Maandag

Leven

Na een onrustige nacht ben ik heel vroeg wakker. Het is nog donker. Man ligt naast me. Dat is fijn en ook geruststellend. Als de wekker om zes uur gaat voelt het vervelend dat Man moet opstaan om naar zijn werk te gaan. Toch kan ik goed alleen zijn. Blijkbaar heeft het te maken met het weekend, een paar dagen samen. Met zijn tweeën de dag doorbrengen geeft wat meer vreugde, vrolijkheid en gezelligheid. Maar op maandag moet ik wennen aan het alleen-zijn. Dan ben ik altijd weer zoekende.
Nadat Man rond half acht naar zijn werk is gegaan blijf ik nog even liggen. Ik ben zo moe, het is geen goed plan op te staan. Uit ervaring weet ik dat het dan een vervelende dag wordt. Beter om nog wat te slapen, dan heb ik misschien wat meer energie voor de rest van de dag.
Roepend word ik wakker. Gedroomd.
Ik ben gaan fietsen. De streek is mij totaal onbekend. Akkers en weilanden gaan aan mij voorbij. In de verte een huis en dichterbij komend zie ik dat er een tuincentrum is. Er zijn weinig planten, maar er lopen veel honden over het terrein. Vermagerd, angstig en met een droevige blik in de ogen. Een van hen loopt onmiddellijk op mij af. Ik ben totaal niet bang. Pak het beestje in mijn armen en neem het mee. Ik loop verder. Denk er niet aan mijn fiets mee te nemen. Voor mijn idee loop ik uren tot ik eindelijk in de verte weer een huis zie. Voor hulp ga ik naar binnen. Geen telefoon bij me en ik wil bellen met de dierenambulance. De hond begint te bijten. Telkens een beet in de arm en dan weer gewoon rustig in mijn armen liggen. Het beest klemt zich met de poten stevig aan mij vast. Het lukt mij niet de hond op de grond te zetten. Ik ben bang.
In het huis een ontmoetingsruimte voor creatieve mensen. Het wordt geleid door een jong stel. Ik vind de man zo leuk dat ik er door in verwarring word gebracht. Op dat moment word ik wakker, val ook meteen weer in slaap. Weer droom ik en ontmoet diezelfde man. Nu is hij zeer boos.
Maandag. Een nieuwe week is begonnen met deze droom en blog.
De foto is van Berner Sennen Roos, mijn laatste hond, in 2005 overleden.

Bewaren

Vorig bericht
Non-stop 1
Volgend bericht
Woensdag

14 reacties. Plaats een nieuwe

  • Heel mooi geschreven weer Ellie. Fraaie foto van Roos. Nooit overwogen om opnieuw een hondje in huis te halen? Ik kan me zelf zo moeilijk een leven zonder hond voorstellen.

    Beantwoorden
  • 1000 -10000 -100000 keer (bij wijze van spreken) heb ik een hond in huis willen halen. Altijd honden om me heen gehad, sinds mijn jeugd al. Maar toen Roos overleed woonde ik alleen en door mijn ziekte kon ik haar vaak niet meer goed uitlaten, moest ik altijd andere mensen inschakelen. Nu, samen met Wilko, zou het weer kunnen en misschien gaat dat ook nog gebeuren…een leven zonder hond is 'minder'..

    Beantwoorden
  • boeiend dat je gebeten wordt door de hond die telkens lief in je armen terug komt en dan kom je in een ontmoetingsplek voor creatieve mensen, met een man die jou in verwarring brengt – en vervolgens is hij boos in de tweede droom – een pracht van een eerlijke observatie – zoals Paul Biegel al zei 'wat je droomt, ben jezelf' – ik krijg de indruk dat een nieuwe energie zich baan breekt, een energie die je vermoeidheid ten goede gaat komen, lieve Ellie: Bijt van je AF! Grrrrrr!

    Beantwoorden
  • Selma Hoste
    maart 16, 2015 17:26

    Ik kan me goed voorstellen dat je niet los kwam van deze droom. Even opschrijven helpt dan, he?

    Beantwoorden
  • Tja, wat betekenen dromen? Het is de verwerking van het onbewuste. Het is er eentje die veel indruk op je heeft gemaakt, anders had je er niet direct over willen schrijven. Frappant dat je juist gaat.lopen, terwijl je liever en beter fietst. Prachtige hond was Roos. Ik ben benieuwd of deze droom vaker (of in een variant daarop) voorbij gaat komen. Xx

    Beantwoorden
  • Het was een intrigerende droom, Selma….en erover schrijven is altijd leuk!

    Beantwoorden
  • Irma…ik kwam vanochtend niet los van deze droom, ik was er zelfs stil van, daarom heb ik erover geschreven. En dat lopen vind ik ook vreemd, ik kan het niet eens, maar heb wel elke dag een paar uur met Roos in het bos gelopen, 's ochtends en 's middags….misschien hoort dat voor mij bij 'hond'. Roos was mijn allerbeste hond ooit, tot nu toe dan hè, je weet maar nooit. Dat wil overigens niet zeggen dat andere honden minder waren, integendeel, maar zij had 'iets'…dat kan ik niet verwoorden…

    Beantwoorden
  • Anne, een mooie reactie, die zet mij weer erg aan tot nadenken…net zoals de droom. Ik ben er nog niet klaar mee. De hele dag ben ik in een andere sfeer, weet niet hoe ik het anders moet uitleggen. Veel indruk heeft die droom gemaakt en er komen daardoor ook nog eens veel herinneringen naar boven…
    Gisteren reed ik achter een auto aan met daarin een Berner Sennen….mijn lievelingsras, eigengereid en op zichzelf…past ontzettend goed bij mij 🙂

    Beantwoorden
  • En zo werd je dag nog weer anders dan je had verwacht. Rare dingen: dromen. Ik heb dat gelukkig niet vaak, maar als ik droom blijft het ook vaak heel lang hangen.

    Beantwoorden
  • Ja, het was een heftige droom die mij bezig heeft gehouden, Wilma. En nog…ook reacties erop zetten mij weer aan tot nadenken.

    Beantwoorden
  • <3

    Beantwoorden
  • Dank en lieve groet voor Mieke 🙂

    Beantwoorden
  • Jannie Harmsen
    maart 17, 2015 00:19

    Ik vermoed dat de hond die je in de auto voor je zag, meer indruk op je heeft gemaakt dan je in eerste instantie verwacht zou hebben Ellie…..Herinneringen aan een hond die je zo af en toe nog mist, misschien is dat de beet?

    Beantwoorden
  • Misschien is dat wel zo Jannie, onherroepelijk dacht ik aan Roos. Er zijn allerlei momentjes die in deze droom worden samengebald, geloof ik…

    Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan