Niet bijzonder - heel gewoon

Van dag naar dag

Leven

Zaterdag 14 januari 2017

Man en ik gaan naar de expositie van Alice Neel in het Gemeente Museum in Den Haag. Nadat ik foto’s van haar schilderijen heb gezien en wat over haar heb gelezen, wil ik erheen. Binnen een uur voel ik mij als een dweil, zo indringend komt haar werk op mij over. Stemmingen en gevoelens van haar modellen heeft zij heel goed op het doek kunnen weergeven.

Mijn ouders zijn in 1940 getrouwd. Vandaag is ook hun trouwdag

img_1079-148246-2

Zondag 15 januari 2017

Verjaardag van Vriend. Omdat hij nooit een feestje geeft, digitale kussen verstuurd. Hele dag in atelier geweest. De website lijkt klaar, maar er moet nog wel het een en ander worden gedaan. Ik ben bezig met het invoegen van tags en foto’s in oude blogpost.

Maandag 16 januari 2017

De hulp in huis. Ik verstop mij in het atelier. Dat is overigens geen straf. Ik voel mij er als een vis in het water. Heb de opzet voor een doek gemaakt en deze keer voor mij nieuwe kleuren, de ‘blauwen’. Benieuwd wat ik ermee kan creëren. Het resultaat laat ik zien. Schrijf non-stop en ook een concept voor nieuwe blogpost. Later te lezen.

Dinsdag 17 januari 2017

Rond het middaguur moet ik naar de ‘ruggendokter’. Maar zover komt het niet. Bij het wakker worden voelt het alsof er een deken over mij heen ligt. Ziek van vermoeidheid. De afspraak moet verzet worden. De rest van de dag niet veel gedaan. ‘s Middags een beetje gerommeld in het atelier. A komt eten en muziek luisteren, Man kookt.

Woensdag 18 januari 2017

Een kunstenares heeft eens tegen mij gezegd alvorens te beginnen, zij altijd een uurtje in haar atelier zit. Die gewoonte heb ik overgenomen. In mijn luie stoel zit ik zomaar wat te niksen. Soms pak ik een doek waar ik al aan bezig ben en zet het voor mij op een ezel. Ik kijk ernaar, draai het om en draai nog eens. Vaak weet ik dan hoe verder, ook vandaag. Tijdens mijn fietstochtje 2 nieuwe kleuren verf gekocht. Ook nog met hyacinten bij kennissen aan de deur gestaan. Helaas niemand thuis, de plantjes bij de voordeur achtergelaten.

Donderdag 19 januari 2017

Een afspraak bij de orthopeed en de anesthesist in het ziekenhuis. Binnenkort word ik aan mijn rechterelleboog geopereerd. Jullie snappen dat ik daar niet op zit te wachten. Maar er hangt een ding aan ter grootte van een pingpongbal. Lastig en soms pijnlijk. Ik ga ervan uit dat ik wel kan blijven schrijven, naar ezel en doek kan ik twee weken alleen maar kijken.

Vrijdag 20 januari 2017

Eerst in huis opgeruimd, daarna in het atelier. Daarbij valt een schraag naar beneden, precies op de punt van mijn bril. Ik zal maar niet vertellen wat er uit mijn mond rolde. Naar de opticien gefietst om te kijken of het montuur nog heel is en het recht laten zetten. Mijn reservebril is al niet meer zo goed. Meteen een afspraak gemaakt voor een meting en het uitzoeken van een nieuw montuur. De middag verloopt anders dan gedacht, maar heb toch nog tijd deze blogpost te schrijven. Mooi weekend allemaal.

Bewaren

Bewaren

Vorig bericht
Suiker en melk
Volgend bericht
Gepikt – 1

19 reacties. Plaats een nieuwe

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan