Afscheid - 1 Onthouding

Onthouding

Leven

We gaan langer op slot, nog langer onthouding van uitstapjes en allerlei andere bezigheden buitenshuis. Een intelligent slot zoals het wordt genoemd, maar het werpt vruchten af. Daar komt het wel op neer blijkens de persconferentie van afgelopen dinsdag.

Dat de thuisisolatie langer gaat duren is volstrekt logisch. De vraag is hoe het nu verder gaat in de zorg, in ziekenhuis, thuis of verzorgingshuis? Wat gebeurt er met bedrijven, groot of klein? Met mensen die hun baan kwijtraken? Hoe lang kan alles en iedereen staande blijven?

Voor Man en mij heeft het buiten de opgelegde leefregels weinig consequenties. Al een paar weken voordat deze werden ingesteld was ik er door omstandigheden al ingerold. Ik ben er helemaal aan gewend. Ben met van alles bezig, maar er zijn geen activiteiten of ontmoetingen met familie of vrienden. We maken minder mee. Gelukkig is er contact via social media en telefoon zodat er toch prikkels van buitenaf blijven komen. Ik kan best een poosje zonder, maar natuurlijk kan een mens niet altijd zonder weerklank of indrukken.

Voor ons is het een omschakeling waar we ook van genieten. We zijn de hele dag thuis wat ik nu in deze onzekere situatie en wonend op het park heel fijn vind. Het is heerlijk samen te lunchen en voor Man geen dagelijkse file’s en reistijd, dat laatste geeft veel rust. De eettafel is bureau geworden en regelmatig komt een team van mensen ‘binnen’ om te overleggen. Alles door de lucht. Er is meer reuring in huis.

Schilderen en schrijven gaan gewoon door. Koken doen we meestal samen waarna ik mag uitbuiken en Man de keuken opruimt en de afwas doet. Er is een vaatwasser, maar na gebruik moeten we nog alles met de hand afwassen, niets komt er schoon uit. Daarna tijd om te lezen, muziek te luisteren, te puzzelen, een Zweedse of een cryptogram of filippine en rummikub en scrabble liggen voor het grijpen naast de bank.

Ondanks de situatie in de wereld is deze tijd toch bijzonder. Ongekend omdat het zoveel impact heeft en ook gevolgen zal hebben, maar nog meer dan voorheen is er het besef van rijkdom met alle kleine dingen die het dagelijkse leven leuk maken. Dat spelletje, die puzzel, de krant, het lezen van een boek en de verhalen van andere bloggers, het contact met anderen, wakker worden met koffie op bed en feedback kunnen vragen over een schilderij waar ik aan werk. Dat besef sluimert eigenlijk altijd wel, maar nu we met de neus op de feiten worden gedrukt is het goed en fijn dat ook daadwerkelijk weer te voelen.

Waar ik veel hoop en vertrouwen uit put en dat wens ik jullie ook allemaal toe, is een schilderij met een gedicht van Roel Brakenhoff

Levenslijnen

Ze komen
uit alle hoeken,
de lijnen die het leven
vormen.

Soms lopen ze recht,
maar veel vaker
krom.
En toch
komen de lijnen
altijd bij elkaar,
bij het hart
van het leven.

 

 

 

 

 

Vorig bericht
Wondere wereld van nu
Volgend bericht
Geblokkeerd

20 reacties. Plaats een nieuwe

  • Anne Vellinga
    april 2, 2020 07:10

    Het is stil buiten. Geen auto komt voorbij. Een duif landt op de klimop, de plek waar ze vorig jaar een nest hadden. Mijn ogen moeten nog wat wennen aan aan de dag, ik ben net wakker en open mijn laptop om te zien of de donderdagse hoop in bange dagen er is, en ja, daar is jouw overweging, mijn dagopening. Dat heb je weer mooi en evenwichtig verwoord, Ellie en je schilderij is treffend! Net als het gedicht. Nu een ontbijtje op bed met Kees…

    Beantwoorden
    • Wat voelt dat leuk dat ik je dagopening ben zo ‘s ochtends vroeg, Anne! ik heb midden in de nacht gepost, blijkbaar was Klaas Vaak mij vergeten. Het schilderij en het gedicht heb ik ‘geleend‘.

      Beantwoorden
  • TrudyFaber
    april 2, 2020 08:33

    Ja Ellie dat dit zeker impact en gevolgen zal hebben staat zonder kijf. Het zal nooit meer worden zoals het was. Een vriend van mij verwoordt het zo.
    Ken Uw geschiedenis, de geschiedenis herhaalt zich.

    Wij wachten af de tijd zal het laten zien. Geniet samen van elke dag.
    Mooi gedicht en mooie foto’s Ellie.
    Elke dag is nieuw.
    Lieve groeten Ellie ook aan je echtgenoot.

    Beantwoorden
    • Ondanks het verdriet, de angst en de onrust die er nu heersen hoop ik dat mensen er voor de toekomst lering uit halen. Dan bedoel ik niet dat we allemaal minder goede dingen doen, maar meer dat we ons bewuster worden van hetgeen er is en hetgeen waar we zorgvuldig mee om moeten gaan, de tijd zal het inderdaad leren. mooi weekend, Trudy.

      Beantwoorden
  • Marleen Hansen
    april 2, 2020 08:41

    En nu ben jij n bofkont! Woont op n beste plek, in het park, mensen ver uit je buurt! Voor je deur komen de dieren je gedag zeggen. Het zonnetje is er weer vaker. Manlief thuis en dat gaat super samen. Ik hoor wel eens hele andere verhalen. Ik zou zeggen Ellie, geniet van deze tijd samen op deze plek en straks halen we alle knuffels en etentjes en musea bezoeken en zoveel meer weer in.

