Vandaag op dag tien van het nieuwe jaar schrijf ik tien minuten non-stop. Ik heb geen eierwekker meer (wie wel nog?) maar de timer op de iPhone aangezet. Het schrijven gaat niet volgens plan, enkel zoals het in mij opkomt. Eerlijk gezegd weet ik niet goed wat te schrijven, vandaar deze non-stop sessie. Die ga ik ook gewoon publiceren. Of het een kop een middenstuk of een staart heeft is nog maar de vraag. Correcties (tenzij het GROTE fouten zijn) laat ik ook achterwege om het karakter van non-stop schrijven niet weg te halen.
Op deze manier kunnen jullie zien wat voor bokkensprongen er in mijn hoofd plaatsvinden. Veel zou ik kunnen beschrijven, maar ik kan er geen geheel van maken. Gebeurtenissen volgen elkaar op. Leuke, verrassende en of dingen die zich herhalen. De dagen vliegen voorbij. Soms is dat de reden dat het schrijven niet zo goed lukt. Dan moet ik eerst alles laten bezinken. Moeten dingen rijpen voordat ik weet of ik er iets over schrijf of wil schrijven.
Maak dan altijd wel wat aantekeningen en probeer daar gevoelens of gedachten bij te vermelden zodat ik later dan toch nog over die gebeurtenis een stukje kan schrijven. Vandaag is het zo’n dag, veel te druk in het hoofd. De poes van de buren ligt in onze tuin op de uitkijk. Zag haar net onder de rododendron kruipen. Sam zal het zeker vanuit haar mandje hebben gezien en zal nu beslist niet tevoorschijn komen. Het roodborstje pikt hier en daar op de grond, de merel loopt over het gras. De eekhoorn heb ik zojuist al over de boomstam zien gaan. Wat kunnen die beesten bokkensprongen maken, maar dan met hun lijf.
Neem nou die griep die rondwaart. Ik heb geen griep, maar kwakkel wel een beetje. Meer last van hoesten, anders vermoeid dan normaal, wat lustelozer, niets lukt. Hebben jullie nou ook van die dagen? Denk altijd op dagen dat niets lukt dat ik de enige ben. Als alles loopt zoals het zou moeten denk ik dat niet. Wat kan een mens toch rare spinsels in het hoofd halen. Ben ook wat rusteloos. Verwacht een telefoontje en altijd weer opnieuw kan ik dan niet gewoon mijn gang gaan. Hoe vaak ik mij ook voorneem me daar niet mee bezig te houden en het gewoon te laten gebeuren, het lukt mij niet. Als ik bezoek verwacht bijvoorbeeld kan ik niet rustig nog even in mijn boek lezen, maar drentel rusteloos rond.
Op deze manier schrijven heeft wel iets en het maakt ook dat je losser wordt, dat het schrijven gemakkelijker gaat. Heb het al vaker ervaren. Steeds weer neem ik mij voor dit elke dag te doen, dan houd ik het een poosje vol en dan zijn er afspraken en ben ik het ritme weer kwijt. Vanaf vandaag dus weer. Het non-stop schrijven is juist ook leuk. Ik hoef nergens op te letten en wie weet kom ik vanzelf tot nieuwe blogpost, dat is al vaker gebeurd. Nog twee minuten. Zal ik het nog nalezen? Misschien. Buurpoes verdwenen, Sam aan de deur. Denk ineens aan schilderen en aan mijn opdracht. Klaar.
28 reacties. Plaats een nieuwe
Wat schrijf jij veel in tien minuten! Zal het ook eens proberen – grappig die afwisseling van gedachten en waarnemingen – overigens kon ik deze blogpost direct vanaf mijn mail openen – JOEPIE – en nu stoppen, anders begin ik hier a aan de tien minuten – dikke liefs X
Doen Anne! Door 10 minuten non-stop te schrijven raak ik geïnspireerd tot meer en soms verrast door wat in mijn hoofd opkomt. Bovendien ook nog eens erg leuk om te doen! Fijn dat je de blogpost kon openen, hoeven we daar niet meer mee bezig te zijn, kunnen we schrijven of iets anders leuks doen! xxx
Hallo Ellie,
Alles wat je schrijft is herkenbaar.
Bij mij spookt ook alles door mijn hoofd, maar ik kan wel beter loslaten.
Gewoon proberen pak een tijdschrift en lees een artikel, de wereld vergaat niet.
Ik vond het een mooi nonstopverhaal,xxx
Hoi Ria, fijn je hier ook weer te zien! Dank voor de tip en het compliment. Groetjes xxx
Goed idee van je. En het pakt nog eens prima uit ook. Leuk om buiten in het zonnetje te lezen terwijl ik aan het wachten ben op mijn vrouw. Zo verveelt een mens zich nooit. 😊
Buiten in het zonnetje lezen, is dat niet koud, Mies? Dank voor je complimentjes en fijn dat je door mijn blogpost aan de verveling bent ontkomen 😉
Grappig jouw bokkensprongen, zoals je ze noemt. Wat zul jij aan het einde van de dag uitgeput zijn van dat vele denken… ik vind het toch een grappig stukje. Liefs
Die bokkensprongen probeer ik soms wel een halt toe te roepen Irma, of ik maak kleinere sprongen 😉 Dank voor het compliment! X
Graag gelezen en ik moet zeggen, het leest lekker weg. Hopelijk jouw hoofd ook weer leeg en nieuwe energie! Liefs. xxx
Fijn dat je ‘mij’ weer graag gelezen hebt, Jannie! Inmiddels rust en inspiratie voor anders schrijven gehad! Lieve groet X
Ellie, met plezier en een smile op mijn gezicht gelezen want ik vind het zo herkenbaar. Ik ga ook eens 10 minuten nonstoppen. 🙂
Jacqueline, wat leuk je hier te ontmoeten en dank voor het compliment. Bij mij nu een glimlach 🙂 Zeker eens ‘nonstoppen’, het is leuk, inspirerend en brengt je wel eens stof tot blog!
Herkenbaar, Ellie. Ook ik heb regelmatig zo’n vol hoofd door alle gedachten die er doorheen gaan. Meestal wandel of teken ik ze weg, maar daar is ook niet altijd tijd voor.
Kwakkelen doe ik op dit moment niet, maar ik ben wel vermoeider dan anders. Ook wat lusteloos en soms zelfs wat gedeprimeerd. Het overkomt mij ieder jaar weer in de eerste weken van januari. Dus de laatste jaren denk ik dan: “Dit gevoel gaat eind van de maand wel weer over.”
Leuk trouwens, 10 minuten non stop schrijven.
Het is heerlijk dat jij kunt wandelen en tekenen Wilma, dat kan ik allebei niet. Maar als de tijd ontbreekt is dit non-stop schrijven misschien iets om te proberen. Wie weet maakt het ook ruimte in jouw hoofd! Hopelijk snel verlost van de nare winter perikelen waar je last van hebt. Lieve groet!
Herkenbaar Ellie, ik doe het ook wel eens als een manier om op gang te komen met schrijven en ervaar vaak dat het vruchtbaar is, aanknopingspunten biedt als ik eigenlijk niet goed weet wat te schrijven of geen begin zie voor bijvoorbeeld een schrijfopdracht. Het associëren overstijgt het denken door gewoon door te schrijven, dat vind ik het leuke eraan, er komt altijd meer of iets anders uit dan ik van te voren kon bedenken.
Cora, wat vind ik het leuk je ook hier te ontmoeten! En ook leuk dat jij het non-stop schrijven herkent en gebruikt en, net als ik ervaart, dat het inspirerend kan zijn. En altijd weer is het spannend hoe en waar je tot slot eindigt.
Leuk! Ik heb ook een tijdje zo gescheven, maar met een pen in een schriftje en dat nooit gepubliceerd. Echter met een pen in een schriftje schrijven, daar is behoorlijk de klad in gekomen. Schriftje ligt naast mee, maar er is altijd wel weer iets anders te doen. 🙂
Zo nu en dan ben ik weer heel gemotiveerd en gedisciplineerd om non-stop te schrijven en dan plots is het weer voorbij, maar gelukkig komt het altijd weer terug, Margo! Jammer dat met pen in schriftjes bij mij niet meer kan, dat is nog het mooiste, gewoon schrijven met een pen op papier 😀
Pakt goed uit Ellie, je non-stop experiment. Herken het van een schrijfcursus die ik had. Er zit een mooie samenhang in bij jou en het is een compleet verhaaltje…leuk! x Joke
Dank voor je compliment, Joke! Ik heb dit ook van mijn schrijfdocent geleerd, vind het heerlijk om te doen…toch weer oppakken 🙂 lieve groet xxx
Free writing is wat jij deed, hierboven. Achter elkaar schrijven zonder nadenken, zonder stoppen.Wij begonnen daar altijd mee met de schrijfgroep.
Ik meen dat het Nelleke Noordervliet was die zei tijdens een gesprek met haar: Het fijne van schrijven is dat je het altijd doet, zelfs al sta je gewoon uit het raam te kijken. Ga die zin maar eens van alle kanten bekijken, dan kom je tot een conclusie.
Dag lief mens en nee jij bent niet de enige die……
Mooie en wijze woorden van Nelleke Noordervliet, ik kan mij daar wel in vinden! Uit het raam kijkend ‘schrijf je met de ogen’, zoiets voel ik bij haar woorden. Waarna je dat ‘ogen-schrijven’ ook nog eens zou kunnen uitwerken. Wat ik ook leuk vind te lezen in de reacties, ook die van jou Athy, dat free writing voor de meesten zo herkenbaar is.
Haha, leuk. Ga ik ook eens proberen.
Meestal flans ik mijn stukjes ook in ene minuut of 10-15 in elkaar, niet teveel nadenken, gewoon typen. Werkt het beste ook.
Fijn jou hier te ontmoeten, kliefje! Deze non-stops zijn leuk om te doen, vaak alleen maar voor eigen ogen (vind ik dan), een paar heb ik er eerder gepost. Jouw stukjes zijn zo leuk en vlot geschreven, ik lees je ontzettend graag. Knap dat jij dat in zo’n korte tijd kunt, ik ben er wel een poos mee bezig…behalve de non-stops natuurlijk 😉
Vanzelfsprekend 😉
Dank 🙂
[…] geschreven Non-stop – 3 Naar de verjaardag van vriend T. Fijn om er even te zijn. Ik heb bij hen zo vaak gelogeerd in de […]
[…] Ik heb al eerder een paar blogs non-stop geschreven en gepost die kun je hier en hier en hier en hier ook nog een […]