Prik in de bil

Prik in de bil

Leven

Dat mijn gezondheid niet is wat het moet zijn en een extra prik in de bil nodig heb weten de meeste van mijn trouwe lezers wel. Ook dat dit er zo nu en dan voor zorgt dat het mij niet goed lukt het ritme van het schrijven vast te houden. Trouwens ook niet dat van het schilderen. Ik wil zo graag. Het zijn de bezigheden die mij gelukkig maken. De bezigheden die ik zie als mijn werk, zoals een ander een baan heeft. Die baan heb ik door het ziek-zijn al jaren niet meer. Het is een hele klus geweest doel en activiteiten bij te moeten stellen. Andere ‘dingen-te-doen’ te ontdekken waarvan je weet ‘dit is het’. Uiteindelijk is dat gelukt. Dat weten de trouwe lezers. Het schrijven en schilderen. Dat past bij mij. Het is de vrijheid die ik daarbij ervaar. Aan de andere kant het zwoegen waarna (meestal) resultaat en trots. Want, neem van mij aan, een doek ontstaat niet zomaar. Een stukje tekst ook niet.

Vorig jaar vaak ziek geweest en ook dit jaar. Of onderweg. Neem nou de laatste tijd. Sinds februari al luchtweginfecties waarvan ik niet goed herstel. De reuma die daardoor de macht overneemt met pijn en vermoeidheid. Dat laatste vind ik vaak niet te pruimen. Ik weet het. De tijd uitzitten, rust, lezen (ook een van mijn favoriete bezigheden) en extra medicijnen. Een van die extra’s heb ik gisteren gekregen. Prik in de bil. Een hoge dosis, gehaald in de Maartenskliniek in Nijmegen. Hoera! Als het goed is de komende zes weken nauwelijks pijn en meer energie. Dat betekent weer vaker blogpost en kan ik vast ook weer meer van kwast, ezel en doek laten zien. En die prik in de bil krijg ik vaker. Ook hier heb ik hem gehad.

 

Vorig bericht
Interview – 5 Vragen van Irene
Volgend bericht
Turbulent

22 reacties. Plaats een nieuwe

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan