Misschien omdat ik er stukjes over schrijf, komen er ook steeds meer herinneringen naar boven. Ik maak meteen aantekeningen zodra zij zich aandienen. Zeg maar non-stop. Ik let niet op fouten, punten en komma’s en heb er nog geen volgorde in aangebracht. Dat doe ik later. Een herinnering laat ik jullie alvast lezen.
Ik zit in de eerste klas van de lagere school. In de middagpauze ga ik thuis een boterham eten. Alleen aan tafel in de keuken, rugleuning van de stoel tegen de muur, praat ik met mijn moeder. Zij ligt in de woonkamer in bed, geveld door een hernia. In die tijd moest je dan lang plat blijven liggen, liefst op een harde ondergrond. Moeder heeft een half jaar op een plank gelegen. Mijn vader is ook thuis, hij slaapt. Heeft nachtdienst gehad in de steenkolenmijn. Oudste zus is naar haar werk, andere zus en broer zijn naar school. Ik zal vast ook boterhammen hebben gegeten, dat weet ik niet meer, wel dat ik melk dronk. Niet zomaar een beker melk. Het was een halve beker suiker, aangevuld met een beetje melk. Flink roeren, met zoveel suiker erin was dat nog niet zo gemakkelijk, even drinken en daarna met een lepeltje de suiker opeten. Dat deed ik een paar keer na elkaar. Stiekem. Heerlijk vond ik het. Niemand heeft het ooit geweten. Of misschien toch mijn moeder?
25 reacties. Plaats een nieuwe
leuk die herinneringen van jou; ik heb ‘losse melk’ nooit lekker gevonden en we moesten op school altijd zo’n flesje leegdrinken voor de pauze, met een rietje door de dop die dan weer bewaard werd voor de arme kindertjes in Afrika – nou ja!
Anne, de suiker deed ik er niet voor niets in, ik vond ‘losse melk’ dus ook verschrikkelijk 😧 Bij ons op school gelukkig dus geen melk, wel zilverpapier en zilveren dopjes sparen voor de arme kindertjes in Afrika-nou ja!
Grappig, ik ken wel anijmelk, dat maakte mijn moeder vroeger wel eens voor het slapen gaan. Maar gewone suiker erdoorheen, daar had ik nog niet van gehoord
Leuk om te lezen die herinneringen!
Mieke, diep en ver weg in mijn herinnering rommelt er iets over anijsmelk, maar ik kan het nog niet naar boven halen. De verpakking staat mij nu voor de geest, is of was die niet oranje met wit, ik zal het als kind dan ook wel hebben gehad!
Volgens mij is die verpakking inderdaad oranje met wit. Ik vond het vies, anijsmelk!
Moet trouwens ook niet denken aan melk met suiker!
Wij hadden spoetnik: koffiemelk, gazeuse en suiker. Achteraf gruwelijk, toen vonden we het een lekkernij. En karnemelk met (veel) ranja 🙂
En wij aten beschuitpap, ken je dat? Beschuiten met suiker en kaneel in je diepe bord, warme melk er overheen, wachten tot de beschuit zacht was en smullen maar!!
Leuk, dit soort jeugdherinneringen. Melk heb ik altijd vreselijk gevonden, met of zonder suiker. Zelfs nu drink ik het niet. Mijn arme moeder was de wanhoop nabij vroeger!
Zodra ik kon heb ik de melk ook in de ban gedaan. Die middagen met suiker erin gruwde ik er niet zo van, de beloning was de suiker en die smaak overheerste. Allicht, de melk was zo goed als opgezogen door de suiker, een slokje of twee over, dat was het dan wel.
Ha ha, een halve beker suiker met wat melk er door heen. Je moet er maar op komen. Grappig dat zo’n herinnering komt bovendrijven.
Ik doe alleen een schepje suiker in de melk als ik ‘m warm maak. Of honing, verder vind ik melk heerlijk. Als kind dronk ik soms zomaar bijna een liter achter elkaar op. Zeker als het warm was.
Ik gruwde ervan Wilma, de suiker maakte dat goed!
Bier, rum, koffie en melk zijn wel mijn favoriete drankjes hoewel de melk er tegenwoordig wel wat bij inschiet.
Koffie uit jouw rijtje is ook favoriet bij mij, van de rest moet ik niets hebben, Mies. Daarentegen drink ik wel graag een glas witte wijn!
Misschien heeft ze het oogluikend vanaf haar plekje op de harde plank toegestaan, Ellie. En waarschijnlijk uit liefde, omdat ze jou op dat moment niet kon geven wat je nodig had. Het woord dat nu in mij opkomt? Zoete liefde…… 😉 xxx
Wat een hartverwarmende reactie, Jannie! Wie weet, is het zo gegaan, wie weet heeft mijn moeder ervan genoten ☺
Mijn moeder heeft ook een tijd lang op een plank in de woonkamer gelegen. Barbaarse praktijken van vroeger.
Overigens deed ik geen suiker in mijn melk, maar korrels chocola. Heerlijk.
Selma, inderdaad barbaarse praktijken waren het. Gelukkig nu betere behandeling mogelijk! Wat zul jij genoten hebben, chocolade korrels in de melk was natuurlijk ontzettend lekker en feestelijk!
