Blij, op mijn werktafel liggen mijn gewonnen boeken, twee zijn er deze week door de postbode afgegeven. En tweemaal kende ik uiteraard de inhoud van het pakket. Maar het aannemen ervan, het bekijken van het pakket, het gewicht ervan in mijn handen, de naam van de afzender lezen, toch ook nog even kijken of het wel aan mij geadresseerd is en het pas daarna openmaken. Dat gevoel, die spanning en de blijdschap die er dan is.
Met elk boek dat ik koop, krijg of win ben ik weer net zo blij alsof het mijn eerste boek is. En zoals jullie weten, mijn eerste eigen boek stamt uit mijn kinderjaren. Zo nu en dan schrijf ik me in als ik kans kan maken op een boek dat werkelijk mijn interesse heeft. Een paar jaar geleden won ik op één dag 2 boeken, het voelde als jarig zijn. Daarna lange tijd niets. Mijn vriendin, zij won. We maakten er grapjes over dat ik een volgende keer aan de beurt zou zijn, maar dan alleen als zij niet naar hetzelfde boek mee zou dingen. Zij wint vaak boeken en soms ook andere prijsjes. Mijn facebook-vriendin kan ook heel vaak een gewonnen boek, of een envelop met bioscoopkaartjes erin, van de deurmat oprapen. Geluksvogels zijn het.
Maar nu liggen dan voor me van Jan van Aken ‘De afvallige’ en van Arthur Japin ‘De man van je leven’. Met de boeken van Japin heb ik een haat-liefdeverhouding. Het ene kan ik niet aan de kant leggen als ik, eenmaal opgekruld, ermee op de bank zit. Het andere leg ik talloze keren weg. Ik ben dus heel benieuwd naar dit boek van hem én of ik er wel of niet door ‘gepakt’ word.
Van Jan van Aken heb ik nog niets gelezen ondanks dat zijn boeken mooie titels dragen en ik door zo’n mooie titel wel eens geïntrigeerd raak. Dat boek laat ik dan meestal inpakken bij de kassa, maar niet nadat ik ook de flaptekst en de eerste pagina heb gelezen. Op die manier zoek ik vaak voor mij ‘onbekende’ auteurs. Om terug te komen op de titels van Jan van Aken: wat te denken van ‘Het fluwelen labyrint’? Een prachtige titel. En die van zijn laatste boek, het door mij gewonnen ‘De afvallige’. Die titel doet mij denken aan enerzijds een eenzaam mens.Nnauwelijks of geen contacten, maar ook aan iemand die door een leefgemeenschap is uitgestoten. Niet meer wordt geaccepteerd. Naar dit boek ben ik ook heel benieuwd en wat in het verhaal de betekenis is van ‘De afvallige’. Aan die gewonnen prijsjes is natuurlijk wel een voorwaarde verbonden. De bedoeling is dat ik een recensie schrijf. Natuurlijk doe ik dat, maar vind dat vaak moeilijk. Moeilijker dan over mijn dagelijkse leven te schrijven.