Stof tot blogpost

Gepikt – 1

Leven

Omdat ik kliefje’s blogpost Kort maar krachtig zo leuk vond, schrijf ik vandaag ook aan de hand van tags mijn stukje.

Stom: Teveel hooi op mijn vork nemen waarna ik weer instort.

Allerstomst: Dat ‘teveel hooi op de vork’ nog regelmatig gebeurt. En toch denken de agenda goed te hebben ingevuld waardoor ik wat meer energie overhoud. Neen dus.

Dag met een gouden randje: Verschillende dagen, maar een van de ‘allergoudste’ is de dag dat Man en ik in dit huis zijn gaan wonen.

Leukste liedje: Moeilijk te zeggen. Een paar invullen mag natuurlijk niet. Dus ga ik voor ‘Harvest Moon’ van Neil Young.

Houd van: Veel. Het moet echter ‘kort maar krachtig’ zijn. Natuurlijk houd ik van Man en lieve mensen om mij heen.

Nooit gedacht: Dat ik hier in mijn ‘aller-eigenste-atelier’ deze blogpost schrijf.

Genieten: In weekend samen met Man aan tafel, dat glaasje wijn en wat lekkers erbij.

Bang voor: Verlies van het goede dat er nu is. En daarmee bedoel ik geen luxe zaken, maar de kleine alledaagse dingen waar ik blij van word. Vogel in de tuin, bijvoorbeeld.

Hekel aan: Maandag. Heb nogal moeite met het opstarten van een nieuwe week. Man naar het werk. Hoe goed ik ook alleen kan zijn, samen thuis vind ik toch gezelliger, ook al zijn we ieder met eigen dingen bezig.

Lekkerste weer: Wanneer je ’s avonds buiten kunt eten en wat rommelen of gewoon zomaar zitten in de tuin.

Leukste leeftijd: Wat is dit moeilijk zeg, maar ik moet een getal kiezen. 32 Nog een heel leven voor mij, dat dacht ik toen.

Spijt van: Eigenlijk nergens van. Hooguit vind ik iets jammer. Dat ik op latere leeftijd misschien niet genoeg moeite heb gedaan nog een studie Nederlands te beginnen.

Lekkerste eten: Oei, zoveel. Ik kies dan maar voor de verse zalm.

Fijnste vakantieland: Weet ik niet. Man en ik verblijven meestal ergens in Nederland. Dat doen we een paar keer per jaar.

Vreselijk goor: Viezigheid in de toiletpot. Een haar in het eten. Bah bah bah. Daar kan ik letterlijk van kokhalzen. Kan het niet laten twee dingen te noemen.

Mezelf een duwtje geven: Als ik verplicht iets moet doen waar ik niet onderuit kan. Niet een, maar meer porren moet ik mijzelf dan geven. Het komt zelden voor als ik wil schrijven of schilderen, dat gaat min of meer vanzelf.

Wil nog: Het is goed zo. Ben heel tevreden met wat ik heb. Dat wil niet zeggen dat ik niet ‘in’ ben voor nieuwe dingen die zich aandienen. Beslist wel.

Mis een beetje: Wonen in een buitengebied. Daar, waar weidsheid en stilte is.

Dansen: In 1970 in een danszaal. Nu dansen Man en ik altijd het oude jaar uit en het nieuwe jaar in. Tussendoor gebeurt het ook wel eens. Moment niet te voorspellen.

Vorig bericht
Van dag naar dag
Volgend bericht
Gepikt en verder

15 reacties. Plaats een nieuwe

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan