‘Enfin, ik wilde schrijven over de zoektocht naar een huis. Het is toch iets anders geworden. Een bestaand, liefst ouder huis. Iets minder achteraf. Het hoeft niet luxueus te zijn. Een ziel moet het hebben en de mogelijkheid voor een muziekkamer en atelier en een tuin is ook belangrijk. Zo’n zoektocht is leuk, maar vergt ook geduld. Daarvan heb ik soms niet genoeg.’
Met bovenstaand stukje eindig ik de blogpost Zochten – Zoeken 1 februari dit jaar.
Het geduld is aardig op de proef gesteld. En nog. We zoeken nog steeds. Het huis waar we in willen wonen hebben we nog niet gezien. Of het gevoel is er niet, of het is te duur, of er is teveel achterstallig onderhoud of alles is zo gedateerd dat er weer een aannemer aan te pas moet komen. Dat willen we niet meer. Een beetje vernieuwen is niet erg, maar niet meer alles hoeven aanpakken.
De zoektocht gaat door. Daarvoor gaan we zaterdag een paar huizen bekijken op de landelijke ‘open-huizen-dag’. Altijd weer zijn we hoopvol ‘het’ huis te vinden. Nu dus ook. Wie weet.
Voordat we gingen samenwonen heeft Man zijn huis verkocht. Maar eer het zover was, heeft hij ook meegedaan aan de ‘open-huizen-dag’. De avond ervoor is hij bij de buren geweest. Een druk gezin. Moeder, vader, drie kinderen. Buiten altijd veel geschreeuw en muziek. Of Man er iets van zei, het hielp niet. Met vijven met veel kabaal aanwezig.
Man vertelde van de dag in aantocht en vroeg of het tussen elf en drie uur buiten een beetje rustig kon zijn. Een waterval aan woorden had de buurman en was niet van plan zich voor die paar uur aan te passen. We hebben het geweten. Achteraf zeiden we dat het goed uitkwam dat er niemand naar het huis was komen kijken. Precies om elf uur werd in de tuin de muziek gestart, precies om drie uur werd het stil. Trouwens, voor even, daarna weer geschreeuw.
Hopelijk voor alle mensen die zaterdag aan deze ‘kijkdag’ meedoen rustige buren, niet teveel herrie, niet teveel toeterende auto’s in de straat, niets van dat alles waardoor eventuele kopers af kunnen haken. Voor onszelf wens ik dat we een leuk huis op een fijne plek zien. Een huis, waarvan we later in de auto tegen elkaar zeggen dat we daar wel willen wonen. Eindelijk kunnen we dan weer iets opbouwen en vooral ook ‘leefrust’ hebben. Raar woord eigenlijk, ‘leefrust’.
40 reacties. Plaats een nieuwe
‘Leefrust’ is een prachtig woord, Ellie!
Leuk Karen, kan ook niets anders bedenken om het gevoel uit te drukken.
Ja, leefrust, prachtig! En: het belang en het geluk van fijne buren …
Ik zal mijn vingers blauw duimen voor jullie!
Dank en nog eens dank voor je compliment en het duimen. Eens zal ‘het’ er zijn, Cora. En met alle wensen van iedereen moet het toch zeker een keer lukken.
goed idee om gebruik te maken van de open-huizen-dag; ik wens jullie een mooie zoektocht met HET huis!
Dank je wel, Anne. Er zijn een paar huizen die om ‘een kijkje’ vragen…
Jullie geduld wordt zeker op de proef gesteld. Ik hoop dat er iets bij jullie past zaterdag of dan heel snel… past als een jas! In je woorden lees je soort gevoel naar heimwee naar zo’n plek..
Je voelt het beslist goed aan, Marnel. Heimwee naar een veilige plek, geborgen voelen en de eigen spullen…het is er, soms maakt het ongeduldig, of zelfs een beetje droef, maar eens gebeurt het, dan vinden we de plek.
