Ik zie niet goed. Mijn moeder gelooft dat niet. Maar op nieuwjaarsdag, bij het voorlezen van de nieuwjaarswens, wil zij zien wat ik heb opgeschreven. Daar klopt niets van. Pas dan mag ik naar de oogarts. Negen jaar en ik begin meteen met een hoge plussterkte. De opticien vraagt naar de oude bril. Is er niet. Gemompel. Ongeloof. Een jarenlang brillentijdperk breekt aan. Grote ogen, dikke glazen, zwaar op de neus. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik als tiener overstap op contactlenzen.
Nadat ik daar niet meer mee overweg kan breekt opnieuw een brillentijdperk aan. Het heeft heel wat voeten in de aarde om van lenzen weer over te stappen op een bril. Vooral een met hoge plussterkte. Te denken aan grote ogen, dikke glazen. Maar daar is geen sprake van. Ik heb een fantastische opticien. Jarenlang. Hij weet precies welke glazen en wat voor montuur bij mij passen. Maar hij gaat met pensioen.
Eerst ga ik naar een bekend iemand voor een nieuwe bril. Als ik die met een vinger omhoog duw, kan ik lezen. Ook koop ik er een zonnebril. Lezen kan ik er niet mee, alleen zitten in de zon. Veel ‘gangen’ terug naar de optiek, veel ergernis, veel geld betaald, maar er wordt geen actie ondernomen.
Wanhopig probeer ik het ergens anders. Een keten die de zelfstandigen heeft opgekocht. En weer zijn de glazen niet goed. De grond loopt af, recht vooruit alles wazig.
‘Een kwestie van wennen is het’
‘Ik hoef niet te wennen, draag al zevenentwintig jaar multifocale glazen. Is het wel de goede sterkte?’
‘Het glas is goed. Wij hebben het zo gemeten en laten maken. Waarschijnlijk heeft u droge ogen.’
Nooit gehad. Ik probeer oogdruppels. Geen verschil. Dan worden er uiteindelijk toch andere glazen besteld. Dezelfde problemen. Het advies:
‘Twee brillen. Een leesbril en een bril voor veraf. En druppelen.’
‘De glazen zijn niet goed.’
Jaren later word ik weer niet geloofd. Nu niet door de opticien. Ik ontplof. Woest ben ik. Uiteindelijk geeft men toe dat er een fout met het opmeten van de glazen is gemaakt. Het leesdeel te hoog in het glas. Het zal opgelost worden.
Nu nog een montuur. Niets dat bij mij past, het ene nog saaier dan het andere. Men voert een paar merken, niet meer dan dat. Steeds weer nieuwe monturen mee naar huis. Door mijn hoge plussterkte zie ik zelf niet veel. Bij mijn ‘oude’ opticien heb ik altijd daglenzen gebruikt om er een uit te zoeken. Ik wil ervoor betalen, maar zelfs daar wordt in deze zaak geen moeite voor gedaan. Ik vertrouw op Man en mijn allerbeste opticien ooit. Sinds maart bezig. September bijna voorbij. Nog steeds draag ik mijn oude bril.
18 reacties. Plaats een nieuwe
Een mens zou er moedeloos van worden. Hopen maar dat het snel eens opgelost wordt.
Als men naar mij geluisterd en de voorgeschiedenis ter harte had genomen, had ik binnen een week of twee de goede geslepen glazen gehad. Het montuur is lastiger, maar zou ik ergens anders vast wel kunnen vinden. Na hooguit een maand zou iedereen blij zijn geweest, vooral ik met een nieuwe bril, de optiek met het behalen van resultaat…
Wat een gevecht. En dat voor iets dat het leven van een mens minder moeilijk moet maken. De aanhouder wint, zeker weten!!
