Jarenlang al schrijf ik en nu tweehonderd. Steeds weer kocht ik nieuwe opschrijfboekjes. De mooie van Moleskine of andere leuke boekjes. Een voor in mijn tas. Ergens in huis lag er ook steevast een en altijd een naast mijn bed. Elke inval of iets wat ik zag en de moeite waard vond, werd genoteerd.
En ik schreef. Altijd weer. Maar om de haverklap moest de vlam erin. Stopte ik alles in de houtkachel of buiten in de vuurkorf. Vond het slecht geschreven. Wie zou dat willen lezen? Hoe ik ook mijn best deed dát te doen wat ik graag wilde, schrijven, het lukte mij niet. Tot groot verdriet en tot grote frustratie.
Tot ik bijna zeven jaar geleden Man ontmoet. Niet in het allereerste begin, maar al vrij snel geeft hij mij prikkels tot schrijven. Telkens als wij elkaar zien vraagt hij ernaar, draagt ideeën aan en zo ontstaat er langzaamaan iets. Ik begin en houd weer op. Te onzeker of ik ‘het’ wel kan. Steeds weer begin ik. En steeds weer koop ik nieuwe opschrijfboekjes. Dat herhaalt zich een poos. De tussenliggende periodes van ‘niet-schrijven’ worden korter. Met vallen en opstaan komen er woorden op papier. Verbranden doe ik niets meer, maar het iemand laten lezen wil ik ook niet. Zelfs Man niet.
Hoe de gedachte is ontstaan weet ik niet meer, maar plots wil ik met ‘mijn schrijfsels’ naar buiten. Iedereen die dat wil mag mijn stukjes lezen. Ik ben er klaar voor. Een website wordt gemaakt. De reacties van de lezers zijn een stimulans om door te gaan. En niet te vergeten Man. Hij geeft mij nog altijd ‘een zetje’ als dat nodig is en neemt mij regelmatig dingen uit handen zodat ik kan schrijven. Herinneringen en het dagelijkse leven zijn mijn inspiratie.
Als ik schrijf voel ik mij het meest in mijn element. Nu kan ik niet meer zonder. Vandaag blogbericht tweehonderd. Ik ga door. Over een paar dagen nummer tweehonderdeen.
25 reacties. Plaats een nieuwe
Wat een mooi boekje boven je blog, Ellie! En…….op naar de volgende 200, ik lees ze graag! 🙂 xxxx
Fijn hè, zo'n man. Ik heb er ook zo één.
Prachtig Ellie! En wat fijn dat Man jou zo steunt en inspireert om toch vooral door te gaan. Ik heb gelukkig ook zo'n man! En jammer dat je zoveel werk hebt verbrand, want ik vind je leuk schrijven. Op naar schrijfsel 300 en meer…. xx
gelukkig komen je schrijfsels niet meer op de brandstapel – ze mogen er zijn. ik lees ze met plezier en herkenning – go girl! op naar de volgende xxx
Voor zo'n mooie reactie, daar doe ik het voor, Anne! Dank xxx
Heerlijke reactie, Jannie. Ik ga door met zo'n stimulans xxx
Goud waard, Wilma 😊
Als jouw reactie geen stimulans is….dankjewel! Een beetje buikpijn krijg ik wel als ik aan die brandstapels denk….gelukkig nog veel in mijn hersentrommeltjes…wie weet, werk ik alles weer opnieuw uit xxx
Zo heel herkenbaar, Ellie. Of het wel goed genoeg is, interessant genoeg. Man kwam op de juiste plek terecht. Wanneer je nogmaals twijfelt? Denk maar aan ons, je publiek. Wij houden van jouw schrijfsels, wij kijken er naar uit. En wij weten en vinden dat jij schrijven kunt. Gefeliciteerd met je twee honderdste schrijfsel. En gefeliciteerd met man…..
Zoveel complimentjes, Athy…ik heb er geen woorden voor…dank dank dank 😊😊😊
Schrijven is schrappen en over verbranden heeft niemand gesproken. Denk niet dat alles in rook is opgegaan. Ergens in jouw grijze hersencellen zit alles nog opgeslagen en wacht er op om, in jouw eigen ontwikkelde stijl, opgeschreven te worden. Gefeliciteerd met de 200e en ik lees ze met plezier.
Dank voor je mooie en ook inspirerende reactie, Peter. Inspirerend te denken dat alles op mij wacht om weer herschreven te worden!
Gelukkig gaat er geen vlam meer in; ik lees ze graag!
Ben er zelf ook blij mee…..ik schrijf de stukjes graag en nu nog meer na alle stimulans van de lezers!
Gefeliciteerd met je tweehonderste blog! Weet je dat Natalie Goldberg, de schrijfgoeroe, ook zo begonnen is met schrijven? Ze had stapels schrijfboekjes die ze vol had geschreven. Ik heb gisteravond een artikel geschreven over mijn progressie als schrijver van korte verhalen en een van de conclusies van mijn onderzoekje is: oefening loont! Ik lees graag jouw blogs. Herkenbaar, menselijk, volwassen en evenwichtig, harmonieus.
Dit is een liefdesbrief. Een man die je zo inspireert, zo mooi.
Heel mooi verwoord, Selma! Dank 😀
Wat een mooie reactie, Odile! Het loont inderdaad om bezig te blijven met schrijven en met zulke inspirerende reacties van jullie moet dat mij zeker lukken!! Dank ook voor de complimentjes, je maakt me blij 😀
Zo is dat, Ellie.
Tweehonderd! Jeetje, je bent goed bezig, Ellie 🙂 Je berichtjes zijn steeds leuk om te lezen; op naar de vijfhonderd is het advies van een blije lezer(es).
Dankjewel Mieke voor je enthousiaste reactie. Hier word ik nu enthousiast van. Schrijven is heerlijk, ik ga je raad opvolgen, doe mijn best om de 500 sowieso vol te maken. Dat duurt echter nog wel een poos voordat het zover is.
Eindelijk je laatste en 200ste blog gelezen. Het is altijd erg plezierig om jouw verhaaltjes te lezen. Hiermee laat je iedereen die ze leest steeds een beetje meer toe in jouw wereld en leven. Ga zo door, niet alleen voor jezelf maar ook voor al jouw lezers. Joke
Nog meer stimulans om door te gaan met schrijven! Fijn dat je het leuk vindt mijn stukjes te lezen, Joke! Dank voor je mooie reactie 😀
Je 200ste bericht, gefeliciteerd! Ik hoop dat je nog heel lang blijft schrijven – ondanks het feit dat ik niet veel blogs lees vind ik het altijd erg plezierig om hier te komen!
Wat een lieve en ook inspirerende reactie van jou, Rebelse Huisvrouw! Dank daarvoor en ik vind het ook heel plezierig om bij jou te komen 😀