1 mei sprak ik Vriendin.
Tijdens dat gesprek valt het woord ‘hotelkamerveiling.’ Ook: ‘Hotel in Assen, misschien iets voor jullie? Je moet maar eens kijken. Ik koop daar ook regelmatig een overnachting.’
Op slag draaien de radertjes onder mijn schedel. Het zou leuk zijn een kamer in Assen te boeken. Kunnen we vriendin A en man bezoeken. Ook kunnen we met het beschadigde beeld terug naar ‘De Kunsthoek’ in Hijken, niet ver van Assen vandaan. Dat beeld hebben we daar een paar jaar geleden gekocht. Tijdens een storm is het omgewaaid waardoor het ijzer is gebroken. Dat moet worden gelast.
Na het gesprek met A meld ik mij aan bij ‘hotelkamerveiling.nl’. Koop een overnachting met ontbijt. Vertel het Man niet. In onze twee-weken-vakantie van augustus stuur ik een mail naar zijn manager. Kan er in september een vrije dag geregeld worden? Als dat kan, boek ik meteen het hotel.
Dag een.
Man weet nog steeds niets. Als om 06.00 uur de wekker afloopt vertel ik hem over de vrije dag en dat wij samen op pad gaan. Ik verklap een paar dingen, niet alles. Na veel getreuzel met koffie en ontbijt op bed pakken we onze spullen in. Voor onderweg maakt Man krentenbrood met kaas. Een kan met koffie nemen we ook mee.
Het is druk op de weg. Bumper aan bumper rijden wij met een snelheid van 100 km per uur. Plots remmen de auto’s voor ons af. Wat is er aan de hand?
Op de afslag van de A50 naar de A12, in de punt van de driehoek, staat schuin een auto. Een vrouw alleen. Blijkbaar heeft zij de afslag naar de A12 gemist. Zij doet pogingen zich tussen de auto’s te voegen. Op dat punt kan zij natuurlijk geen snelheid maken. Hoe is het mogelijk dat iemand daar gaat staan om in te voegen? Levensgevaarlijk. Waarom niet doorrijden naar de volgende afslag? Dat alles vragen wij ons af. We verzinnen er de meest uiteenlopende verhalen bij. Wie weet schrijf ik daar nog eens een stukje over.
Voorbij Apeldoorn stoppen wij voor brood en koffie. Daar is een grote parkeerplaats. Vooral met mooi weer een leuke plek om te zijn. Gezinnen, mensen alleen, vrouwen in een groepje, kinderen jengelend en kinderen met een ijsje.
Op afstand zie ik hen aankomen.
Hij in een geruite bermuda, gestreept truitje erboven, heuptasje in de hand. Witte benen, witte sokken en sandalen aan, knokige knieën, speurende blik.
Zij in een driekwart gestreepte broek en een grijs met wit gestreept truitje, grote handtas aan de arm.
‘Waar is de auto?’ vraagt de vrouw. De man mompelt iets en wijst in een richting die alle windstreken kan bevatten. Intussen lopen zij heen en weer. Ook weer langs onze auto. Irritatie bij beiden. Paniek ook. Zij gaan harder lopen, kijken, roepen naar elkaar, zwaaien met hun armen. Dan verliezen wij hen uit het oog.
We gaan verder, op weg naar Hijken. Het beeld wordt gemaakt en begin volgende maand kan het weer in onze tuin. Wij zijn blij dat het kan en ook nog zo snel.
Aan het eind van de middag arriveren we in het hotel. Op de begane grond hebben we een prachtige kamer. Ruim, licht en met een paar stoeltjes bij het raam. We kijken uit op groen, bomen en struiken. Voor het avondeten heb ik een tafel gereserveerd.
Wordt vervolgd…..
waren
20 reacties. Plaats een nieuwe
Zo te lezen is je verrassing echt een gezellig uitje geworden! Maar wat is Assen een eind rijden hè.
Je maakt wat mee onderweg 😉 Het eten ziet er trouwens heerlijk uit. Jammie!
Het waren heerlijke dagen, Irma. De verrassing groot, het genieten navenant 🙂 Wij hebben er geen moeite mee afstanden te rijden. Voor mij is het wel belangrijk af en toe uit te stappen, te lopen en wat oefeningen te doen. Na de rit is dan weer een ander verhaal 😉
Zoveel te zien onderweg Jaap, als men er maar voor openstaat, de zintuigen laat werken 😉 Man heeft er ook oog voor, dat is bijzonder leuk! Het eten wás ook heerlijk….
Fantastisch dat je dit allemaal kon regelen en geheim houden! Een enig uitje! Het vervelende is wel, dat wij (ik) nu met allerlei vragen zitten…. is die ene auto nog weggekomen en die andere terecht? Ik ben benieuwd naar het vervolg.
Soms een beetje moeilijk om 'stil' te houden, maar gelukkig heb ik het in de loop van de maanden zo hier en daar kunnen laten vallen 😉
Anne, ik heb er zo'n plezier aan beleefd! Zowel vooraf als tijdens de dagen in Assen. Wilko was zeer verrast en heeft erg genoten. Wat betreft de auto's…dat zijn 'open' gebeurtenissen gebleven…
Gezellig, dit soort verrassingsuitstapjes. En jullie hadden nog mooi weer ook zo te zien – wat wil een mens nog meer?!?
Het was ook zeer geslaagd, Rebelse Huisvrouw! Mooie ontmoetingen, mooie kunst, moo1 weer en een Man die genoten heeft! Wat wil een mens nog meer 😉
Klinkt gezellig en de foto's maken het helemaal af!
Dank voor je mooie compliment, Sophie. Gezellig was het!
Een extraatje. Leuk zeg!
Soms is dat gewoon nodig….en leuk was het 😀
Wat lief van je om je man zo te verrAssen.
In Assen…..😀
Wat een leuk idee. En weer zo lekker neergezet; ik was er gewoon bij. Het vervolg graag voor het ijsje smelt??
Dank Athy voor zoveel complimentjes! Zojuist deel II gepost!
Wat een leuke spontane actie Ellie! Leuk verslag van de reis ook, zag het allemaal gebeuren! 🙂
Het was verrassend en leuk, Jannie! Fijn dat je bij het lezen iets 'zag' gebeuren…😊
Wat leuk, zo'n verrassing voor Man. En voor mij om nu te ontdekken dat ik deel 1 nog niet gelezen had. Af en toe loop ik achter, blijkt zo.
Wat leuk dat jij dit blogbericht nog hebt gelezen en een reactie hebt achtergelaten, Wilma. Dat is een verrassing voor mij!