanningskabels zijn een doorn in mijn ogen, ik ben mij ervan bewust hoe slecht dat is. Stenen, oa een toermalijn ‘ergens’ in een doos, wel bedacht dat dat jammer is, maar niet bedacht een nieuwe te kopen…sloom van mij 😉 dank voor je uitgebreide reactie Anne, ik ben er blij mee en hopelijk wordt deze ook door veel mensen gelezen.
Orde, rust en regelmaat, daar gedij ik bij. Ik ben blij dat ik sinds begin maart, op eigen verzoek, een ander rooster heb gekregen. Ik ben een paar uur minder gaan werken en werk alleen de late diensten. Die zijn voornamelijk van 15.30 tot 22.30 uur. Die diensten zijn overzichtelijker en ik werk er 3 per week sinds begin maart. Dus eigenlijk sinds die lockdown. Het doet mij goed, merk ik. Ik heb meer rust en overdag meer tijd om aan mijn hobby’s te besteden. Als ik na een dagdienst thuiskwam was ik meestal te moe om nog iets anders te gaan doen dan piano spelen. Verder kwam er dan niet veel meer uit mijn handen.
Wat is het fijn voor je dat je minder kunt werken en meer tijd voor je hobby’s hebt, die dingen te kunnen doen waar je hart ligt, Wilma. Bovenal te genieten van meer rust en regelmaat. Ik denk dat veel mensen dat willen, hopelijk lukt het hen dit vast te houden na de lockdown.
Zoals meestal even heerlijk gelezen van jouw doen en laten. Genieten van je kunst en het herkennen van teveel doen…. 😉 .
Over de periode van nu kan ik het niet anders met je eens zijn. Door omstandigheden zit ik nu ineens in een drukke periode, maar ben blij dat de meeste bezoeken achter de rug zijn. Man en ik willen het ook zo houden. We vervelen ons niet en ik gedij er veel beter onder. Ik geniet zonder het klok en zonder drukte. Vond/vind het zelfs jammer dat de mens zich weer in al hun glorie laat zien en horen. Al het samen doen we het is voor een groot deel vergeten helaas….
Zo fijn te lezen dat jij je beter voelt met meer rust en gewoon de dingen met Peter te doen die jullie fijn vinden. Dat het goeddoet is een enorme winst, ik voel dat ook. Onze ‘mankementen’ verdwijnen niet, maar het is net alsof die zich ook af en toe wat rustiger houden of is het zo dat wij ze door de rust die we hebben beter kunnen handlen? Fijn dat je genoten hebt van mijn blog, dank ❣️
Onthulling: ik ben ook niet altijd een zonnestraaltje hoor.
Ik wantrouw mensen die dat wel zijn, of pretenderen te zijn.
Gelukkig zeg jij het ook gewoon ‘niet altijd een zonnestraaltje’. Ik houd er wel van als de dingen bij de naam worden genoemd. Altijd een zonnestraaltje of aardig zijn lijkt mij ook wel vermoeiend 😉
Het leven ‘herpakt’ zich weer Ellie, het is te merken in het verkeer, er komen alweer wat vaker vliegtuigen over, wij wonen niet ver van Zaventem – Brussels Airport, maar we wonen gelukkig wel in een rustige buurt. Ik heb die rust ook nodig, omdat ik net als jij gevoelig ben voor prikkels en ruis. Dat het leven weer zijn gangetje zal gaan, maakt mij tevens wat nerveus, al kan ik het niet zo goed verklaren. Thuis lijkt alles redelijk normaal, maar rondom ons heen zien we veel mensen met mondkapjes. Dat wordt ook geadviseerd in België. Het gekke is, toen de Lock down er nog was zag je in de winkel (lees supermarkt) heel weinig mensen met die maskers, en nu is het andersom, weinig mensen zonder. De mondkapjes bepalen het straatbeeld en ja, het zal nodig zijn, je moet alert blijven, maar toch…..normaal is het nog lang niet. En dat maakt mij van tijd tot tijd wat angstig, al wil ik mij hier niet door laten lijden, want dan leef je ook steeds in spanning. Dat is niet gezond. Het zal hopelijk met de tijd weer slijten. Hoe dan ook, ik begrijp je. Liefs!
Jannie, het geeft mij ook onrust dat ‘men’ al heel snel weer terug wil naar wat voorheen ‘normaal’ was. Ik houd ook van de rust (altijd al) en merk, hoor het ook van Man als hij de wekelijkse boodschappen doet, dat het drukker wordt en ook veel nonchalance onder de mensen is, de afstand niet in acht nemeb. Ook hier nu meer mondkapjes dan voorheen, man is trouwens lang de enige in de supermarkt geweest met handschoentjes aan…ongelooflijk. Ik begrijp je heel goed Jannie en zo lang je liever nog wat meer op jezelf blijft, gewoon doen als dat je rust geeft. Dit weekend zie ik ook pas voor het eerst vrienden, wel buiten, ik ben ook nog steeds erg terughoudend. Goed weekend en vaar je eigen koers zodat jij je prettig voelt ❤️
Dank je Ellie! <3
🌷❤️
Lieve Ellie, uiteraard ben ik niet teleurgesteld in jou, daarvoor is er veel te veel herkenning en begrip. Bewondering is veel meer op zijn plaats. Je eerlijke en open manier van schrijven over je leven met alle ups en downs is juist je kracht. En die stellage die man heeft gemaakt is echt top. Ik vind het een blijvertje.
Lieve Sonja, dat je in je vakantie toch even komt lezen en reageren vind ik geweldig, dank daarvoor. Ja, wij herkennen elkaar zo nu en dan wel, het is fijn dat van elkaar te weten. Dank ook voor je complimentjes, zal Man er ook in laten delen. Nog een fijne vakantie 🍀
Lieve Ellie,
Even kleine vakantie.
groetjes Yrudy
Dan vooral genieten van je vakantie, Trudy! Maar erg bedankt dat je hier toch even bent geweest! Lieve groetjes.
Mooi geschreven.
En fijn om al de reacties te lezen . Dat je met je schrijven mensen aan het denken zet zie ik aan de reacties. En fijn dat je kunst nu de plek krijgt die het verdient. 👍🏻🤗😘
Ja, het is ook fijn om de reacties te beantwoorden, zeker als de lezers door mijn stukje aan het denken worden gezet! En dankzij jou hebben we nu van mijn werk wisselende exposities in huis 😀😍👍🏻