    Beantwoorden
    • Je hebt helemaal gelijk, nergens veiliger dan nu hier te wonen. Je ziet soms iemand met de hond wandelen, verder is het stil en rustig, precies wat er nodig is. De dieren komen regelmatig hoewel de ganzen steeds vaker wegblijven, meerkoet en zwaan werken aan gezinsuitbreiding en het bouwen van een nest, daarbij dulden zij geen pottenkijkers. Het is evengoed genieten, zeker nu de zon zich vaker laat zien. Natuurlijk gaat deze bizarre tijd ook weer voorbij, dan weer ruimte om mensen te bezoeken met misschien juist wel een extra ferme knuffel en ook weer andere leuke dingen te ondernemen.

      Beantwoorden
  • Mieke Schepens
    april 2, 2020 10:24

    Geniet van al het moois en laat ons dan weer meegenieten, Ellie.
    Warme groet.

    Beantwoorden
    • Mooie woorden waarin je werkelijk alles samenvat, Mieke. Ondanks deze bizarre tijd geniet ik en zal de lezers zeker laten meegenieten. Lieve groetjes, mooi weekend!

      Beantwoorden
  • Jannie Harmsen
    april 2, 2020 12:43

    Fijn dat jullie je er goed doorheen slaan Ellie, en wat een treffend gedicht, mooi passend bij jouw werk.
    Groetjes! <3

    Beantwoorden
    • Het lukt ons aardig, misschien juist wel de veiligste plek op een park. Geen gasten, behalve de lange-termijn-huurders. Het gedicht en het schilderij heb ik ‘geleend’, Jannie 😊

      Beantwoorden
  • sonja grinwis
    april 2, 2020 13:45

    Lieve Ellie,
    Ook jij hebt het mooi onder woorden weten te brengen. Deze situatie heeft op iedereen invloed. De een lijdt meer dan de ander. Ik blijf hoop houden dat er uiteindelijk ook iets positiefs uit deze nare situatie zal voortkomen.

    Beantwoorden
    • We hebben er inderdaad allemaal mee te maken en ik hoop heel erg dat we ook allemaal weer ‘goed en gezond’ uit deze nare situatie komen. En vooral ook het besef dat niet alles maakbaar is en we als mens een beetje op elkaar willen letten en elkaar waarderen en respecteren. Lieve groetjes!

      Beantwoorden
  • Wilma Phillipson
    april 2, 2020 19:32

    Mooi geschreven. Ik denk dat veel mensen een knauw oplopen in deze tijd. Gewoon het besef dat het leven uiteindelijk toch niet “maakbaar” blijkt te zijn, terwijl veel mensen en zeker jongeren dit wel lijken te denken. Ik heb me er bij neergelegd dat ik minder Florence Nightingale-achtig ben dan ik altijd heb gedacht. Daarbij bedenk ik dan ook regelmatig dat ik ook geen opleiding heb om in de IC te werken, dus ik zou er toch van weinig nut zijn vrees ik. Laat mij maar gewoon onze bewoners sussen en zorgen dat zij het evengoed fijn hebben in het verpleeghuis.

    Beantwoorden
    • Wilma, jij doet fantastisch werk en nu in deze situatie waar bewoners geen bezoek mogen hebben is jouw werk nog waardevoller. Het leven is absoluut niet maakbaar, we zijn er nu met de neus opgedrukt. De natuur (ik weet even geen allesomvattend woord voor ziekte, virus, epidemie en pandemie) doet gewoon.

      Beantwoorden
  • athy van meerkerk
    april 3, 2020 15:46

    Mooi verwoord Ellie; ik heb dagen dat ik er het beste van maak. Maar dat voelt niet als goed genoeg. Doe mijn best, blij met de boodschappen die nog steeds gedaan worden. Suf van het prikkelloze en moe van het toch voor prikkels proberen te zorgen. De ene dag lukt beter dan de andere.
    Dat is niet erg, wat vandaag niet lukt, komt morgen wel. Het devies van mijn vader is ook mijn devies: Morgen weer een dag met nieuwe kansen.

    Beantwoorden
    • Athy, voor zover ik je ken ben jij iemand met zoveel ‘dingen leuk om te doen’, waar je ook waarde aan hecht en waarvan ik vind dat je er ook goed in bent. Dat het niet elke dag één groot feestje is, is herkenbaar, ik denk voor iedereen. Elke dag is een dag met kansen en dat geldt ook voor iedereen.

      Beantwoorden
  • Weer mooi beschreven wat je voelt, denkt en hoe je het nu ervaart. Mooi om te lezen dat je terug naar de basis gaat. Iets wat je altijd al waardeert en naar leeft.. Dat is het belangrijkste ook in betere tijden. Positief verhaal en een prachtig gedicht. 🤗😘

    Beantwoorden
    • En jij hebt mooi beschreven hoe ik in het leven sta, nu in deze situatie waarin we verzeild zijn geraakt, maar ook in het algemeen, de basis waarvoor ik sta ☺️

      Beantwoorden
  • Heerlijk résumé en wat een prachtig smaenpel van gedicht en schilderij. Treffend en ik kan me voorstellen dat het gedicht troost betekend en dat je er hoop en vertrouwen uit put. Beiden zijn sterk. Dank je wel voor het delen Ellie <3

    Beantwoorden
    • Gedicht en schilderij heb ik geleend, maar vind allebei treffend voor de situatie waarin we momenteel leven. Ik wilde beide graag meegeven in de hoop dat ook anderen er hoop en troost uit kunnen halen ❤️

      Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan