Altijd weer dilemma’s. Eerst hik ik er een paar weken tegenaan. Blijft het mooi weer dan heb ik een excuus om het nog even uit te stellen. Maar zo langzamerhand is het niet meer warm genoeg voor de ‘jurkjes voor de zon’. Van die dunne flodderdingen, gemakkelijk op te rollen in de koffer zodat er nog plek genoeg is om andere spullen op vakantie mee te nemen. Dikke sokken bijvoorbeeld voor als het koud is of een warm vest en een trui.
Maar goed, terug naar wat ik eigenlijk wil vertellen. Wordt het kouder? Gaat de verwarming al regelmatig aan? Dan wordt het tijd de kledingkast op te schonen. Iedere keer zie ik er tegenop. Weken heb ik nodig om alles voor elkaar te krijgen. Ik hoor jullie al vragen: ‘Waarom laat je niet gewoon alle kleding in de kast hangen? Of heb je zoveel dat er niet genoeg plek voor alles is?’ Dat is het niet. Ik wil de zomerkleding eerstdaags gewoon niet meer zien. Als het voorjaar dan over een kleine zes maanden begint en ik alles tevoorschijn haal, na er weken tegenaan te hebben gehikt, ben ik weer blij met mijn ‘nieuwe’ garderobe.
Het voordeel van zomer- naar herfst- en winterkleding is dat alle ‘blote’ jurkjes alvast weg kunnen. De andere dingen kan ik voorlopig laten hangen. Die draag ik nog met leuke kousen en een vest.
Zodra ik er klaar voor ben, snel ik naar boven, ruk de ‘jurkjes voor de zon’ uit de kast, zet de wasmachine aan, hang alles op een hangertje te drogen en stop het daarna in een kledingzak aan het kledingrek op zolder. De eerste hindernis genomen.
Maar dan ben ik er nog niet. Het is de bedoeling ook nog op te ruimen. Kleding die ik al enkele jaren niet meer heb gedragen kan weg. Naast me staat de strijkplank klaar. Dat maakt het opvouwen wat gemakkelijker. Maar zodra ik wil beginnen met dat opruimen word ik een besluiteloos, labiel typetje. Kan nergens afstand van doen.
Oude kleding, maar het draagt nog zo lekker.
Vale kleding, ook nog zo fijn om aan te hebben.
Dit ben ik beu. Heb het zo vaak aan gehad.
Pasvorm niet meer goed. Misschien met een vest er overheen?
Ontoerekeningsvatbaar toen ik dit heb gekocht?
Me laten leiden door een ander?
Hoezo is dit een leuke jurk? Raar dat iedereen dat zegt.
En zo sta ik voor de kast. De stapel ‘twijfelgevallen’ groeit snel.
Jammer toch dit weg te doen, wie weet.
Dit seizoen weer niet uit de kast geweest, maar misschien ‘ontdek’ ik het op een dag en draag het dan.
Volgende zomer denk ik er vast anders over.
Zal ik dit aan iemand geven of bewaar ik het nog?
Er mankeert niets aan.
Jullie begrijpen dat het nog wat tijd kost voordat de zomerkleding is opgeruimd en de wintergarderobe weer in de kasten hangt. Het is een klus waarbij ik eigenlijk iemand nodig heb. Iemand die zegt: ‘Weg ermee. Dat kun je niet meer dragen. Dit heeft de beste tijd gehad, Ellie.’
Zo iemand dus.
34 reacties. Plaats een nieuwe
Dan ben ik wel blij dat ik een man ben..hihihi… Wij trekken alles uit de kast, in een vuilnis zak en hup op zolder. Vijf minuten werk. 😀
Ja, alle credits in deze naar de man, Michiel! Mannen (dat denk ik tenminste, maar wil niet generaliseren en de vrouwen tekort doen) zijn hier inderdaad beter in…getuige ook Man 😉
Met meer dan slechts een dank – ze heeft minstens recht op twee danks of een kus – aan Ellie Schmitz, die alle woorden zo wat heeft geleverd hiervoor.
Noem het diefstal of plagiaat
maar wezenlijk is het gevonden poëzie (of een pastiche).
—————————————
Uit het dagboek van een vrouw!
Mijn Klerenkast
Oude kleding,
een shirt van een concert
waar ik ben geweest
met een ex,
maar het draagt nog
zo lekker.
Vale kleding,
maar wel nog zo fijn,
nog steeds fijn,
om aan te hebben.
Zwart is grijs geworden
maar grijs staat mij ook goed.
En het wit is ook grijs
maar dat staat mij ook nog.
Dit ben ik beu,
heb het zo vaak aan gehad.
Het staat mij wel mooi.
Alle mannen kijken, dan.
Bouwvakkers fluiten dan
zelfs weer naar mij.
Pasvorm niet meer goed
of was het altijd al
een hobbezak … ik weet niet,
misschien met een vest erover
… ja, tis de oplossing.
Heb ik dit gekocht?
Koopavond, te veel wijn,
dus ontoerekeningsvatbaar
of me laten (ver)leiden
door een ander?
Was het die verkoper
met zijn glimlach
en zijn lieve woorden?
Hij was wel heel knap.
Of mijn vriendin
die er bij was?
Ze was ladderzat.
Hoezo is dit een leuke jurk?
Mijn krijgdekleremetjeklerenkast klerenkast
trekt de vuilniszak van de rol
en heeft de grootste lol.
En mijn maar
is onverstaanbaar.
Dank voor deze bijzondere reactie, Derrel. Dichter, met al een paar bundels op je naam en eerste Nachtburgemeester van Eindhoven.
www.http://derrelniemeijer.nl/
Leuk Derrel, je moest maar eens een bundel maken van vrouwenzaken
En hoe herkenbaar is dit weer! Maar ik heb er iets op gevonden en juist vandaag 4, lees VIER fietstassen met kleding weggedaan naar Noppes en een goededoelenwinkeltje. Colbertjes, zeer netjes van dure merken, maar ik draag ze niet, lage schoenen die nog prima zijn, maar ik houd van hoge schoenen en laarzen, bonte kleding: ik houd van kleur maar draag het liefst zwart, grijs, blauw met iets aparts in het model – dus weg saaie strakke broeken, weg bonte rokjes, jurkjes etc. Overigens kwam ik van Noppes terug met een zeer kleurig zigeunerlampje 🙂 Volgens mij kijk ik liever naar kleur dan dat ik erin zit…
Ik heb dat ook, van die kleding die ik niet draag, maar ook niet weg kan gooien. Want je weet maar nooit…
Leuk geschreven, Ellie!
Onderstaande reactie op facebook, maar te leuk en te herkenbaar om niet hier te posten. Deze heb ik dus gekopieerd van Peter Gortworst!
Grappig. Ik ben ook zo'n besluitloos type wat kleding betreft. Heb net sokken met gaten weggedaan maar had ik de gaten niet gezien ( in de gaten gehad) en waren ze de was ingegaan, dan had ik ze nog een keer aangetrokken. Zonde toch om net gewassen sokken weg te gooien? Oude kleren? Kan ze vast nog wel een keer aan als ik het plafond moet witten. Verschoten T-shirt? Met een dikke trui er overheen zie het niet dus deze winter vast wel bruikbaar. Redenen genoeg….
Selma, het zal voor meer mensen herkenbaar zijn, gezien de geluiden die ik om me heen hoor. Dank voor je compliment!
Wat heerlijk dat jij je ook in mijn woorden herkent Peter, en ik weer in de jouwe….ik kan ook alles bij het schilderen in mijn atelier gebruiken en met een vest er overheen zie je ook niet dat er iets aan mankeert….
Dat vind ik nou ook, Anne!
Anne, wat jij schrijft zit ook wel iets herkenbaars in. Van die zwarte kleding, terwijl ik ook van kleur houd…en hoge schoenen en laarzen. Verder vind ik het weer geweldig dat wij op dezelfde dag met dezelfde dingen bezig zijn…én ben ik ontzettend nieuwsgierig naar het zigeunerlampje!!
Bij ons is het mijn man die niets weg kan doen: pakken die ooit duur waren maar inmiddels meer dan tien (!) jaar oud, t-shirts die zo lekker zitten… Dat maakt het voor mij weer wat gemakkelijker om kleding weg te doen: ik moet het goede voorbeeld geven :-).
Ik ben héél goed in wegdoen Ellie. Mijn stelregel is dat als ik het twee seizoenen niet gedragen heb, ik het weggooi. Het gaat naar een goed doel, dus zonde vind ik het niet. Xx
Gezina, wat een leuke reactie: je man die niets weg kan doen en jij die het goede voorbeeld moet geven! Geweldig!
Bovenstaand nog een reactie van Peter Gortworst die ook geen afstand van kleding kan doen. Mijn man wel, die helpt mij soms over de drempel…nadat ik natuurlijk eerst flink wat heb tegengesputterd 😉 …
Wie weet leer ik het nog eens, Irma. De 'twijfel' en 'zonde' stammen uit de tijd van heel zuinig moeten zijn. Ik weet als kleding een paar jaar ongedragen hangt, ik het zeker niet meer ga dragen. Dat kan weg, maar blijkbaar heb ik nog steeds een zetje van iemand nodig. Natuurlijk gaat ook mijn kleding naar een goed doel…
Lastig, lastig, lastig. Nog lastiger als je, zoals ik, te snel iets wegdoet. Heel vaak denk ik een jaar later: “Waar had ik dat ook alweer? O ja, naar De Kringloop. Zonde, ik had het best nog aan gekund. Misschien kan ik het terugkopen?
Dat is de andere kant van het 'niet weg kunnen doen'…te snel waardoor je spijt krijgt. Terug kunnen kopen zou dan wel leuk zijn, Wilma!
Ik ben ook vaak een twijfelkont, maar gebrek aan kastruimte dwingt me dan toch tot actie. En dat scheelt wel. Verder heb ik een hekel aan kleding kopen (lees passen) dus doe ik ook vrij lang met mijn kleding, ik combineer ook graag het een met het ander. En iets dat ik een jaar lang bewaard heb voor het geval dat, gaat een volgende keer echt weg! Verder heel herkenbaar en leuk geschreven Ellie 🙂
Aan het kledingrek op zolder hangen 'de twijfelaars', dat is mijn 'uitwijk'. Rek zwaar beladen, dat moge duidelijk zijn. Na zelfs enkele jaren iets niet gedragen te hebben denk ik nog altijd, wie weet ga ik het.p ooit……enz.
Dank voor je reactie en ook voor het compliment, Jannie!
Ik ben een vrouw maar handel denk ik als een man als ik Michiel G hierboven mag geloven. Alleen ben ik nog gemakkelijker uitgevallen. Meestal laat ik alles hangen en liggen in de kast. 's Winters kan er veel over elkaar heen aangetrokken worden. Echte dikke wintertruien zoals je vroeger wel nodig had heb ik eigenlijk niet meer.
Wat een mooie vorm om plagiaat te plegen! Leuk!
Voel me wel vereerd, Marijke! Derrel is mij niet onbekend.
Heerlijk Marijke dat jij er zo gemakkelijk mee om kunt gaan en die dilemma's zo uit de weg gaat. Ben jaloers op je 😉
Hahah zo herkenbaar.Ik kan ook nooit wat weggooien en mijn man gooit t gewoon in de zak.Als je t een jaar niet gedragen hebt, weg ermee.. Ja maar wat als ik het dan ooit weer eens pas? Wat als t dan weer mode is? Wat als? Ja wat als? dan is mijn kast te vol ,….
Ook zo herkenbaar zoals jij het zegt, Anke:'wat als……' Gelukkig heb je een man die het van je overneemt 😊
Ik kan hier (gelukkig) niet over meepraten – ik laat ook alles hangen, het hele jaar door. Wel wat lastig soms (lees: overvolle kasten) maar ja, dat zorgt soms ook voor leuke verrassingen om de zoveel jaar ☺����
Overvolle kasten (dat zijn ze toch al een beetje) maken mij onrustig…geen overzicht meer, weet ik helemaal niet wat ik aan zal trekken….ander dilemma Rebelse Huisvrouw ��
Moet ik mijn opmerking nog invoeren? Er zijn er al genoeg, maar…..nu ik dit lees, heb ik een rood truitje aan met een lage kol en korte mouwen. Een wit vest er in de avonduren overheen. Drie jaar heb ik het laten liggen, nu pas gewassen en weer aangedaan. Maar
k ik het je nu even moeilijk.
? Ik denk dat de meeste vrouwen jouw tekst met instemmend knikken zullen lezen. Ik deed dat!
Een foutje in de lay out. De r van maar moet weg, daar hoort de k en het vraagteken hoort achter moeilijk.
Letters, net kleren die je nader moet bekijken.
Athy, elke reactie is welkom en doet mij goed! Ik ben er blij mee, geniet ervan en soms komt er daardoor vanzelf weer inspiratie. Fijn dat jij je ook in mijn woorden herkent
Dat ging te snel, Athy….gelukkig herken jij je ook in mijn stukje, ben ik niet de enige met dilemma's en het bewaren van kleding die ik eens op een dag 'ontdek' en ga dragen.
Ellie!!!!! Beter laat dan nooit, hahaha. Geweldig en zeer herkenbaar, maar dat weet je. Liefs.
Simone, het kwam er destijds niet echt van en toen heb ik het maar uitgesteld tot deze 'kledingwisseling'. Heb jij het karwei achter de rug? Liefs ook!