Tuin

De zoete inval

Leven

Man en ik hebben voor een dag de sleutel van ons toekomstige huis in handen. De verkopers zijn verhuisd en het is nagenoeg leeg. Zo kunnen wij samen het huis zonder iemand erbij, voelen, zien en ruiken. Kunnen wij nog eens goed bekijken wat we gerenoveerd willen hebben. Voor die renovatie heeft Man, later op de ochtend, wat mensen uitgenodigd. De elektricien, de verwarmingsmonteur, de man voor de schouw en de schoorsteen en ook de mannen die ervoor moeten zorgen dat wij kunnen douchen, dat er een vaste trap naar de zolder wordt gemaakt en dat er in het hele huis gestukadoord en geschilderd wordt. De vloerenlegger nodigen we over een paar weken uit.

Man, Vriendin en ik ontvangen, wijzen aan, vertellen wat er gedaan moet worden. ‘Dit willen wij hier, dat willen wij daar doen, is dat mogelijk?’ ‘Kunt u dat maken, heeft u misschien een ander of beter idee?’ Men komt los, wordt enthousiast, zoveel mannen, zoveel ideeën. Binnensmonds mompelend, met rolmaat in de hand, kruipend, bukkend en gestrekt meten zij op, schatten zij in, lopen en kijken rond. Ook mannen met hun eigen dialect zijn er. Ik sta erbij, versta er geen woord van, maak nog maar eens een kan koffie. Loop door de tuin, ideeën borrelen op, maar de tuin is van later zorg. Eerst maar eens alle bloemen, elke struik en de bomen zien groeien en bloeien. Maar zeker is nu al dat er aan het langgerekte grasveld iets zal worden gedaan. Mijn ideeën en Man’s handen zullen de klus wel klaren.

We splitsen ons op, loopt het uit met de elektricien, vangt een van ons drieën de nieuwkomer op en begint dezelfde ronde weer van voren af aan. Weer het huis laten zien, vanaf de nok op zolder tot beneden in de kelder en alles wat zich daar tussenin bevindt. Daarna is de garage aan de beurt. Ook hier is er het een en ander aan klussen te doen. Er moet geïsoleerd worden, de waterleiding en gasleiding moeten worden aangelegd. We hebben een kraan en wasbak nodig, waar een kantelpoort is een raam en nog een met uitzicht op de tuin.

Van negen tot half twee zijn er werkmannen over de vloer. Sterke en stoere mannen, zeven in totaal. Nu is het wachten op de offertes en kunnen Man en ik op pad om de laatste dingen in te kopen. In de tussentijd tellen wij af tot de sleuteloverdracht en het huis officieel van ons is. Nog 18 dagen te gaan, dan kunnen de mannen aan de gang, eerst de slopers, dan de bouwers.

Vorig bericht
Witte jassen
Volgend bericht
Kruimels

16 reacties. Plaats een nieuwe

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan