Deze maand is het twee jaar geleden dat Man en ik voor het eerst in onze tuin hebben gewerkt. Het is op een zonnige zaterdag, een paar weken na de sleuteloverdracht. Wij gaan naar het tuincentrum om klimop te kopen en planten die tegen het hekwerk van de buren. Een week later vullen we de bloembak en bouwen van pallets een insectenhotel. Daarna laten we de tuin voor wat het is.
Vorig jaar in maart zijn we verder gegaan met het meer ‘eigen’ maken van de tuin. Spitten en schoonmaken. Honderden bolletjes haalt Man uit de grond. Onbegonnen werk. Nu zijn er weer veel te zien. De leuke mogen blijven, de rest spit Man er alsnog uit. Ook vorig jaar al wat nieuwe aanplant gedaan. Siergras, lage hedera, maagdenpalm en helleborus. Voor die laatste is een mooie plek voorhanden. Een stenen bak die onder het onkruid vandaan komt. Een paar weken later blijkt op die plek teveel zon, de een na de andere plant legt het loodje. Snel de overblijvers gered.
Rondom Marie alleen maar avondzon, dat moet toch kunnen.
Maar hoogzomer aan het eind van de middag op die plek ook al zon. Weer teveel.
Voordat de helleborussen op deze plek de geest geven ook weer snel uit de grond gehaald. Dan maar in de schaduw aan de overkant, maar ook hier redden zij het niet. Te droog en geen voeding door de wortels van de grote bomen. Ten einde raad stoppen we de overgebleven (intussen zielige) plantjes in de zinken teil. Het wordt de vierde plek.
Ik wil geen gaten in de bodem. Scherven erin en onder de bomen zodat de regen min of meer door een natuurlijk afdak wordt tegengehouden. Lukt ook niet blijkt een paar weken geleden. Een laag water in de teil. De planten gedwongen aan het pootje baden. De teil schuin, repen stof erin zodat het water eruit kan en ‘op’ naar het tuincentrum. Op zondag notabene. Zo burgerlijk, dat zou ik toch nooit doen? Maar nood breekt wet, er moeten potten komen. Pech, de goede maat niet op voorraad. We kopen wel iets anders.
Een week later op zondag voor de tweede keer een ritje naar het tuincentrum. Godzijdank, de potten die we willen volop in het rek.
De vijfde plek |
De vijfde plek |
A.s. Zondag blijven wij thuis, dan gaan bij goed weer de dahliaknollen de grond in. Die hebben wij ook nog gekocht.
14 reacties. Plaats een nieuwe
Ach, wat heet burgerlijk. Ik zeg vaak: “ik ben burgerlijk en ik ben er trots op”.
Ja, wat heet burgerlijk…het was 'met knipoog' bedoeld 🙂
Ik ben heeel blij dat ik burgerlijk ben hihi
En ik met jou, Anke….het was ironisch bedoeld…;-)
altijd leuk en herkenbaar die wederwaardigheden van jou! leuk met de foto's erbij. onze eerste drie helleborussen staan in de schaduw en hebben er acht jaar over gedaan voor ze eraan gewend waren… drie andere vorig jaar geplant op een zonniger plek en en die doen het zomaar, heel eigenaardige hellewezens zijn het 🙂
Ook leuk jouw tuin-wederwaardigheden te lezen, überhaupt fijn je te lezen, Anne 🙂 en ja de helleborus is een eigenaardig hellewezen….mooie naam heb je ervoor bedacht! Echt zoals alleen jij dat kan!
Dahlia's, vroeger vond ik ze lelijk. Nu vind ik ze mooi!
Ik ook…..:-)
Genoten. Doe jij je dahlia's in de volle grond? Ik heb twee knollen en weet niet zo goed hoe en wat. Het later er weer uit halen vind ik zo naar.Mijn hellewezens staan half in de schaduw, onder de cotoneaster en de krent van de buren. Heerlijk om je weer te lezen, Ellie
Dank Athy dat je van mijn stukjes geniet! Ik heb nu voor het eerst dahliaknollen gekocht en het uit de grond halen zie ik ook niet zo zitten, maar de bloemen vind ik zo mooi! De knollen kunnen ook in potten (minder groei en bloei waarschijnlijk) en je kunt ze 's winters afdekken met turf of iets anders wat de vorst tegenhoudt.
Wij hebben begin februari een prachtige Helleborus gekocht in Kalmthout. Stond eerst fier overeind, maar de bloemen liggen nu slapjes tegen de grond. Je zou ze bijna verdenken van een appelflauwte. Maar waarschijnlijk is het sterk wisselde weerbeeld van de afgelopen weken daar ook debet aan. Of de grond is te rijk aan voedingsstoffen in verband met de compost die er nog niet zo heel lang geleden doorheen gewerkt is. Nog maar even aanzien… Graag gelezen Ellie en geniet van jullie tuin, lente in zicht! 🙂 Lieve groet.
Het zijn dus blijkbaar rare en moeilijke wezens deze helleborussen. Hopelijk eerstdaags bij jou de appelflauwte voorbij en alleen maar genieten van deze prachtige plant! Fijn jou hier ook weer te lezen, Jannie xxx
Burgerlijkheid, heerlijk om dat zo nu en dan eens toe te laten…gewoon omdat het goed uitkomt. Je tuin vind ik toch al een hele volwassen uitstraling hebben met het mooie insectenhotel, oude tafeltjes, volwassen boom. Door je tuinverhaal krijg ik extra veel zin deze Pasen zelf ook aan de slag te gaan buiten. Mooie Paasdagen!
Joke, wat leuk dat je 'het' gevonden hebt om hier te reageren. Blijven jouw woorden bewaard en ik kan ik ze ook altijd weer eens lezen! Dank voor het compliment, fijn dat ik je door mijn stukje inspireer 🙂 Gezellig weekend xxx