Misschien is het net als met een relatie: er zal iets van chemie tussen jullie en huis moeten zijn. Niet alles hoeft naadloos op elkaar aan te sluiten maar zonder die chemie wordt een relatie niks en wordt een huis nooit een thuis. Wens jullie succes in de zoektocht naar een thuis met leefrust.
Dank je wel, Peter. Je hebt het haarfijn verwoord en de spijker op de kop geslagen. Het gevoel moet er zijn…
Ja Ellie een huis is en vertrouwd plekje. Your home is your castle.
Maar de “open huizen dag” is voor jullie misschien een optie. Wens je veel succes!
groetjes Trudy
Trudy, dankjewel voor je mooie reactie. Ook jij verwoordt waar we naar op zoek zijn. Wie weet…
Ook ik hoop dat jullie iets vinden zaterdag. Geduld mag dan een schone zaak zijn, jullie hebben er tot nu nogal wat van nodig gehad. Er sijpelt een heimwee-achtig gevoel door je tekst heen. Het wordt inderdaad tijd voor leefrust <3
Marjolein, wat voel jij het ook goed aan. Heimwee nogal, naar dat eigene, vertrouwde en veilige. Dat geduld…deze maand wonen we hier al een jaar, te lang voor een tijdelijke plek, vooral ook als er in deze gekke huizenmarkt nog geen enkel vooruitzicht is. Maar we blijven hoopvol 😊
Ook ik heb leefrust opgenomen in mijn lijstje mooie woorden.
Veel succes met jullie zoektocht Ellie.
Het leefrust-huis bestaat, maar moet nog gevonden worden.
Liefs Joke G.
Wat mooi dat ‘leefrust’ aanspreekt. Het is een manier om uit te drukken waar ik graag heen wil, ook al bestaat het woord niet. Het ‘leefrust-huis’, ook een mooi woord, komt natuurlijk eens tevoorschijn, daar houden we aan vast, Joke ❤️
Maak er gewoon een leuke dag van en wie weet wat op jullie pad komt!!!xxx
Toi,toi,toixxx
Die leuke dag gaat er zeker van komen, want een paar huizen bekijken en daarna Kunststroom 😊 beter kan het niet!!! xxx
Wat een geweldig woord: Leefrust. Dat mis ik hier met aan twee kanten luidruchtige buren. Aan de ene kant lijkt het alsof ze binnen voortdurend kisten lopen te verplaatsen aan de andere kant is het luidruchtig in de zomerperiode. Dan zit men binnen te praten met de ramen en deuren open en kunnen wij bij ons binnen de gesprekken voor een groot deel gewoon volgen. Harde stemmen dus.
Soms bekruipt ook ons het verhuisgevoel en we hadden al besloten om de eerstvolgende open huizendag rond te gaan kijken. Helaas, ik moet werken, dus dat wordt ‘m niet deze keer. Ach…………….soms moet je een huis gewoon “tegenkomen”. Ik hoop dat jullie je huis dit weekend “tegenkomen” en het herkennen. Veel succes, Ellie.
Wat leuk dat het woord ‘leefrust’ jou ook aanspreekt, Wilma. Ook al bestaat het niet, ik heb het gewoon gebruikt omdat het precies uitdrukt wat ik graag wil. Wat een ellende als je luidruchtige buren hebt, herkenbaar. Ik zie jullie dan ook nog eens verhuizen. Als je er al over praat en mee bezig bent komt het vanzelf een keer ergens anders te gaan wonen. Je zegt het precies goed ‘een huis moet je tegenkomen en herkennen’. Wij gaan ervoor!
Lieve Ellie,
Leefrust is een heel mooi woord. Misschien wel een verhaal op zich. Ik hoop echt dat er snel een heerlijke stek op jullie pad komt. Een gevoel van thuiskomen en inderdaad leefrust. Ik ga voor je duimen.
Dankjewel voor je lieve woorden, Sonja. Alle goede wensen hier en daar maken dat ik erop vertrouw dat het huis eens tevoorschijn komt. Liefs!
Veel succes morgen op de open huizen dag, hoop dat jullie een huis naar je zin zullen vinden!
Liefs XXX
Dank je wel, Ans. Wie weet is ‘het’ er…❤️xx
Wat een geduld inderdaad!! Moeilijk hoor….maar ja, soms is het zo, en zal het zo moeten zijn tot dat het juiste huis zichtbaar igaat worden.. Ik heb sterk het gevoel dat het zaterdag gaat lukken….Jullie ook.. toch?? zal duimen!! XX
Yvon, wat een lieve en bemoedigende woorden. Ook wij hebben vertrouwen, blijven hoopvol. Natuurlijk laat ik het weten als ‘het’ zichtbaar wordt. 😊xx
Geluidsoverlast en onrust die door de muren naar binnen dringen zijn een ramp, daar weet ik van. Hopelijk lukt het jullie snel om deze situatie achter jullie te laten en een prettigere plek te vinden. Het blijft een gok, waar je ook terechtkomt. Want wat is, kan zo weer veranderen.
Die geluidsoverlast hebben we al achter ons gelaten. Waar ik over schreef is al een paar jaar geleden. Nu zijn we door onverwachte zaken weer verhuisd, maar naar een tijdelijke plek. We zoeken nu opnieuw. Daarna zou het fijn zijn de ‘leefrust’ weer te voelen.
Mijn mond viel open, wat een ontzettende aso’s! Wow.
Dat waren zij, Ka. Wat was Man blij daar weg te kunnen.
Leefrust …..wat een prachtig woord Ellie Ik heb het opgeslagen bij alle mooie woorden die ik ooit nog een keertje wil gaan gebruiken in een gedichtje.
En ik wens je natuurlijk ook heel veel succes bij jullie zoektocht die hopelijk nu snel afgelopen is.
Liefs Coby
Wat een compliment dat je ‘leefrust’ bewaart om eventueel in een gedicht te gebruiken, mooi hoor! Dank ook voor de goede wensen. Liefs ❤️
Eigenlijk… is het voor de kopers en de buren beter als iedereen doet wat hij anders doet. Want dat wil je zelf ook als je een huis koopt. Niet dat die lawaaiige buren even stil zijn, maar dat je weet waar je aan begint. Ik houd ook van stilte, niet dat ik met zijn tweetjes achteraf zou willen wonen. Maar dat het regelmatig stil is, vooral ‘s nachts. Dan zeg ik ‘s avonds wel eens tegen mijn man die eerder naar boven gaat: ‘Je hoort niets, staat het raam wel open? Ja? Wat een luxe, zo’n stilte.. Maar van genieten zolang het kan!’ We wonen vlakbij de DAF en als de wind van die kant komt, hoor je juist van alles. Valt niet mee in Nederland: leefrust. Ik wens jullie toe dat je spoedig dat huis met een ziel zult vinden! ♥
Natuurlijk wil je als koper alles in zo’n ‘kijkhuis’ van de buren en de straat horen, zo kom je niet voor verrassingen te staan, maar de verkopers willen dat toch echt liever niet, die willen maar een ding en dat is hun huis verkopen. Het criterium voor geluid ligt ook voor iedereen anders, denk. Liefst zou ik heel achteraf en alleen willen wonen, maar niet handig en verstandig. Dat huis met ziel is er wel, het komt zeker. Hoopvol…🙏🏻
grinnik @ leefrust !
grinnik@jouwreactie, Peter! Welkom hier, leuk!
Blijven dromen blijven hopen en blijven zoeken, leef en rust, op z’n tijd.
Oh Athy, zeker! Je benoemt alles wat een mensenleven leuk maakt 😊
[…] En zo eindigde ik vorige week mijn blogpost Geduld […]
[…] En zo eindigde ik vorige week mijn blogpost Geduld […]