Eindelijk heb ik vandaag sinds lange tijd weer kunnen schilderen. In het weekend verf en doeken in huis gehaald, maar het lukte me niet zo goed ermee bezig te zijn. Afgelopen dagen wel een grillige ondergrond op het ene doek, wat vormen en verschillende kleuren op het andere aangebracht, maar verder dan dat kwam ik niet. Het bezig zijn op doek met kwast, spons, een dot katoen of zomaar met mijn handen, kwam niet op gang. De inspiratie was ver te zoeken en het leek wel of ik, wat betreft het schilderen, volkomen op slot zat. Ik kon niets bedenken en mijn handen weigerden hun eigen weg te gaan.
Maar vandaag is daar, gelukkig, weer verandering in gekomen. Het is een heerlijke dag geworden, samen met een vriendin. Zij schildert al lang, geeft workshops en heeft leuke en vooral inspirerende ideeën. Haar is het gelukt om het schilderen bij mij weer op gang te brengen.
We zijn de dag met koffie en koek begonnen. Met praten en foto’s bekijken van haar eigen creaties en doeken van haar cursisten. In mij begon
het te borrelen. Ik wilde aan de slag. De potten verf, kwasten en doeken kwamen op tafel. Vandaag wist ik weer hoe het moest. Bezig zijn met verf, met kleuren, met vormen, de handen laten gaan, gewoon doen. Over twee weken weer samen schilderen. Ik zie er nu al naar uit!