Eindelijk

Leven
Mijn laatste bericht is van 13 januari, ‘Tussendag’.
Sindsdien heb ik nog tweemaal een ‘tussendag’ gehad, daarna ben ik volkomen uitgeput en ziek in bed beland. Nadat ik steeds weer moet afzeggen zijn de dagbehandelingen stopgezet.
Weken heb ik in de lappenmand gelegen. Telkens als ik denk, nu heb ik het ergste gehad, wordt het nog erger. Het heeft 5 weken geduurd voordat ik koortsvrij en aanspreekbaar ben. Er is geen puf over iets te doen, over inspiratie maar te zwijgen. Eerlijk gezegd weet ik de weken erna ook niet hoe het voelt energie en inspiratie te hebben. Dat moet ik opnieuw zien uit te vinden.
Je zou toch zeggen dat ik tijd genoeg heb gehad verhalen en korte stukjes te verzinnen. Dat er in die weken ook genoeg is gebeurd om over te schrijven. Dat laatste is misschien wel zo, maar veel is er aan mij voorbij gegaan. Ik slaap en droom. Bij het wakker worden weet ik niet waarover ik heb gedroomd. Nagenoeg elke ochtend heb ik gedacht dat ik weer zou gaan schrijven en schilderen. Maar het heeft tot vandaag geduurd, 15 maart en 2 maanden later, voordat ik zover ben. Eindelijk.
In april begin ik weer aan nieuwe dagbehandelingen. Ik heb er alle vertrouwen in dat het dan wel lukt en ik eind mei klaar ben om aan de zomer te beginnen!
Een hart onder de riem van een lieve Facebook-vriendin    
Cadeautjes voor mijn verjaardag

 

Het zonnetje schijnt binnen, geen beter medicijn
Voorlopig deze, bij gebrek aan ‘echte’  
Ingang atelier klaar voor het voorjaar, helleborus in grond en pot
Alsof er geen twee maanden zijn verstreken, Sam vandaag ook weer op haar schapenvachtje in het atelier
 
 
 

 

 

 

Bewaren

Vorig bericht
Tussendag
Volgend bericht
Burgerlijk

30 reacties. Plaats een nieuwe

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan