Als kind had ik er al last van en werd voor mij regelmatig een noveen gebeden. Ik had veel last van nachtmerries en dat is nooit echt overgegaan. Ben ik gestrest, heb ik veel indrukken opgedaan of te lang bezig geweest, dan kan ik niet slapen. Spook de hele nacht door het huis, of ik val als een blok in slaap en ga dan ‘aan de slag’. Praten, gillen, draaien en woelen en in het ergste geval spring ik uit bed. Man wordt wakker van mijn onrust. Hij moet dan zijn best doen mij uit die slaap te halen. Dat duurt soms wel even. Maar het moge duidelijk zijn dat ik ’s nachts ook allerlei avonturen beleef.
Al dagen houdt het mij bezig. Zou alles goed zijn met Vriendin? Vraag het regelmatig aan Man. ‘Natuurlijk is alles goed met haar, je had het anders wel gehoord. Zet het uit je hoofd en ga iets leuks doen. Pak je boek, ga schilderen of zullen we samen een aflevering van The Crown kijken?’ Typisch een antwoord van Man(nen), maar aan een oplossing heb ik niets, ik wil gerustgesteld worden. De rust om te lezen heb ik niet. Hoe Elizabeths leven zich ontwikkelt interesseert mij nu ook niet. Kribbig word ik van dit antwoord. Misschien een typische reactie van een vrouw?
Pikdonker. Hier en daar een straatlantaarn. Fiets in hoogste versnelling op weg naar Vriendin. Wat tref ik aan? Wil zij mij wel zien? Poes onder het afdak. De deur op een kier. Twijfel. Roep haar naam. Niets. Geen enkel geluid. De keuken leeg en de woonkamer ook. In de opkamer haar bed. Hond ligt ernaast. Eenmaal gewend aan het donker zie ik een lichte bolling onder de dekens. Ik noem haar naam. Zij zegt niets. Ga naast haar bed op de grond zitten. Haar ogen open. Zij kijkt naar mij.
Na een poos ga ik weer. Trek de achter mij dicht. Dan slaat de schrik mij om het hart. Mijn telefoon ligt daar nog. Nu kan zij mij niet bereiken. Paniek. Snel fiets ik naar de winkel, daar ligt een papier en reken af. Geen idee wat ik met het papier moet doen. De betaling mislukt. Mijn pas wordt ingehouden. Als ik even later buiten in de regen met een groep mensen kermis vier besef ik dat na mij het rolluik naar beneden werd gedaan.
Gillend van angst word ik wakker en ben ervan overtuigd dat er beneden iemand door het huis loopt. Een half uur na ontwaken en het schrijven in concept (snel snel, want de droom vervliegt), voel ik mij nog steeds ‘unheimlich’.
Met Vriendin gaat het goed.
Dromen – 1
Dromen – 2
Dromen – 3
Dromen – 4
Dromen – 5
20 reacties. Plaats een nieuwe
Dat zijn nare dromen, Ellie.
Ik herken het, ben ook jaren geteisterd door nachtmerries. Vallen, gevangen worden, levend begraven worden. Vreselijk. Ben ze uiteindelijk ‘nare dromen’ gaan noemen en dat hielp al. Een tekening van een veilige plek (strand!) boven mijn bed en een dromenvanger.
Tegenwoordig verhuis ik om de haverklap en maak ik vele mooie reizen 😀 Veel leuker!
Sterkte x
Wat emoties en indrukken soms met je kunnen doen. Dit was duidelijk een nare droom. Soms weet ik niet meer wat ik heb gedroomd, wel dat het akelig was en ook dan voel ik mij ‘unheimlich’. Bedenk altijd wel dat het ‘maar’ dromen zijn en ik weet van mezelf dat ik lange tijd nodig heb om indrukken en gebeurtenissen te verwerken. Fijn dat jij nu in je dromen mooie dingen beleeft 😊
Misschien is door de storm het digitale verkeer in de lucht, net als over land en water, ook in de problemen gekomen. Daarom heb ik deze reactie van Anne Vellinga zelf onder mijn blog gepost.
Mooi Ellie, hoe je ons meeneem in je droom, zo levensecht. En tsja, reactie lukt weer eens niet onder je blog…
Dikke liefs x
Mooi Anne dat je in mijn droom bent meegegaan! Ook mooi dat nu via een omweg jouw reactie toch op mijn blog staat 🙂
Gelukkig heb ik zelf zelden last van nare dromen. Toch mooi dat je het van je af kunt schrijven.
Nare dromen zijn soms ook bedreigend, maar bedenk dat het een droom is om ‘iets’ te verwerken, dan heeft het al wat minder impact, Sonja! Wel is het soms inspiratie voor blogpost!!
Wat een akelige droom. Meestal weet ik mijn dromen niet meer als ik wakker word. Ik heb dan soms wel een akelig of juist heel vrolijk gevoel wat waarschijnlijk met die droom te maken heeft.
Soms is Man al naar zijn werk en als ik dan wakker word na zo’n nare droom heb ik wel even nodig om mij weer goed te voelen. Hoop dat jij je ‘s ochtends nog vaak vrolijk zult voelen…gun mijzelf dat ook, dat gun ik iedereen!
Zo verwerk je emoties/gevoelens…heel efficient eigenlijk die dromen. En dan de opluchting dat alles goed is…niets aan de hand. Dromen hebben een belangrijke functie. Ik hoop dat je ook mooie dromen hebt. Mooi verwoord Ellie!
Liefs Joke G.
Zoals jij het beschrijft Joke, zo ervaar ik het ook. Dromen hebben een functie, zeker weten. Alltijd na stress spanning en drukte verwerk ik blijkbaar deze dingen. Mooie dromen maak ik bewust mee 😉 veel dank ook voor je compliment.
Liefs Ellie
Geen fijne droom inderdaad Ellie, maar je bezorgdheid om vriendin moest eruit. Gelukkig is zoals je zelf al aangaf alles goed met haar en hoop ik voor jou dat een volgende droom wat minder heftig is. xxx
Ik ben gewoon tijdens de slaap doorgegaan met mij ongerust te maken. Ik zie een droom wel als functie, precies zoals Joke het hierboven beschrijft. Het wakker worden uit zo’n nare droom is helaas minder fijn. Daar moet ik dan van ‘bij’ komen, Jannie. Lieve groet 🙂
Misschien kan dit je helpen.
Ik had vroeger ook last van nachtmerries.
Ik droomde zelfs dat ik daarna wakker werd maar droomde nog steeds.
Op een keer heb ik, tijdens het dromen , op het moment dat het angstig zou worden, besloten om anders te reageren dan de impuls die ik voelde.
De droom viel in duigen.
Sindsdien droom ik nauwelijks lucide dromen en ze zijn niet meer zo angstaanjagend.
Helaas slaap ik nog steeds slecht maar heb toch meer rust gekregen.
Sterkte
Welkom op mijn website, Petra. Dank voor je bijdrage aan mijn blogpost. Jouw ervaring kan misschien mij, maar ook anderen helpen minder nare dromen te hebben.
Nachtmerries zijn mij ook bekend en vroeger slaapwandelde ik er nog bij. Wat de kans hierop zeker hoger maakt zijn zware of te warme dekens/dekbed en een volle blaas! Wel logisch eigenlijk. Ik heb mezelf als kind ook geleerd om ‘lucide’ te dromen, maar dat is wel heel vermoeiend, want dan ga je de strijd aan met je onderbewustzijn. Terwijl dromen verwerken is.
Vannacht droomde ik dat ik Napoleon was en dat de hofhouding me niet meer respecteerde.☺ Echt bizar :-p
Slaapwandelen heb ik nog nooit gedaan, maar in bed ben ik tijdens zo’n droom echt heel druk. Dank voor je bijdrage aan dit stukje Dani, denk dat meer mensen zich hierin herkennen en alle goede tips ter harte nemen. Want zeg nou eerlijk, nachtmerries of heel nare dromen zijn beslist niet leuk.
Nee, alles behalve, het gevoel kan zo blijven hangen… dat moet ik bewust wegsturen
Ik ook, Dani…
Misschien is het handig om een droom eens helemaal uit te schrijven en al schrijvende je gevoel in de kantlijn te zetten. Wat voel je terwijl je het opschrijft.
Schrijf a.h.w. regel voor regel je gevoel in de kantlijn en lees dat goed door.
Als je b.v. een bepaald gevoel bij het huis hebt of de telefoon kunnen opschrijven: Ik ben het huis……..zonder teveel na te denken of: Ik ben de fiets waar Ellie op zit…… ook dat levert soms een goed inzicht op.
Wanneer je zo in je nachtmerries die angst kunt verwoorden dan houden na verloop van tijd die nachtmerries waarschijnlijk op.
Dan kan je tegen jezelf zeggen bij het naar bed gaan: droom fijn vannacht!!
Athy, dank voor je advies en bijdrage op mijn blogpost. Ik neem het ter harte en wie weet zijn hier meer mensen mee geholpen!