Paar weken - Niet genoeg Vakantie - 5 Roerige week Trekjes Vreemde mannen rondom huisRoerige week Vaarwel

Trekjes

Leven

De laatste tijd bots ik wel eens met mezelf. Kan dat? Ja natuurlijk, ik heb namelijk net als ieder ander ook trekjes.

Heb ik dan te weinig omhanden? Neen.

Gebeurt er juist zoveel waardoor ik niet tot rust kom? Ja.

Word ik daar kribbig van? Ja.

Er zijn dagen die zo snel voorbij vliegen waardoor ik niet alles op mijn tempo kan verwerken. Ik ben namelijk een herkauwer en heb tijd nodig om weer tot rust te komen. Soms is die tijd er niet. Dan word ik wat snauwerig. Niet leuk voor Man, maar meestal weet hij wel waardoor het komt en neemt het mij niet kwalijk. Daarentegen heb ik er onmiddellijk last van als hij eens kribbig is.

Van kleins af aan word ik regelmatig als ‘apart’ bestempeld. Ik ben me van geen kwaad bewust. Wel van andere trekjes waarmee ik behept ben.

Ik ben ongeduldig. Schakelen in het hoofd gaat snel. Dat is vanzelfsprekend. Voor een ander hoeft dat natuurlijk niet zo te zijn.

Erg op mezelf. Heb daar behoefte aan en ook altijd gehad. Ben nogal gevoelig voor sfeer, drukte en veel praten. Als klein kind al zocht ik de garage op om maar even alleen te kunnen zijn.

Ook saai, hoor ik wel eens. Als dat is omdat ik liefst thuis en in het atelier ben, dan klopt dat, maar ervaar het zelf niet als saai. Ik ga graag ergens heen, maar niet te vaak. Toegegeven, verplichtingen veroorzaken vaak diepe zuchten.

Eis soms veel van mezelf. Dat ik alles zelf moet kunnen doen, wat natuurlijk niet kan. Hecht grote waarde aan zelfstandigheid. Word zeer rebels alleen al bij de gedachte betutteld te worden.

Zeer vinnig word ik als men mij niet serieus neemt. Ach, weer zo’n vrouwtje die iets denkt te weten of te kunnen. Alleen al bij het schrijven van deze zin voel ik vanbinnen iets smeulen.

Ben consequent. Niet te verwarren met star. Altijd ‘in’ voor andere gedachten en zienswijzen. Het roer omgooien is mij niet vreemd.

Kan blij en enthousiast reageren waardoor de ander zich wel eens overrompeld voelt. Dat zorgt soms voor een ongemakkelijke situatie.

Trouw aan mensen ben ik ook, maar als ik het gevoel heb te worden gebruikt, neem ik afscheid.  Resoluut. Dat kan  een poosje duren. Iedereen krijgt van mij nog altijd een tweede kans. Wordt het ‘niet meer’ dan blijft het dat ook.

Bij mij is iedereen welkom, maar de poort is altijd op slot. Ook dat is iets waar toch veel mensen moeite mee hebben. Ik word dan als een bangerik weggezet. Dat heeft er niets mee te maken. Wil gewoon niet dat er plots iemand in mijn huis staat. Ik ben immers ‘erg op mezelf’.

 

 

 

 

 

Vorig bericht
Turbulent
Volgend bericht
Artsen

15 reacties. Plaats een nieuwe

  • O Ellie, het lijkt wel of je over mij schrijft. Ik zit precies zo in elkaar en ben toch blij te lezen dat er meer mensen zo zijn.

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      juni 9, 2017 14:20

      Wilma, leuk dat jij je in mijn stukje herkent en weet je, ik heb nog wel meer ’trekjes’, wie weet deel ik die dan nog eens in een volgende blogpost 🙂

      Beantwoorden
  • De meeste trekjes gelden ook voor mij….

    Beantwoorden
  • Leuk stukje…handig deze ‘Ellie-handleiding’, die neem ik nog paar keer goed door voor ik je morgen zie 😊.

    Beantwoorden
  • Ehm, dit gaat over mij. Toch? 😉

    Beantwoorden
  • athyvanmeerkerk
    juni 9, 2017 10:09

    Een woning heeft niet voor niets een deurbel, lieve Ellie. Veel van jouw ’trekjes’herken ik. Niet zo zeer in jou maar in mijzelf. Jij verbaast mij vaak met de wending die je kan nemen in een gesprek, je humor en je opmerkingsgave. Onze ontmoetingen zijn altijd verrassend, we pakken de draad van het gesprek op daar waar we elkaar voor het laatst ontmoetten. De pauze die wij nodig hebben, die lassen we gewoon in. Even weer op adem komen en dan gaan we weer. In huis, tuin en keuken dingetjes en in kunst. In beleving en in het formuleren van diepe gedachten. Twijfel nooit aan jezelf. Je beperking is je grens die de hele Ellie omvat. En dat is niet mis.

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      juni 9, 2017 14:27

      Athy, wat een mooie reactie. Niemand kan dingen beter onder woorden brengen dan jij, je slaat de spijker (weer) op de kop!! Dank <3

      Beantwoorden
  • annevellinga
    juni 9, 2017 12:51

    leuk zo’n extra persoonlijk inkijkje, dat gelijk universeel is

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      juni 9, 2017 14:29

      En Anne, er zijn nog meer trekjes…wie weet in een andere blogpost en ook hekenbaar voor deze of gene, dat geeft saamhorigheid <3

      Beantwoorden
  • Ik heb zo’n idee dat er veel meer mensen rondlopen die zo (voor een flink deel) zijn. Maar ja, dat is niet ‘in’ om te laten merken.
    Ik snap het in ieder geval volkomen. Behalve dat kribbige want dat ben ik nooit. 😊

    Beantwoorden
    • Ellie Schmitz
      juni 9, 2017 14:31

      Fijn dat jij je ook hierin herkent, Mies. Ik geloof onmiddellijk dat jij nooit kribbig bent…past ook niet bij je 😉

      Beantwoorden
  • […] zo heb ik dus nog andere Trekjes Ben ik vaak verbaasd en, ik ben ook maar een mens, soms wel eens […]

    Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan