Afgelopen week zo nu en dan druk geweest, daarnaast heb ik veel geschreven. Een paar blogs zijn klaar waarvan ik er een niet kan plaatsen, dat is mij met nadruk geadviseerd. Vooralsnog luister ik naar dat advies, maar ik ben wel zo eigenwijs om te denken dat ‘misschien’, ‘wie weet’, ‘waarom niet’….
Een andere blog plaats ik pas over een paar weken. Daarin vertel ik over mijn vader, maar zoals gezegd, later te lezen. Ik heb geschreven over de ‘muizenjacht’ van Sam en ook over mensen die graag hun medemens in een ‘hokje’ plaatsen. Dat hokje is voor hen de manier van doen en laten, dat is hun norm. Enigszins andersdenkend of doende dan volgens die norm kan bij die mensen niet. Maar wat is ‘normaal’ vraag ik me tijdens het schrijven van die blog meerdere malen af. Dat schrijfsel is nog niet klaar. Soms helemaal niets gedaan. De letters gelaten voor wat het was, niet geschilderd, geen mensen bezocht, rust genomen.
Maandag 3 november 2014
Een blog geplaatst en veel geschreven. ’s Avonds vroeg naar bed, te moe om te lezen of nog iets anders te ondernemen.
Dinsdag 4 november 2014
Om niet met woorden bezig te zijn en ook om geen kwast in handen te nemen, heb ik allerlei kleine doosjes met bandjes, lintjes, knoopjes, garen en wat al niet meer, uitgemest. Kaarten en postpapier bekeken. Soms verkleurt het papier een beetje, daar maak ik dan een apart stapeltje van, altijd wel ergens voor te gebruiken. Voor de jarigen deze maand kaarten geschreven.
Woensdag 5 november 2014
Mijn behandelend arts in Uden bezocht. Een lang gesprek met haar gehad en, naast de injecties die ik mezelf tweemaal per week geef, van haar een injectie met nog een ander medicijn gehad. Zo kan ik op de been blijven. Op de terugweg boodschappen gedaan, bij thuiskomst even gerust, daarna het eten voorbereid voor de gasten aan tafel. Nadat zij weg zijn gegaan ben ik gaan slapen. Man heeft alles opgeruimd. Ervoor gezorgd dat het de volgende ochtend weer een gezellige keuken was met een schoon aanrecht.
Donderdag 6 november 2014
Gerommeld in het atelier. Penselen, kwasten en de voorraad verf bekeken, alles is immers lang in dozen geweest. Deze dag heb ik het theekastje van mijn ouders een tweede keer met krijtverf bewerkt. ‘s Avonds heb ik gebridged.
Vrijdag 7 november 2014
Verf en penselen uitgezocht om aan iemand mee te geven zodat zij ook kan schilderen. ’s Middags heb ik geslapen en aan het einde van de middag heb ik Man van zijn werk afgehaald en zijn wij samen naar de schilderswinkel gefietst. Daar heb ik een tube rode verf gekocht, 2 grote platte kwasten, een dikke ronde kwast en 3 kleine linnen doekjes. Het boek van Annie Sloan bij de post. In een Marokkaans restaurant een vegetarisch gerecht met veel groenten gegeten, heerlijk.
Vandaag 8 november 2014
Ontbijt op bed gehad en de hele ochtend in bed gebleven. Vanmiddag met Man op de fiets naar het tuincentrum geweest. Daar heb ik een schaal gekocht die ik zojuist met gesso heb bewerkt. Ik wil er een kleurige fruitschaal van maken. De drie doekjes heb ik alvast rood gekleurd. Wat ik daarop wil schilderen houd ik nog voor mezelf, maar te zijner tijd laat ik mijn ‘kunstwerkjes’ aan jullie zien! Nu zit ik aan de eettafel en typ deze blog.
12 reacties. Plaats een nieuwe
Goed bezig geweest, Ellie 🙂
Er zijn zoveel leuke dingen te doen, Mieke! Lieve groet 🙂
Altijd leuk te lezen waarmee je bezig bent, Ellie en je schreef deze keer nog openhartiger dan anders, heb ik zo de indruk. Dat maakt het lezen des te aantrekkelijker. Ik kijk al uit naar je volgende blogjes en je hebt me erg nieuwsgierig gemaakt naar die ene ;-).
Nathalie, leuk je hier weer te zien 🙂 Dacht het al dat je nieuwsgierig zou zijn naar, maar je zult het wel van mij horen….of lezen misschien….;-)
Wat spannend die rode doekjes. Zelf schilder ik op olieverfpapier dat ik eerst een kleurtje geef, is het meteen geïmpregneerd. Als ik het wit laat, krijg ik migraine. Nu ik jou zo lees denk ik regelmatig, hé wat leuk, dat doe ik net zo als zij…. Buigen als het riet, is mijn motto voor alle stormen die over mijn leven zijn gekomen, de kleintjes en de groten. Buigen en weer overeind komen. Lekker uitrusten en op je eigen tijd weer je ding doen, van harte, Ellie.
Athy, wat zijn dit weer mooie woorden van jou, ik geniet altijd erg van je reacties! En spannend die doekjes? Dat vind ik ook, maar ik weet natuurlijk al wat ik ermee wil, jullie later! Schilder je dan ook met olieverf? Leuk dat 'mijn dingen' herkenbaar zijn omdat het ook wel 'jouw dingen' zijn, ook woorden om van te genieten! Dank Athy en lieve groet!
Het borrelt van binnen in de vulkaan, de lava wil naar buiten. Later zal deze stroom haar vruchtbare sporen achterlaten…….
Gedachten die bij mij opkomen na het lezen van jouw blog Ellie. In de rode doekjes 'zie' ik de lava, de kracht…………Lieve groet! 🙂
Het borrelt inderdaad behoorlijk, 'het' wil eruit, of het nou schilderen of schrijven is…'het' is een gloed binnen in mij…Jannie, je hebt de spijker op z'n kop geslagen met je reactie, dank en lieve groet 🙂
Wat een veelzijdig persoon ben jij; graag gelezen
Mooie complimenten Irma, dank je wel!
Heerlijk om te lezen dat je zo creatief in de weer bent. En ook mij valt het op, dat je makkelijker schrijft. Je lijkt wel iets losser te zijn. Het leest heel fijn. Alsof je naast me zit 😉
Jaap, wat een mooi compliment…ik bloos, geniet er ook van en door jouw woorden nog méér geïnspireerd!