Jammer ja, dat het zoveel energie moet kosten. Zou liefst uit deze winkel weglopen, maar de glazen al betaald, het geld niet retour. De enige mogelijkheid is ergens anders het montuur te zoeken en daarmee terug naar deze winkel om de nieuwe glazen in te laten slijpen, Mieke…
De aanhouder wint weer! Een brillenman/vrouw is goud waard…net zoals de kapper en de (tand)arts.
In de dienstverlening o.a. heb je mensen met hart voor de zaak nodig. Of dat bij een keten altijd zo is? Misschien heb ik gewoon pech gehad…gun iets of iemand nog altijd het voordeel van de twijfel, maar nu raakt het geduld op, echter de terriër zit ook nog in mij 😉
Liefje, de aanhouder wint maar het kost je bergen energie. Uiteindelijk zul je weer een geweldige bril dragen met goede glazen 👀 😊
Uiteindelijk ja… 🙂
Wat jammer toch dat een mens zelfs vanwege de glazen in zijn bril een gevecht moet leveren. Dat je gewoon niet geloofd wordt. Het overkwam mij ook een keer en het duurde 3 opmetingen, waarvan de laatste door een ander werd gedaan, voordat bleek dat ik gelijk had.
Succes Ellie! Het gaat lukken, daar twijfel ik niet aan.
Niet altijd alles lukt zomaar, soms kost het wel wat doorzettingsvermogen. De meting is wel goed gegaan, het vervolg, de hoogte van het leesdeel bepalen is de mist ingegaan en ondanks mijn herhaalde klachten werd er vooralsnog niets mee gedaan. Nu is er gelukkig de belofte van nieuwe glazen (immers al betaald), maar stagneert weer alles omdat het montuur niet past: te groot, te klein, te saai, niet geschikt voor het glas en ga zo maar door…ik heb zelfs een oud lievelingsmontuur meegenomen, daar kon vast een gelijkwaardig montuur bij worden gevonden zei men…deze op de foto komen nog niet eens in de buurt.
Wat een gedoe allemaal.
kun je je geld niet terughalen via de bank? ik zou toch echt niets meer met zo’n zaak willen. een vriendin van mij met een groot oogprobleem, is terecht gekomen in België waar een fantastisch oogarts/opticien, optometrist of hoe heet zo iemand haar ogen bestudeerd heeft. ze bleek maar 20 of 30% zicht te hebben met het ene oog, het andere was iets beter – hij heeft haar oogoefeningen gegeven en het bijna blinde oog is sterk vooruit gegaan – en ze heeft een perfecte bril aangemeten gekregen, waardoor ze nu veel beter ziet, wat fijn is, want ook haar gehoor liet veel te wensen over. als je wilt, breng ik je met haar in contact.
Anne, de glazen waren heel duur en al in maart betaald. De bank doet hier niets meer mee. Door de optiek wordt het geld niet teruggegeven, dat is hun beleid, het blijft staan tot een volgende aankoop…😤 dat is waarom ik daar NU klant blijf…ga er weer over praten als ik deze saaie monturen terugbreng. Misschien is het nog een optie ergens anders het montuur te kopen…maar zo langzamerhand ben ik er wel een beetje kierewiet van..
ja, om tureluurs van te worden… sterkte!
Maar Anne, ik vergeet iets, zou graag mer je vriendin in contact willen komen. Één bril heb ik niets aan, heb er minstens twee nodig met mijn oogafwijking en hoge +sterkte…je begrijpt dat ik die tweede bril ergens anders aanschaf.
ik stuur het je door!
Die afhankelijkheid en dat niet gehoord worden. Kan jouw ziektekostenverzekering niets voor je doen? Als je het goed verwoord in een brief, heb je alle kans dat ze zich mengen.
De verzekerin wil hierin neutraal zijn. Maar ik ga wel een brief schrijven naar de eigenaar van deze keten. Daarna zoek ik net zo lang, al is het heel ver weg, naar een zelfstandig opticien waarvan ik denk dat zij/hij hart voor het vak heeft. Zo een die ik jaren heb gehad…Dit is wel zo teleurstellend en ook word ik er bozig van, Athy.