In de tuin staan een paar planten die ook dringend water nodig hebben. Sam, onze poes, moet aangehaald worden, dat maakt ze wel duidelijk met haar gemiauw. Dan valt m’n oog op de merel die aan het baden is, daar blijf ik naar staan kijken. Zij neemt het er uitgebreid van, geen soortgenoten in de buurt. En ja, zo kan ik nog wel enkele excuses verzinnen. Uitstelgedrag, daar ben ik regelmatig mee behept.
Over de onrust die dat soms geeft omdat we nu toch dat huis willen waar we ieder onze ‘eigen ruimte’ hebben. Voor manlief eindelijk weer ‘zijn muziekkamer’, voor mezelf eindelijk weer ‘mijn kamer’ waar ik kan schrijven, schilderen en rommelen wanneer ik maar wil. Een kamer met veel licht, de schildersezel, m’n schrijftafel met boeken erop, een vaas met bloemen, de foto’s van dierbaren, de mooie kaarten, gekregen per post. Ik verlang naar deze dingen! Zal ik schrijven over die mooie bloem of over teleurstelling en blijdschap in het dagelijkse leven? Over het boek dat ik aan het lezen ben? Het is duidelijk, inspiratie genoeg, maar waar zal ik dan over schrijven?
1 reactie. Plaats een nieuwe
Lieve Ellie, ook dit is voor mij heel herkenbaar. Welk onderwerp aan te snijden, het niet weten, uit te stellen en de tijd tikt door. Ik lees van alles bij anderen, maar zelf? Uitstelgedrag ja en niet kunnen kiezen. Het duurde maar voort totdat ik dus vanmiddag eindelijk voor die lege pagina van Word ging zitten en het stukje eruit kwam dat je vandaag op mijn site gelezen hebt.
Dank je wel dat je me de link gaf voor jouw inspiratiebron. En…….inmiddels zijn er toch enkele wensen van jullie gerealiseerd in en bij de nieuwe woning hè! Tof!! X