Overzomeren

‘Overzomeren’

Leven

Eerst hik ik er een paar weken tegenaan. Blijft het koud dan heb ik een excuus om het overzomeren nog even uit te stellen. Maar zo langzamerhand is het voor de wollen borstrok niet meer koud genoeg, het wordt tijd de kledingkast leeg te halen. Iedere keer zie ik er tegenop. Dagen heb ik nodig om alles voor elkaar te krijgen. Ik hoor jullie al vragen: ‘Waarom laat je niet gewoon alle kleding in de kast hangen? Of heb je zoveel dat er niet genoeg plek voor alles is?’ Dat is het niet. Bij mooi weer wil ik de winterkleding niet meer zien. Als dan na lange tijd het najaar begint en ik die kleding tevoorschijn haal, na er wéér weken tegenaan te hebben gehikt, ben ik blij met de ‘nieuwe’ garderobe.

Terug naar wat ik wil vertellen. Het leeghalen van de kledingkast. In dit geval het overzomeren.
Zodra ik er klaar voor ben ren ik naar boven en ruk ‘alles voor de kou’ uit de kast. De eerste hindernis genomen. Maar dan ben ik er nog niet. Het is de bedoeling ook nog kleding op te ruimen. Kleding die ik afgelopen winter wéér niet heb gedragen. Maar zodra ik met opruimen wil beginnen, gebeurt het. Van kordaat verander ik in een besluiteloos, labiel typje. Dilemma. Ik kan nergens afstand van doen.

Dit is al oud. Toch nog te gebruiken in het atelier?
Dit is een beetje vaal geworden. Kan ik ook aantrekken als ik ga schilderen.
Dit ben ik beu. Heb het zo vaak aan gehad. Of kan ik het nog anders dragen?
Heb ik dit gekocht? Zonde om weg te doen. Nog als nieuw.
Bij deze jurk heb ik mij vast laten leiden door een ander.
Hoezo is dit een leuk jasje? Zal ik het toch nog bewaren?

En zo sta ik voor de kast. De stapel ‘twijfelgevallen’ groeit, evenals de stapel ‘nog goed genoeg voor in het atelier’.

Wel jammer dit weg te doen. Toch nog maar even bewaren tot volgende winter.
Niet uit de kast geweest. Wie weet, ‘ontdek’ ik het op een dag.
Niet veel gedragen. Komende winter denk ik er vast anders over.
Zal ik dit weggeven?

Jullie begrijpen dat het nog wat tijd kost voordat de winterkleding is opgeruimd en het voorjaar is in de kast. Eigenlijk heb ik hier iemand bij nodig. Iemand die zegt: ‘Weg ermee. Dit kun je niet meer dragen. Klaar.’ Zo iemand dus.

Alles wat overblijft stop ik in de wasmachine, hang het te drogen en mag ‘overzomeren’ in een kledingzak.

 

 

Vorig bericht
Vaarwel
Volgend bericht
Verdwenen in de kledingkast

21 reacties. Plaats een nieuwe

  • Goed beschreven en ach, wat is dit herkenbaar!

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      april 19, 2019 10:19

      Welkom hier, Jokezelf en dank voor je complimentje. Hopelijk, nu spreek ik voor mezelf, word ik eens iets gemakkelijker met het opruimen van kleding.

      Beantwoorden
  • Zo herkenbaar! Leuk geschreven! Ik zie je voir de kast staan, naar de hoop kleren kijken en de meeste weer opbergen voor vlgde winter. In ieder geval hebben we de zomer nog.

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      april 19, 2019 10:21

      Leuk hoe jij het beschrijft. Zo zie ik jou dus ook staan 😀 maar nu gaan we eerst genieten van lente en zomer, dan zien we wel weer.

      Beantwoorden
  • Haha, wij hebben twee kasten dus ik heb niet zo’n dilemma.
    De zomerkast wordt langzaam maar zeker naar de slaapkamer gehaald, de winterspullen gaan naar achteren. Daar komt dan een moment dat ik denk: dit hangt/ligt er toch wel erg vaak of lang, en dat doe ik dan weg.
    Maar ik laat dingen zomaar jarenlang hangen. Omdat ik er de ruimte voor heb EN omdat mijn gewicht zomaar één tot twee maten kan verschillen 😀

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      april 19, 2019 10:23

      Hoppa heen en weer lopen, gewoon bewaren want je draagt het ooit weer, geen twijfels. Ik ben heus een beetje jaloers op jou, Marjolein 😉

      Beantwoorden
  • Heel herkenbaar, Ellie!

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      april 19, 2019 10:24

      Heerlijk om met zovelen te zijn, Mieke. Dat lees ik hier, op facebook en hoor ik ook in de vrouwenverhalen 😊

      Beantwoorden
  • O jee, ja. En als je dan toch iets weg doet ben je het de volgende winter aan het zoeken, want dan blijkt het ineens heel goed te passen bij iets wat je net aanschaft of bij iets wat ook nog in de kast hangt. Heel herkenbaar.

    Beantwoorden
  • athy van meerkerk
    april 17, 2019 22:48

    O ja, zo heb ik kleding die handig in de tuin is, nodig voor een fris windje, of nodig om warm te blijven in de schaduw. En zo voorts.
    Heel herkenbaar, heeft niets met, hoe noemde je jezelf?, heeft niets te maken met labiel typje.. Besluiteloos? Nee hoor, je hebt de ervaring dat, een week nadat je iets hebt weggedaan, je ineens weer weet waarvoor je het had kunnen gebruiken.
    Maar, dat er geruimd en geordend moet worden, ja dat is, soms, nodig en meestal niet leuk.

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      april 19, 2019 10:28

      Athy, jij hebt (gelukkig) ook veel stapels. Fijn dat je mijn onzekerheid en passant een beetje wegneemt ❣️

      Beantwoorden
  • Jannie Harmsen
    april 18, 2019 00:08

    Er was ooit zo’n verkeersregel, bij twijfel niet inhalen. Eigenlijk geldt dit ook voor kleding, bij twijfel niet weghalen. Een kleine variant, maar wel zo ‘veilig’. 😀 Leuk en herkenbaar Ellie! 😉

    Beantwoorden
  • Trudy Faber
    april 18, 2019 14:02

    Dag Ellie leuk geschreven.Zo herkenbaar. Het woordje twijfel is hierop van toepassing.
    Denk dat we er bijna allemaal mee worstelen haha.
    Fijne Paasdagen Ellie

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      april 19, 2019 10:31

      Zo te lezen hier en op Facebook hebben veel vrouwen last van deze eigenschap. Dat geeft vast een saamhorigheidsgevoel 😊 mooie paasdagen wens ik jou ook, Trudy 🌸

      Beantwoorden
  • Anne Vellinga
    april 18, 2019 18:26

    Niets zo veranderlijk als een vrouw, de mode en de maan, genoten van je verhaal.

    Beantwoorden
  • Verdwenen in de kledingkast?

    Beantwoorden
  • […] of ik was verdwenen in de kledingkast. Grappige vraag naar aanleiding van mijn laatste blogpost ‘Overzomeren’ Ik ben niet verdwenen in de kledingkast hoewel er nog steeds wat werk te doen is. […]

    Beantwoorden
  • […] aanleiding gegeven er eens voor te gaan zitten en mij een e-mail te sturen. Een van de reacties na Overzomeren was nog grappig en kwam ook in het openbaar. Is zelfs de titel voor mijn post van vorige week […]

    Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan