Eigen

Eigen

Leven

Geen eigen vragen, maar overgenomen uit een blogpost van een lieve blog-vriendin.
Natuurlijk wel met eigen woorden beantwoord.

Waarvan heb je oprecht spijt?
Ik heb nooit spijt van iets. Vind het verspilde energie. Dingen ontstaan en of gebeuren. Ik doe iets of niet. Wat het moment mij ingeeft. Als het niet uitpakt hoe ik het graag zou willen, probeer ik iets anders. Het woord ‘spijt’ komt niet eens bij mij op.

Wat was een keerpunt in je leven?
Het letterlijk vluchten uit een huwelijk. Deze maand precies veertig jaar geleden. Weg van een meppende en wat achteraf ook nog bleek, zieke en onbetrouwbare man. Vanaf toen heb ik geleerd zelfstandig te worden. Met hulp van anderen de angst achter mij te laten en een beter inzicht in mijzelf te krijgen. Tot op de dag van vandaag ben ik blij met de stap die ik toen nam.

Hoe is ongeluk te vermijden?
Soms gebeuren er dingen die je niet in de hand hebt. Je wordt ziek, een dierbare gaat dood of je raakt je baan kwijt. Allemaal ingrijpende gebeurtenissen. Niet alles kun je sturen. Maar een mens heeft natuurlijk ook zelf wat in de hand. Positief zijn. Doen waar je blij en gelukkig van wordt. Niet altijd aanpassen, bij jezelf blijven en vooral naar je hart luisteren.

Is er iemand waar je jaloers op bent?
Kan niemand bedenken. Ook niet in de jaren dat mensen om mij heen volop genoten en het leven er voor mij niet zo rooskleurig uitzag. Geloof mij, die jaren zijn er geweest. Jaloezie zit niet in mij. Nooit gehad. Zelfs niet wat betreft geld, spullen, huizen, vakanties.

Wat is je motto?
Elkaar in waarde laten. Over het algemeen wil ik respecteren en gerespecteerd worden. Dat klinkt gemakkelijk, maar is het natuurlijk niet altijd. Door gebeurtenissen of uitspraken kan ik enorm geraakt worden. Dan is het moeilijk daar luchtig mee om te gaan. Nog steeds het goede in die ander te blijven zien. Ben me er gelijktijdig heel bewust van dat ook ik iemand raken kan.

Hoe rijk zou je willen zijn?
Over deze vraag heb ik niet lang hoeven nadenken. Rijk in de zin van veel geld, luxe spullen, grote huizen, daar zoek ik niet naar. Rijk zijn is voor mij vooral een goede gezondheid. Een fijne relatie met je partner en in vriendschappen. Echt contact met hen hebben. Genieten van de natuur en de zee. Gezelligheid. Samen een kop koffie drinken, een lunch met vriendinnen en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Wanneer dacht je: nu begin ik het leven te begrijpen?
Het komt regelmatig voor dat ik nog steeds niets van het leven begrijp. Vraag mij vaak af ‘waarom’ en ‘zie ik het goed?’ ‘Kan of moet ik dit anders benaderen?’ Dan praat ik daarover. Met Man of met Vriendin. Zo ontstaan vaak nieuwe inzichten. Leer ik nog steeds.

Wat is je grootste angst?
Jarenlang heb ik agorafobie gehad. Destijds was mijn grootste angst dood te gaan als ik alleen onderweg was. Daar denk ik nu nauwelijks nog aan. Enkel als men er mij naar vraagt. Nu ga ik alleen op pad. Maakt niet uit op wat voor manier en waarheen. Heb geloof ik geen ‘grootste angst’ meer.

Welke eigenschap waardeer je in je partner?
Man zorgt er altijd voor dat ik kan schilderen en schrijven. Dat ik de energie die ik heb kan gebruiken voor dat wat ik het liefst doe.

Wat is een omweg waard?
Niets. ‘Oost west, thuis best’.

Ben je monogaam?
Altijd geweest.

Wat is een groot gevaar in de liefde?
Als het samenzijn uit balans is. Uit elkaar gegroeid en daardoor weinig of geen belangstelling meer voor de ander hebben. Nemen, niet of nauwelijks geven. Niet meer op een lijn qua normen en waarden.

Welke eigenschap zit je in de weg?
Er zijn er wel meer. Ik kan niet kiezen en noem er gewoon twee. Altijd willen weten waarom is een lastige en ik houd van duidelijkheid. Daardoor maak ik het mijzelf en een ander vaak moeilijk.

Wat zie je als je in de spiegel kijkt?
Een vrouw met levenservaring. Van ver gekomen. De moeilijkheden niet uit de weg gegaan. Veel voor elkaar gekregen. Trots op zichzelf.

Ben je aantrekkelijk?
Ik denk het. Er zijn complimentjes die dat beamen. Maar wat betekent ‘aantrekkelijk’ eigenlijk? Dat wat je uitstraalt als persoon of dat wat sensueel aan iemand is? Van beide kan ik natuurlijk niet inschatten hoe een ander mij ziet.

Lijk je nog steeds op wie je vroeger was?
Totaal niet. Integendeel. Ik ben een ander mens geworden. Het leven heeft mij laten ontwikkelen en groeien. Gelukkig.

Wie neemt er een of meer van deze vragen over? Zou leuk zijn!

 

Vorig bericht
Roerige week
Volgend bericht
Woensdag – Schrijfdag

20 reacties. Plaats een nieuwe

  • Leuk dat je ze beantwoord hebt!
    Mooie antwoorden ook.
    En heerlijk eerlijk.
    Kan me in heel veel vinden.

    Beantwoorden
  • Mooie vorm voor een blog Ellie.

    Beantwoorden
  • Mooie antwoorden Ellie 🙏🙌♥️

    Beantwoorden
  • Wat een leuk idee. Veel herkenning en erkenning. Leuk om je zo weer wat beter te leren kennen. Je bent een mooi mens, van binnen en van buiten.

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      oktober 25, 2018 13:53

      Neem het over, Sonja. Geen auteursrecht op de vragen 😉 ik heb ze ook van iemand overgenomen. Dank voor zoveel complimentjes 🙏🏻xx

      Beantwoorden
  • Anne Vellinga
    oktober 25, 2018 13:30

    Ik heb spijt als ik anderen kwets met mijn directheid, ego, lange tenen, onbegrip.
    De dood van mijn vader, scheiding van partner, mijn moeder in huis nemen.
    Ongeluk is niet te vermijden, de manier waar ik ermee omga wel.
    Jaloers? Haha, op Tommy Wieringa, die kan schrijven wat ik niet kan (landschappen)
    Wat waardeer ik eigenlijk niet: zijn rommel 🙂 verder is hij goud
    De Kringloop is een omweg waard.
    Ik ben monogaam, ik houd van diepgang.
    Elkaar willen veranderen.
    Te weinig rust nemen.
    Ik zie een goed mens.
    Ik heb aantrekkingskracht.
    In mijn hart ben ik niet veranderd, met het pellen van de schillen wordt het steeds meer manifest.

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      oktober 25, 2018 14:00

      Anne, wat een mooie bijdrage aan mijn blogpost. Leuk dat je de vragen zo spontaan hebt opgepakt. Als ik de antwoorden van jou lees, komen er bij mij toch nog meer dingen naar boven. Vooral dat ik aan de laatste vraag nog kan toevoegen dat diep in mij wel nog dat dorpsmeisje woont die houd van de weilanden, de koeien, de boomgaard, en de ruimte, maar veranderd in die zin dat ik door het leven te leven (gelukkig) veel sterker ben geworden.

      Beantwoorden
      • Anne Vellinga
        oktober 26, 2018 09:30

        leuk om elkaars antwoorden te lezen; het zijn momentopnames en fijn steeds transparanter voor elkaar te worden – de like lukt weer eens niet, maar antwoorden lukt via een omweg – dus die kan er nog bij (voor de Kringloop 😉 )

        Beantwoorden
        • Ellie Schmitz
          oktober 26, 2018 10:16

          Anne, wat leuk dat ie nog een keer voorbijkomt. Het zijn inderdaad momentopname’s met nóg meer inzicht in de ander, ja leuk!! Om een like vanaf en naar WordPress te geven moet je ingelogd zijn, voor een reactie is dat weer niet nodig. Goed opgemerkt, in de digitale wereld maak ik ook wel eens een omweg 😉

          Beantwoorden
  • Ellie, Mooie woorden hoe je jezelf beschrijft en wie je bent. Open en eerlijk. Mooi geschreven 👍🏻🤗

    Beantwoorden
  • Coby kraaijeveld
    oktober 26, 2018 18:26

    Mooi positief mens ben je Ellie….
    Liefs en een fijn weekend♡

    Beantwoorden
  • Wat is een omweg waard ? In alles, de weg naar geluk, het plekje achter de horizon, de verwondering die nooit aflaat, en dat je weet, je komt altijd terug, nieuw als oud, en springlevend.. Ankers zijn er in een mooi fundament ..

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      oktober 28, 2018 09:14

      Mooi, jouw antwoord hier te lezen wat een omweg waard is. Altijd thuis willen komen omvat voor mij alles…thuis is mijn anker na de mooie dingen onderweg.

      Beantwoorden
  • Wat leuk dat ik je gevonden heb. En ik heb je meteen wat beter leren kennen door dit logje. Ook ik heb heel lang last gehad van pleinvrees. Ik kan er nu goed mee omgaan.
    Mooie eerlijke antwoorden.

    Liefs Joanne

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      oktober 29, 2018 08:40

      Welkom op mijn blog, leuk je hier te ontmoeten, Joanne. Ook heel eerlijk van jou dat je meteen een beetje ‘open’ bent wat betreft pleinvrees, meeste mensen durven er niet over te praten. Gelukkig voor jou is het nu ook naar de achtergrond. Ik heb er eens een blogpost aan geweid, ‘Angst’, september 2016. Lieve groet, Ellie

      Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan