Vier jaar geleden, op 4 december 2013, schreef ik deze blogpost. Vandaag laat ik ‘m jullie nog eens lezen. Heb bijzondere en leuke herinnerigen aan dit uitstapje.
Na een paar dagen geen blog te hebben geplaatst, ben ik er vandaag weer met de boekpresentatie van ‘Sophie – Genius Loci’ van Anne Vellinga. Het is haar debuut en het debuut van de uitgeefster. Allebei voor het eerst met hun eerste boek naar buiten komen. Speciaal.
Gisteren ben ik rond het middaguur naar Egmond aan Zee gereden, daar heb ik in een hotel een kamer gereserveerd. Ondanks af en toe hevige mist en het drukke verkeer ben ik ruimschoots op tijd. Aan de overkant van het hotel de duinen, het strand en de zee. Als Man en ik daar in de buurt zijn ‘moeten’ we de zee zien. Nu ik alleen ben ‘moet’ ik dat ook, maar heb geen tijd. De zee moet wachten tot morgen.
Veel mensen zijn naar de presentatie gekomen. Het is een kleurrijk gezelschap. Eerst een welkomstwoord door de eigenaresse van de boekhandel waarna de microfoon naar de uitgeefster gaat. Zij praat kort over het boek en hoe zij Anne heeft ‘ontdekt’. Dat gebeurde door het lezen van Anne’s blog. En dan komt Anne zelf aan het woord. Een vrouw met passie. Zij vertelt dat het manuscript destijds wel is gelezen, maar zij als auteur ervan, niet telkens de teleurstelling van een afwijzing wilde voelen. Het manuscript heeft daardoor op de plank gelegen totdat de uitgeefster haar bij toeval ‘vond’. In het kort vertelt zij iets over ‘Sophie’ en draagt een klein stukje eruit voor.
Ook aanwezig de burgemeester. Hij ontvangt het eerste exemplaar. Even, maar heel enthousiast heeft hij gesproken. Aan de aanwezigen geeft hij tot slot nog een opdracht mee: ‘KOOP ALLEMAAL DIT BOEK!’
Dan is het tijd om te signeren. Tijd ook om te praten met mensen. Ik heb leuke ontmoetingen en gesprekken. Na afloop is er een gezellig samenzijn bij Anne thuis, Anne’s ‘Genius Loci’, waarvoor ik ook word uitgenodigd. Het is een bijzondere avond en door de uitnodiging wordt die zelfs feestelijk.
Het duurt wel even voordat ik mijn auto uit de parkeergarage kan halen. De betaalautomaat beneden in de garage weigert mijn pas. Een beetje ongemakkelijk voel ik me wel alleen ‘s avonds in een schemerige parkeergarage. Eerlijk gezegd, heel ongemakkelijk. Gelukkig komt er een familielid van Anne kijken waar ik blijf. Hij staat buiten op mij te wachten en begrijpt niet dat ik nog steeds in de garage ben. Gelukkig wordt met zijn komst het betaalprobleem opgelost.
Het feestje bij Anne thuis is gezellig. Er is een overvloed aan lekkere hapjes en drankjes. Daar hebben haar vriendinnen voor gezorgd. En nog meer leuke ontmoetingen en gesprekken. Dat ik nog een uurtje rijden moet voordat ik weer in het hotel ben deert mij niet, het was het uitstapje dubbel en dwars waard. En natuurlijk met een gesigneerd exemplaar van het boek.
www.annevellinga.nl
8 reacties. Plaats een nieuwe
Graag gelezen. Wat vliegt de tijd, Ellie!
Eerlijk gezegd Mieke, overviel het mij ook wel een beetje, al vier jaar geleden. Destijds erg genoten van de presentatie en het samenzijn bij Anne thuis, voor mij echt een bijzondere herinnering.
wat bijzonder om mezelf bij jou tegen te komen, wat heb je dit integer en warm beleefd en geschreven! dankjewel
Anne, ben niet altijd gecharmeerd van de herinneringen die Facebook voor mij bijhoudt, maar van deze werd ik blij en ‘moest’ ‘m meteen delen, ondanks dat de tijd weer eens voorbij is gevlogen…
Wat een gezellig verhaal Ellie.
Ik heb er van genoten!
Liefs Joke
Dank voor de complimentjes, Joke. Het was ook een gezellige avond. 💕
Wat een mooie herinnering.
Alweer vier jaar geleden. Lijkt zo kort geleden. Weer genoten van je blog 😊
Hartverwarmende herinnering. Vind ook dat de tijd vliegt, alweer vier jaar geleden. Heb die avond erg genoten, maar weet nog wel dat ik je gemist heb 🙂