In plaats van met de auto ergens heen te gaan, fietsen Man en ik meestal. Gaan we verder weg dan op de fiets kan, nemen we ook graag de bus. Als ik de OV-chipkaart in mijn jaszak steek zie ik in een flits dat ie is verlopen. Shit. Bellen. Nu. Meteen. Waarschijnlijk kan de kaart dan wel ‘vanuit daar ergens waar mevrouw of meneer aan de telefoon zit’ weer geactiveerd worden. Tenslotte heb ik in september al het nieuwe abonnement betaald. Mooi niet.
‘Mevrouw, we hebben in oktober uw kaart naar de Sint A…straat in Eindhoven gestuurd’
‘Daar woon ik al vier jaar niet meer’
‘Waar woont u nu dan? Is dat in de V…dreef in Waalre?’
‘Neen. Daar ben ik ook weg. Toch wel heel raar dat u de kaart naar een adres stuurt waar ik al jaren niet meer woon. En dat is in uw gegevens bekend. U heeft dan weliswaar mijn huidige adres niet, maar ik ben pas een kleine drie maanden uit Waalre weg. Weg van het adres dat u heeft. En aangezien wij bij PostNL nog een poos de ‘post-doorstuur-service’ hebben, zou ik de kaart op dit adres hebben ontvangen’
Stilte
‘Kunt u de kaart niet op gaan halen?’
‘Ik denk dat de bewoner van de Sint A…straat deze bij het oud papier heeft gegooid. Ben daar toch al vier jaar weg, mevrouw. Maar vertelt u mij eens waarom de kaart niet naar de Veld…in Waalre is gestuurd?’
Stilte
‘Ik geef u een nummer dat u kunt bellen en een nummer om de duplicaatkaart aan te vragen. De kosten voor de kaart bedragen elf euro. Het saldo van uw oude kaart wordt op uw rekening gestort’
‘Moet ik elf euro betalen? U heeft toch de fout gemaakt. Kunt u dan misschien de kaart weer activeren zodat ik ‘m tijdelijk kan gebruiken?’
‘Dat kan niet. Zo zijn nu eenmaal de regels. Heeft u nog andere vragen?’
‘Geen andere vragen. Ik ben met stomheid geslagen, mevrouw’
‘Goedemiddag’
De verbinding wordt verbroken.
Een uur later dan gepland stappen we in de bus. Voor zes en een halve euro koop ik een ticket, maar dan heb ik ook wat. Het is een dagkaart waarmee ik door heel Limburg kan toeren. We willen alleen naar Roermond. Een kwartier heen, een kwartier terug.
20 reacties. Plaats een nieuwe
Oh wat een ellende. Ik kan je aanraden om nog een keer te bellen. Dit is zeker niet klantvriendelijk. En ik denk dat dit ook niet is, wat de ns zelf wil. Sterkte Ellie.
Selma, ik heb nog een keer gebeld. Het onrecht dat ik de fout van hen moest bekostigen stak mij zeer, maar helaas geen positief resultaat. De duplicaatkaart moet betaald worden, maar het saldo is inmiddels teruggestort op mijn rekening. Gelukkig leverde het mij wel een stukje op, dat is dan weer leuk 😀
Wat een verhaal Ellie. leuk geschreven!!! zie het helemaal voor me!!!
Marleen, leuk je hier weer te ontmoeten. Zeg dat wel, ‘wat een verhaal’…toch niet te geloven, een fout maken en de klant daarvoor laten betalen. Gelukkig kan ik er met dit stukje voor mezelf nog een beetje spottende draai aan geven!
Met plezier gelezen, maar wel raar dat jij voor de fout moet opdraaien. Schriftelijke klacht indienen?
Wilma, het is niet de eerste keer dat er iets vervelends gebeurt. Ik heb gebeld met klacht, in het verleden ook al eens schriftelijk een klacht ingediend…’geven niet thuis’ of ‘zo zijn de regels’. Ik stuur deze blogpost toe, ben heel benieuwd!!
Ha, da’s een goeie!!!!
Ik doe het…wordt vervolgd!
Die OV chipkaart is in het gebruik super. De kosten en het zo snel al verlopen van de kaart is echt belachelijk. Je ID-kaart is al langer geldig. Het is toch belachelijk dat je al € 7,50 voor de kaart moet betalen, dan nog eens € 4,00 om te mogen instappen en voor de trein zelfs € 20,00. Geen wonder dat veel mensen het OV links laten liggen.
Dat jij voor de kosten moet opdraaien en dat er niets gedaan wordt met je klacht zou ik doorgeven aan de Nationale Ombudsman, wie weet helpt het. Succes!
Dank voor je bijdrage aan mijn blogpost, Sonja. De mensen ‘daar’ zitten blijkbaar erg vast in ‘hokjes’. Ik bezin mij op iets…😠
O heel vervelend en het kost je zo veel energie om je gelijk te krijgen!!
Ik had ooit een abonnement bij de NS opgezegd, maar dat was blijkbaar te ingewikkeld. Toen ik toch een nieuw abonnement nodig had, bleek ik er twee te hebben en ook twee te moeten betalen.
Wat ik ook zei en wat ik ook deed, ik moest ze allebei betalen. Lang leve de administratie bij dit soort organisaties!
Dit is helemaal vervelend voor jou, Marjolein. Bij mij gaat het gelukkig maar om een abonnement en een kaart, maar de frustratie is denk ik niet minder. Medewerkers zijn met je verhaal totaal niet begaan (uitzonderingen daargelaten), mogen zij waarschijnlijk ook niet, waarvoor trainingen. Toch jammer dat het zo gaat.
Tja, zo gaat dat in de OV-wereld, maar zo gaat het ook bij bijna alle andere grote organisaties. Nederland is een geweldig land maar ook een ‘Regelland’. De medewerkers achter de telefoon kunnen we het eigenlijk niet kwalijk nemen, zij krijgen strikte antwoordopdrachten en voor oplossingsgericht, creatief meedenken met klanten krijgen zij vast geen ruimte.
Oh ja Joke, bij bedrijven zijn callcentra met mensen die getraind worden. Zij hebben zich aan de regels te houden en inderdaad wordt eigen initiatief of ‘per persoon advies’ niet toegestaan. Het is hen niet kwalijk te nemen, maar man oh man hoe frustrerend in dit geval voor mij.
Lange leve de bureaucratie. Mooi geschreven 👍🏻🤗
Zeg dat wel…regeltjes en regeltjes 🙄
Lang leve de bureaucratie. Niet erg klantvriendelijk zijn ze.
Absoluut niet klantvriendelijk. Dat er regels zijn snap ik wel, maar de klant voor een foutje laten betalen? Tja…
BIZAR!
Dat is het en zeer frustrerend ook.