Stiekem! 🙂
Ja Margo, dat t heb ik toen stiekem gedaan, maar weet ook nog goed dat ik de kriebels had dat mijn moeder het merkte 😧 achteraf denk ik ook dat dat zo geweest is, waarom zou de suikerpot anders zo snel leeg zijn geweest ☺
O ja, dat heeft je moeder geweten. Je hebt ongetwijfeld heel voorzichtig geroerd en toch geluid gemaakt. Je zult best wel op momenten héél stil zijn geweest en dat zal aandacht getrokken hebben. Ik zie het kind in de keuken voor mij en dat heeft je moeder ook gedaan. Je kunt geen maanden op een plank liggen en geen signalen opvangen.
Mooi geschreven, Ellie, mooie herinnering.
Ik zie mezelf daar weer zitten en het voelt nu alsof het precies zo gegaan is zoals jij het beschrijft, Athy. Zo’n reactie op mijn stukje kan alleen door een moeder geschreven worden ❤
Die plank! Tot op de dag van vandaag haat ik harde bedden vanwege die plank waarop ik ook moest slapen omdat ik sinds mijn 14e jaarlijks spit had en mijn vader hernia’s had. Hij had gelijk: spit ontaardt uiteindelijk in een hernia. Maar over de plank had hij ongelijk: ik kreeg toch een nare hernia, werd na 6 weken liggen (niet plat, niet op een plank) geopereerd.
Overigens is mijn vader toentertijd al aan een hernia geopereerd, dat was voor die tijd heel progressief en ingrijpend. De tweede duurde een jaar met veel plankliggen en langzaam opknappen voordat hij weer kon werken …
Wat een herinneringen <3
De jouwe klinken toch leuker dan de mijne, al lustte ik wel melk (maar gruwde van de dagelijkse lepel levertraan!)
Och Marjolein, wat klinkt dat naar. Omdat jij spit had en je vader hernia, werd het zachtere bed in de ban gedaan. En inderdaad, operaties waren zeer progressief in die tijd, bij mijn moeder werd dat niet gedaan. Jammer dat jij uiteindelijk toch een hernia kreeg en geopereerd moest worden. Zou het kunnen dat de gewrichten ook het gen dragen, ‘sterk of niet’? Aan mijn moeders kant iedereen dezelfde klachten waaronder veel rugklachten en ook hernia. Ik liep op mijn 16de in een gipscorset, vele fysio-behandelingen en injecties in rug gehad. De rug is altijd een zwakke schakel in mijn lijf gebleven en sinds een kleine 4 jaar ook een hernia. Behandelingen ‘ruggendokter’, https://ellieschmitz.nl/2013/10/28/de-ruggendokter/ rust en voorzichtig zijn moeten er ook voor zorgen dat ik op de been blijf.
En de melk, zonde suiker gruwde ik ervan, de levertraan, ronduit smerig 😖
Anijsmelk vond ik waarschijnlijk net zo vies als jij, Marjolein. En beschuit met warme melk eroverheen, mijn mond trekt ervan samen nu ik het lees. Dat kregen wij niet, maar als ik nu bij jouw reactie zo reageer denk ik dat ik het niet gelust zou hebben 🙄
Maar jullie kregen spoetnik, was dat iets typisch uit de streek waar je woonde, ik heb er nooit van gehoord. En karnemelk met ranja, wat een verwennerij. Dat zijn toch leuke herinneringen 😀
[…] drinken, ik lust geen melk. Als kind heb ik er flessen doorheen gejaagd en van genoten. Dat kun je hier nog […]
Leuke reacties en opvallend. Zo ook een reactie van een man tussen alle vrouwelijken. Vroeger, dat is in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw, was de kreet: Melk is goed voor elk. waarin vond het idee van die schoolmelk (flesjes van 1/8 liter) zijn oorsprong. of: Drink per man driekwart kan. Dat was Joris de driepinter. Toen was de lucht misschien nog schoon of het water. Nu zit melk (relatief) vol met wezensvreemde stofjes netjes gezegd: je kunt ook lezen dioxine). Komt uit het gras in de uiterwaarden die vroeger iedere winter overstroomde en waar dan een vruchtbare laag klei achterbleef. Nu zit die grond vol met giftige stoffen.
Is het niet van de duitse industrie dan storten we het zelf wel in de plassen. Ach ja wat heet Vooruitgang?
Hallo Gert, wat leuk dat je mijn website bezoekt. Nieuwe lezers zijn altijd welkom en fijn dat je ook een reactie achterlaat. Ja, die kreet ‘melk is goed voor elk’ ken ik nog wel, we zijn van dezelfde generatie. Nu is die kreet achterhaald, is melk eerder een sluipmoordenaar. Ik heb het jaren geleden afgeschaft, alles wat zuivel betreft behalve de kaas, of die nog eens in de ban gaat? Ik heb mijn twijfels, zo lekker, enfin, de uiterwaarden zijn vervuild en inderdaad door de industrie. Wat niet kun je je afvragen, het water, de lucht. Ik heb er veel last van ivm copd en astma. Vooruitgang is er op velerlei gebied, maar wat betreft het milieu kan het beter. Nog een vraag van mijn kant, hoe heb je mijn website gevonden? Ben er altijd benieuwd naar.